ἀπο·κόπτω, détacher en coupant, couper : κάρη, IL. 11, 261 ; αὐχένα, IL. 11, 146 ; χεῖρας, HDT. 6, 91, etc. couper la tête, le cou, les mains ; γεφύραν, PLUT. Nic. 26, couper un pont ; au pass. τοὺς αὐχένας ἀποκοπῆναι, DH. 3, 58, avoir eu le cou tranché, en parl. de suppliciés ; ἀποκοπεὶς χεῖρας καὶ πόδας, LIB. 4, 169, qui a eu les mains et les pieds coupés ; p. anal. ou fig. ἀπ. τινὰ ἀπὸ τόπου, XÉN. An. 3, 4, 39, etc. couper qqn d’un lieu (un corps de troupes d’une place forte, etc.) ; ἀποκεκομμένης αὐτῷ τῆς φωνῆς, PLUT. Dem. 25, la voix s’étant arrêtée dans son gosier ; ἀποκοπῆναι τῆς ἐλπίδος, PLUT. Pyrrh. 2, voir son espérance brisée ; ἀποκόπτειν τῆς γνώμης τὸ ἀμφίϐολον, ALCIPHR. 1, 8, couper court aux hésitations de l’esprit ; t. de gr. ἀποκόπτεσθαι, EUST. Il. p. 487, 10 ; EM. 609, 54, être apocopé (v. ἀποκοπή) ;

Moy. se frapper (en signe de deuil) : ἀπ. νεκρόν, EUR. Tr. 623, se frapper en pleurant un mort.

cut off, hew off, freq. in Hom., of men΄s limbs, κάρη ἀπέκοψε Il. 11.261; ἀπό τ’ αὐχένα κόψας ib. 146, al. ; in Prose, χεῖρας ἀ. Hdt. 6.91, etc. ; ἀγκύρας X. HG 1.6.21; γεφύρας Plu. Nic. 26; amputate, Archig. ap. Orib. 47.13.2; νηῶν ἀποκόψειν ἄκρα κόρυμβα Il. 9.241; ἀπὸ πείσματ’ ἔκοψα νεός Od. 10.127; ἀΐξας ἀπέκοψε παρήορον he cut loose the trace-horse, Il. 16.474; — Pass., ἀποκεκόψονται, of buds, will be cut off, Ar. Nu. 1125, cf. M.Ant 11.8; ἀ. τὴν χεῖρα have it cut off, Hdt. 6.114; ἀ. τὰ γεννητικά, of eunuchs, Ph. 1.89; abs., ἀποκεκομμένος eunuch, LXX De. 23.1, cf. Luc. Eun. 8; — Med., make oneself a eunuch, Ep. Gal. 5.12, cf. Arr. Epict. 2.20.19. metaph, ἀπ’ ἐλπίδα φημὶ κεκόφθαι ναυτιλίης νόστου τε A.R. 4.1272, cf. Plb. 3.63.8; ἔλεον D.S. 13.23; ἀ. τὸ ἀμφίβολον τῆς γνώμης decide summarily, Alciphr. 1.8; also ἀποκοπῆναι τῆς ἐλπίδος Plu. Pyrrh. 2; διὰ τὸ μὴ ἀποκόπτειν τὴν πολυχρόνιον ζωήν exclude from the reckoning, despair of, Phld. Herc. 1251.22; reject, exclude, Id. Sign. 7, D. 3.13; — Med., dub. in Phld. Mort. 23. esp. of voice or breath, cut short, τὸν τοῦ πνεύματος τόνον D.H. Comp. 14, cf. 22; — Pass., ἀποκέκοπταί τινι ἡ φωνή Plu. Dem. 25, cf. Dsc. Eup. 1.85. of literary periods or phrases, bring to an abrupt close, δεῖ τῇ μακρᾷ κόπτεσθαι Arist. Rh. 1409a19, cf. Demetr. Eloc. 18, 238. Gramm., in Pass., to be cut short by ἀποκοπή, Eust. 487.10, EM 609.54.
abstract an idea or word from its context, τὸ 'ἀγαθὸς' ἀποκοπέν Anon. in SE 57.31. ἀ. τινὰ ἀπὸ τόπου beat off from a strong place, of soldiers, X. An. 3.4.39, 4.2.10. Med., smite the breast in mourning; c. acc., mourn for, νεκρόν E. Tr. 628.

1) abhauen, abschneiden, Hom. öfter, von Teilen des menschl. od. tier. Leibes Il. 11.261, Od. 3.449 u. sonst ; παρήορον, die Stränge des Handpferdes, Il. 16.474 ; πείσματα νεός Od. 10.127 ; ἄγκυραν Xen. Hell. 1.6.25, den Anker kappen ; νηῶν κόρυμβα Il. 9.241 ; ῥοπάλου ὅσον τ' ὄργυιαν Od. 9.325 ; κόμην ἐλαίης Od. 23.195 ; vgl. Ar. Nub. 1109 ; γέφυραν, eine Brücke abbrechen, Plut. Nic. 26 ; ἀποκοπεισῶν ἐλπίδων Pol. 23.2 ; vgl. 3.63 ; ἀποκοπῆναι τῆς ἐλπίδος Plut. Pyrrh. 2 ; ἀποκόπτομαι τὴν χεῖρα, τὸν αὐχένα, mir wird der Hals, die Hand abgehauen, Plut. Caes. 16 ; Dion.Hal. 3.58 ; ἀποκέκοπταί μοι ἡ φωνή Plut. Dem. 25, die Stimme ist mir gehemmt ; δεῖ τῇ μακρᾷ ἀποκόπτεσθαι, mit einer Länge aufhören, Arist. rhet. 3.8.
2) herunterschlagen, treiben, τινὰ ἀπό τινος, von etwas, Xen. An. 3.4.39.
3) Med., sich aus Trauer über Jem. schlagen, Jem. betrauern, νεκρόν Eur. Tr. 644.

ἀπο-κόπτω
[in LXX for קָצַץ, כָּרַת, etc. ;]
to cut off: Mrk.9:43, 45, Jhn.18:10, 26 Act.27:32. Mid., to mutilate oneself, have oneself mutilated: Gal.5:12 (cf. Deu.23:1 LXX; and see Cremer, 751; MM, see word).†
(AS)