ἀπο·κλείω :
   I intercepter, fermer : τὰς πύλας, HDT. 1, 150, etc. les portes ; τὴν ὄψιν, HDT. 4, 7, intercepter la vue ; τὴν πόλιν, AR. Lys. 487, fermer les portes de la ville ; avec un acc. de pers. ἀπ. τινὰ ἔνδον, DÉM. 1359, 6, enfermer qqn ; ἀπ. τὴν βλάστην τοῦ πτεροῦ, PLAT. Phæd. 251 d, empêcher la croissance de l’aile ; au pass. ἀποκεκλεῖσθαι τοῦ σίτου, τῶν σιτίων, HPC. 532, 20 ; 373, 46 ; DÉM. 1260, 31, avoir de l’éloignement pour la nourriture, n’avoir pas d’appétit ; en parl. de pays, borner, limiter, HDT. 7, 129 ; au pass. HDT. 4, 100 ;
   II exclure, d’où :
      1 écarter, repousser : τινά τινος, HDT. 1, 37, etc. ou ἀπό τινος, AR. Vesp. 601, exclure qqn de qqe ch., interdire à qqn l’accès ou la participation à qqe ch. ; ἀπ. τινὰ μή avec l’inf. AR. Av. 1263, interdire à qqn de, etc. ;
      2 abs. faire une exception, DÉM. 841, 5 ;

Moy. intercepter : τινὰ τῆς διαϐάσεως, THC. 6, 101, barrer le passage à qqn.

➳ Ion. ἀποκληΐω, d’où prés. part. ἀποκληΐοντα, HDT. 4, 7 ; ao. 3 sg. ἀπεκλήϊσε, HDT. 5, 104 ; part. ἀποκληΐσας, HDT. 1, 37, etc. ; pass. prés. 3 sg. ἀποκληΐεται, HDT. 4, 100 ; ao. ind. 3 pl. ἀπεκληΐσθησαν, HDT. 3, 58 ; sbj. 3 sg. ἀποκληϊσθῇ, HDT. 1, 165 ; part. ἀποκληϊσθέντες, HDT. 3, 55. — Att. ἀποκλῄω, AR. Eccl. 420 ; XÉN. Mem. 3, 11, 10 ; fut. ἀποκλῄσω, AR. Vesp. 775 ; ἀποκλῄσειν, THC. 6, 64 ; ao. ἀπέκλῃσα, ESCHL. Pr. 670 ; SOPH. O.R. 1388 ; pf. ἀποκέκλῃκα, AR. Av. 1263 ; pass. prés. ἀποκλῄομαι, THC. 2, 76 ; pf. part. ἀποκεκλῃμένοι, THC. 4, 34, etc. — Dor. ἀποκλᾴω, d’où ao. impér. ἀπόκλᾳξον, THCR. Idyl. 15, 43 ; part. ἀποκλᾴξας, THCR. Idyl. 15, 77.

fut. -κλείσω X. An. 4.3.20; Ion. ἀποκληΐω ; Att. ἀποκλῄω, fut. -κλῄσω Ar. V. 775; Dor. aor. imper. -κλᾳξον Theoc. 15.43: — shut off from or out of, τινὰ τῶν πυλέων Hdt. 5.104; δωμάτων A. Pr. 670; ἀ. τινά shut her out, Theoc. 15.43, 77; τινὰ τῇ κιλκλίδι Ar. V. 775; τῇ θύρᾳ Id. Ec. 420; — Med., ἀ. τινὰ τῆς διαβάσεως Th. 6.101; — Pass., ἀ. τῆς διεξόδου [ὕδωρ] Hdt. 3.117; τῆς ὀπίσω ὁδοῦ ib. 55; τοῦ ἄστεος ib. 58; ἀ. τῶν πυλῶν Ar. Lys. 423 codd. ; τῆς θύρας Timocl. 23; ὑπὸ τῆς ἵππου Hdt. 9.50.
shut out or exclude from, τούτων Id. 1.37, etc. ; ἀ. τινὰ τῶν ὑπαρχόντων D. 28.17; ἀπὸ τῶν ἀλαθῶν Ar. V. 601; also ἀποκεκλῄκαμεν… θεοὺς μηκέτι… διαπερᾶν πόλιν Id. Av. 1263; — Pass., ἀ. τοῦ σίτου, τῶν προσηκόντων, turn away from food, have no appetite, Hp. Int. 1; τῶν σιτίων Id. Vict. 3.81, cf. D. 54.11; ἀ. τοῦ λόγου τυχεῖν Id. 45.19; πρὸς τὰς ὁτουδήποτε ἀποκλείονται μεταδόσεις refuse, Phld. Herc. 1251.17. c. acc. only, shut up, close, τὰς πύλας, τὰ ἱρά, Hdt. 1.150, 2.133; τὰ… πρὸς τὴν ἠῶ ἔχοντα τό τε Πήλιον ὄρος καὶ ἡ Ὄσσα ἀποκληΐει, of Thessaly, 7.129; ἀ. τὰς ἐφόδους τῶν ἐπιτηδείων X. HG 2.4.3; — Pass., to be closed, ἀ. αἱ πύλαι Hdt. 3.117; ἀ. ἡ Σκυθικὴ ὑπὸ Ἀγαθύρσων, i.e.
is bounded by them, Id. 4.100; of a road, Babr. 8.4.
shut up, as if in prison, δέμας S. OT 1388, Ar. V. 719; τὴν πόλιν ἀ. μοχλοῖς Id. Lys. 487; ἀ. τινὰ ἔνδον D. 59.41; — Pass., ἀποκλῄεσθαι ἐν δωματίῳ Lys. 1.17.
shut out, ἀ. τὴν ὄψιν intercept, Hdt. 4.7; ἀ. τὴν βλάστην τοῦ πτεροῦ bar its growth, Pl. Phdr. 251d; — Pass., τὸ φῶς ἀποκέκλεισται Arist. Pr. 904b18.

(κλείω), u. im ältern Atticismus ἀποκλῄω, ion. ἀποκληΐω, abschließen, ausschließen, Plat. Rep. V.473d ; τινά τινος Her. 1.37, 5.104 ; ἀπὸ τῶν ἀγαθῶν Ar. Vesp. 601 ; ἀντέδωκα μέν, ἀπέκλεισα δέ, ich machte den Vorbehalt, Dem. 28.17 ; versperren, ὄψιν Her. 4.7 ; abschneiden, τῆς ὁδοῦ, ἄστεος, 3.55, 58 ; in die Enge treiben, ἀποκεκλῃμένων Thuc. 6.34 ; Plat. Rep. VI.487c ; Sp.; verschließen, τὴν βλάστην τοῦ πτεροῦ Plat. Phaed. 251d. – Med., sich gegen etwas verschließen, sich einer Sache enthalten, σιτίων Dem. 54.11.

ἀπο-κλείω
[in LXX chiefly for סָגַר ;]
to shut fast: Luk.13:25.†
(AS)