ἀπο·λαύω (impf. ἀπέλαυον ; f. ἀπολαύσομαι, postér. ἀπολαύσω ; ao. ἀπέλαυσα ; pf. ἀπολέλαυκα ; pass. ao. ἀπελαύσθην, pf. ἀπολέλαυσμαι ou ἀπολέλαυμαι) :
   I retirer une jouissance ou un profit de, d’où :
      1 jouir de : τῶν ἀγαθῶν, PLAT. Gorg. 492 b, des choses bonnes ; τῶν ἡδέων, XÉN. Cyr. 4, 3, 19, des choses agréables ; ποτῶν, ὀσμῶν, XÉN. Cyr. 7, 5, 81 ; Hier. 1, 24, des boissons, des odeurs ;
      2 p. suite, tirer profit ou parti de : ἀπολαύουσί τι οἱ πολῖται ἀλλήλων ἀγαθόν, XÉN. Lac. 6, 1, les citoyens retirent qqe avantage les uns des autres ; ἀπ. τί τινος, ATT. (THC. 2, 53 ; PLUT. Per. 6, etc.) ; qqf. τι ἀπό τινος, PLAT. Ap. 31 b, Euthyd. 299 a ; ou τι ἔκ τινος, ISOCR. 77 b (var. τί τινος) ; DH. 6, 4, tirer qqe profit de qqe ch. ; abs. en parl. du corps, absorber la substance de la nourriture et en profiter, HPC. 12, 20 ; TH. C.P. 2, 11, 7, etc. ; en mauv. part : ἀντὶ πολλῶν πόνων σμικρὰ ἀπ. PLAT. Phædr. 255 e, retirer de beaucoup de fatigues un mince profit ; δέδοικα μὴ ἀπολαύσω τι φλαῦρον, ISOCR. 175 b, je crains d’en retirer, pour tout profit, du désagrément ; cf. EUR. Ph. 1205, I.T. 526 ; PLAT. Leg. 910 b ;
      3 p. ext. profiter de, τῆς δικαιοσύνης, HDT. 6, 86, de la justice, de la vertu de qqn ; en mauv. part, abuser : τῆς σιωπῆς, DÉM. 579, 24, tirer avantage du silence de qqn, s’en prévaloir ;
   II p. ext. se faire un jeu de, se moquer de : τινός, PLUT. M. 69 d, de qqn.

➳ Les temps à augm. sont qqf. écrits avec η (ἀπήλαυον, ἀπήλαυσα), mais à tort. Fut. ἀπολαύσω réc. DH. 6, 4, etc. ; p. except. HYPÉR. Epit. Pf. pass. ἀπολέλαυσμαι, PLUT. M. 1089 b, 1099 d ; ἀπολέλαυμαι, PHILSTR. 257.

Étym. p.-ê. R. indo-europ. *leh₂u-, capturer, saisir ; cf. λεία, lat. lucrum.

fut. -λαύσομαι Ar. Av. 177, Pl. Chrm. 172b, etc. ; later -λαύσω D.H. 6.4, Plu. Pyrrh. 13, etc. (in earlier writers corrupt, as Hyp. Epit. 30); aor. ἀπέλαυσα E. IT 526, Ar. Av. 1358, etc. ; pf. -λέλαυκα Pl.Com. 169, Isoc. 19.23; — Pass., pf. -λέλαυται Philostr. VA 6.19, but ἀπολελαυσμένος Plu. 2.1089c, 1099e (ἐν-); aor. ἀπελαύσθην Ph. 1.37. — The double augm. ἀπήλαυον, ἀπήλαυσα, is found in codd. of Id. 1.435, etc., prob. in LW 1046.5 (Blaudos). (The simple λαύω is not found, but was = λάφω, expl. by Aristarch. as ἀπολαυστικῶς ἔχω, cf. Apollon. Lex., Sch. Od. 19.229): — have enjoyment of a thing, have the benefit of it, c. gen. rei, τῆς σῆς δικαιοσύνης Hdt. 6.86. αʹ; τῶν σιτίων Hp. VM 11, cf. Pl. R. 354b; ἰχθύων, λαχάνων, ἐδεσμάτων, etc., enjoy them, Amphis 26, Aristopho 10.3, Antiph. 8; ποτῶν, ὀσμῶν, X. Cyr. 7.5.81, Hier. 1.24, etc. ; τῶν ἀγαθῶν Isoc. 1.9, Pl. Grg. 492b; σχολῆς Id. Lg. 781e; τῆς σιωπῆς ἀ.
take advantage of it, D. 21.203; τῆς ἐξουσίας Aeschin. 3.130.2. with acc. cogn. added, ἀ. τί τινος enjoy an advantage from some source, τί γὰρ… ἂν ἀπολαύσαιμι τοῦ μαθήματος; Ar. Nu. 1231, cf. Th. 1008, Pl. 236; ἐλάχιστα ἀ. τῶν ὑπαρχόντων Th. 1.70; τοῦ βίου τι ἀ. Id. 2.53; ζῴων τοσαῦτα ἀγαθὰ ἀ. ὁ ἄνθρωπος X. Mem. 4.3.10, cf. Pl. Euthd. 299a, etc. ; τοσοῦτον εὐερίας ἀπολέλαυκε Pl.Com. 169.3. c. acc. (instead of gen.), ἀ. τὸν βίον Diph. 32.6 (ἀποβάλλειν cj. Kock); ἀ. καὶ πάσχειν τι Arist. Sens. 443b3.4. abs., οἱ ἀπολαύοντες, opp. οἱ πονοῦντες, Id. Pol. 1263a13; ἧττον ἀ.
to have less enjoyment, Id. HA 584a21; ἡδόμενοι καὶ ἀπολαύοντες Plu. 2.69e. in bad sense (freq. ironically), have the benefit of, τῶν Οἰδίπου κακῶν ἀ. E. Ph. 1205; ἀ. τι τῶν γάμων Id. IT 526; ἧς ἀπολαύων ᾍδην… καταβήσει Id. Andr. 543 (lyr.); τῶν ἁμαρτημάτων, τῶν ἀσεβῶν ἀ., Hp. VM 12, Pl. Lg. 910b; φλαῦρόν τι ἀ. Isoc. 8.81, cf. Pl. Cri. 54a; with Preps., ἀπὸ τῶν ἀλλοτρίων [παθῶν] ἀ. Id. R. 606b; ἐκ τῆς μιμήσεως τοῦ εἶναι ἀ. ib. 395c; ἀπ’ ἄλλου ὀφθαλμίας ἀ. Id. Phdr. 255d. abs., have a benefit, come off well, Ar. Av. 1358.
make sport of, συνοδοιπόρου Thphr. Char. 23.3, cf. Lys. 6.38. — Chiefly Att. ; Trag. only in E.
(Cf. Lat. lu-crum, Goth. laun ΄payment΄, Slav. loviti ΄capture΄; cf. Dor. λαία, Att. λεία ΄booty΄.)

(das simplex λαύω ist nicht vorhanden ; verwandt mit λαμβάνω ; fut. ἀπολαύσομαι, akt. Form nur Sp., wie Dion.Hal.; Luc. D.Mort. 33, 3 ; perf. ἀπολελαυκώς Plat. Phaedr. 255d ; Plat. com. bei Schol. Ar. Av. 121 ; die erst bei Sp. vorkommende Form ἀπήλαυσα verwerfen die Gramm. mit Recht, dagegen ist ἀπέλαυον, ἀπέλαυσα gew., bei Isocr. 1.9 ἀπήλαυον v.l.),
1) Anteil haben, Genuß von etwas haben (bes. vom Essen u. Trinken, τινός, com. oft), sowohl im guten als im bösen Sinne, gleichbedeutend mit χρῆσθαι, Xen. Cyr. 4.3.19 ; vgl. τῶν σωμάτων πρός τι Mem. 1.2.29. Ggstz οὐ μετέχειν 4.5.10 ; τί τινος, etwas an Einem, z.B. ἀγαθόν τινος Ar. Nub. 1212, u. öfter ; ἀπολαύουσιν ἐλάχιστα τῶν ὑπαρχόντων, sie genießen sehr wenig von ihren Gütern, Thuc. 1.70 ; τοῦ βίου τι 2.53 ; Plat. Rep. I.330d ; Xen. Cyr. 5.4.19 ; so τοῦτο, ἅ u. ähnl. τινός ; τὶ ἀπὸ τούτων Plat. Apol. 31b ; ἀπολαύων μηδὲν ὅ, τι ἔχει Men. Stob. Flor. 16.7 ; δέδοικα μὴ ἀπολαύσω τι φλαῦρον Isocr. 8.81 ; ἀπὸ τῶν ἀλλοτρίων εἰς τὰ οἰκεῖα Plat. Rep. X.606b ; Vorteil aus etwas ziehen, τῆς σῆς δικαιοσύνης ἀπολαῦσαι Her. 6.86 ; τῆς σιωπῆς Dem. 21.203 ; absol., Ar. Av. 1358.
2) Einen zum Besten haben, τινός Plut. Gen. Socr. 18 ; Pomp. 24, Aristid. 25.

1. to have enjoyment of a thing, to have the benefit of it, to enjoy , with genitive, (Herdotus Historicus), attic:—;with accusative added, ἀπολαύειν τί τινος to enjoy an advantage from some source, (Aristophanes Comicus)
2. ironically, to have the benefit of , τῶν Οἰδίπου κακῶν (Euripides): —;absolute to have a benefit, come finely off , (Aristophanes Comicus) (ML)