ἀπο·λούω (f. -ούσω, ao. ἀπέλουσα) ôter en lavant : τι, IL. 14, 7, qqe ch. (sueur, sang, etc.) ; τινά, AR. Vesp. 118 ; PLAT. Crat. 405 b, laver ou baigner qqn ;

Moy. :
      1 ôter en se lavant : τι, OD. 6, 219, qqe ch. (sueur, poussière, etc.) ;
      2 p. ext. laver sur soi, nettoyer en se lavant : τὸ σῶμα, LGS 1, 13, se laver le corps, se baigner ; abs. se laver, IL. 23, 41 ; se baigner, LUC. Lex. 2.

➳ Impf. 3 sg. ἀπέλου, AR. l. c. Moy. part. prés. contr. ἀπολούμενος, LUC. l. c.

c. acc. rei, wash off, λούειν ἄπο βρότον Il. 14.7; — Med., ὄφρ’… ἅλμην ὤμοιϊν ἀπολούσομαι that I may wash the brine from off my shoulders, Od. 6.219; of baptism, ἀ. τὰς ἁμαρτίας Act. Ap. 22.16. c. acc. pers., wash clean, Ar. V. 118 (ἀπέλου for ἀπέλοε, v. λούω), Pl. Cra. 405b, 406a; — Med., wash away from oneself, λούσασθαι ἄπο βρότον αἱματόεντα Il. 23.41; τὸ σῶμα ἀπελούετο Longus 1.13; in archaic style, ἀπολούμενος Luc. Lex. 2, cf. Ath. 3.97e, 98a. c. acc. pers. et rei, ὄφρα τάχιστα Πάτροκλον λούσειαν ἄπο βρότον might wash the gore off him, Il. 18.345; c. gen. rei, καί μ’ ἀπέλουσε λύθρου Epigr.Gr. 314.6 (Smyrna).

abwaschen, Il. 14.7 λούσῃ ἄπο βρότον ; τινά τι, Πάτροκλον λούσειαν ἄπο βρότον 18.345 ; Plat. Crat. 405b ; ἀπέλου Ar. Vesp. 118. – Med., sich abwaschen, ἅλμην ὤμοιιν ἀπολούσομαι Od. 6.219 ; εἰ πεπίθοιενΠηλείδην λούσασθαι ἄπο βρότον Il. 23.41 ; ἀπολούσασθαι τὸ πρόσωπον, sich das Gesicht waschen, Long. 1.11.

ἀπο-λούω
[in LXX: Job.9:30 (רָחַץ)* ;]
to wash off, wash away; mid., metaph., with accusative of thing(s), to wash off oneself: ἀμαρτίας, Act.22:16; absol., ἀπελούσασθε, ye washed yourselves clean (cf. Cremer, 406), 1Co.6:11.†
(AS)