ἀπο·λήγω (impf. ἀπέληγον, f. ἀπολήξω, etc.) :
   I intr.
      1 se reposer, cesser : τινός, IL. 7, 263, etc. ; PLAT. Rsp. 490 b, se reposer de qqe ch. ; avec un partic. IL. 17, 565 ; OD. 19, 166, cesser de, etc. ; abs. IL. 6, 149, etc. ; en parl. du vent, se calmer, THCR. Idyl. 22, 19 ;
      2 se terminer : εἴς τι, ARSTT. Mund. 6, 19 ; LUC. Im. 6, en qqe ch. (en une extrémité mince, arrondie, etc.) ;
   II tr. faire cesser, A.RH. 4, 767.

➳ [ᾰο̄] à l’arsis, IL. 15, 31 ; OD. 13, 151, etc.

Étym. dans ces passages on écrit d’ord., mais à tort, ἀπολλ-.

leave off, desist from, c. gen., ἀλλ’ οὐδ’ ὣς ἀπέληγε μάχης Il. 7.263; οὐκ ἀπολήγει ἀλκῆς ib. 21.577; νέον δ’ ἀπέληγεν ἐδωδῆς ib. 24.475; ἀ. ἔρωτος Pl. R. 490b.
c. part., leave off doing, Il. 17.565, Od. 19.166; [γενεὴ] ἡ μὲν φύει, ἡ δ’ ἀπολήγει Il. 6.149; abs., cease, desist, ib. 13.230, 20.99; κλέος… οὐδ’ ἀπολήξει Xenoph. 6.3; opp. γίνεται, Emp. 17.30; of the wind, fall, Theoc. 22.19. ἀ. εἰς ἕν end in…, Arist. Mu. 399a13, cf. Str. 13.4.1, Plu. 2.496a, Luc. Im. 6; ἐς ὀξύ taper to a point, Arr. Tact. 16.7.
Rhet., of the close of a sentence, ἀ. εἰς συνδέσμους Demetr. Eloc. 257. τὸ ἀπολῆγον [τοῦ βουνοῦ] the extremity of the hill, Inscr.Prien. 37.168 (ii BC); so Medic., τὰ ἀ. μέρη the extremities, Ruf. ap. Orib. 49.33.11, al.
trans., = ἀποπαύω, A.R. 4.767. [ἀπολλ. Il. 15.31, Od. 13.151, 19.166, Theoc. l.c., al.]

ep. auch ἀπολλήγω, aufhören, Il. 6.149 ἀνδρῶν γενεὴ ἡ μὲν φύει ἡ δ' ἀπολήγει ; c. part., χαλκῷ δηϊόων, Il. 17.565 ; vgl. Od. 19.166 ; absol., Il. 20.99 ; Plat. Tim. 80b ; von Winden, sich legen, Theocr. 22.19 ; τινός, abstehen von etwas, μάχης Il. 7.263, ἀπατάων 15.31, ἀλκῆς 21.577, ἐδωδῆς 24.475, πομπῆς Od. 13.151, εἰρεσίης 12.224 ; ἔρωτος Plat. Rep. VI.490b ; εἴς τι, in etwas auslaufen, Luc. imag. 6. – Bei Ap.Rh. 4.766, ὥς κεν ἀήτας – ἀπολήξειεν, aufhören lassen, stillen.