ἀπο·καλύπτω [κᾰ]
      1 découvrir (la tête, la poitrine, etc.) HDT. 1, 119 ; PLAT. Prot. 352 a, etc. ; au pass. ARSTT. H.A. 9, 47 ; fig. en parl. de pers. ἀπ. τινά, dévoiler ou démasquer qqn, càd. le forcer à parler, LUC. V. auct. 23 ; ou le faire connaître dans tout son jour, LUC. Cat. 26 ; en mauv. part : ἀποκεκαλυμμένοι λόγοι, Ps.-PLUT. V. Hom. 214, discours indécents ;
      2 fig. révéler, PLAT. Prot. 352 b, etc. ;

Moy. :
   I tr. découvrir (une partie de son corps) : τὴν κεφαλήν, PLUT. Crass. 6, se découvrir la tête ;
   II intr.
      1 se dévoiler, càd. montrer ses dispositions ou son caractère au grand jour, PLUT. M. 880 e ; SPT. 1Reg. 2, 29 ; 3, 21 ; ἀπ. πρός τινα, PLUT. Alex. 55, montrer sa mauvaise humeur contre qqn ;
      2 agir ouvertement : πρός τι, DS. 17, 62, etc. en vue de qqe ch., càd. se préparer ou aspirer ouvertement à qqe ch.

aor.2 Pass. -καλύφην CPR 1.239.5 (iii AD), etc. : — uncover, τὴν κεφαλήν Hdt. 1.119; τὰ στήθη Pl. Prt. 352a; — in Pass., of land left cultivable by the Nile (cf. ἀποκάλυφος), ἀρούρας β’ ἀποκαλυφείσης… αἰγιαλοῦ PIand. 27.12, cf. 27.60 (i/ii AD); — Med., ἀποκαλύπτεσθαι τὴν κεφαλήν Plu. Crass. 6.
disclose, reveal, τόδε τῆς διανοίας Pl. Prt. 352a; τὴν τῆς ῥητορικῆς δύναμιν Id. Grg. 455d, cf. 460a; — Med., reveal one΄s whole mind, Plu. Alex. 55, 2.880e; — in Pass., LXX 1 Ki. 2.27, al. ; ἀποκαλύπτεσθαι πρός τι letone΄s designs upon a thing become known, D.S. 17.62, 18.23; — Pass., to be made known, Ev. Matt. 10.26, etc. ; of persons, 2 Ep. Thess. 2.3, 6, 8, etc. ; λόγοι ἀποκεκαλυμμένοι naked, i.e.
shameless, words, Ps.-Plu. Vit. Hom. 214.
unmask, τινά Luc. Cat. 26, Vit. Auct. 23. of the epiglottis, raise, Arist. de An. 422a2 (Pass.).

entüllen, entblößen, τὰ στήθη Plat. Prot. 352a ; med., sich entblößen, Plut. Cor. 23 ; τὴν κεφαλήν Crass. 6. Häufig übertr., eröffnen, kund machen, τὴν τῆς ῥητορικῆς δύναμιν Plat. Gorg. 455d ; vgl. 460a. Auch im med., πρός τι, seine Absicht auf etwas kund geben ; so φανερῶς ἀπεκαλύψατο πρὸς τὸν πόλεμον, πρὸς τὴν ἐπιβολήν DS. 17.62, 18.23 ; ἀποκεκαλυμμένοι λόγοι, unverschleiert, obszön (Plut.) vit. Hom. 214.

ἀπο-καλύπτω
[in LXX chiefly for גָּלָה ]
__1. in general sense (cl.), to reveal, uncover, disclose,
__(a) of things: Mat.10:26, Luk.2:35 12:2, 1Co.3:13;
__(b) of persons: pass., Christ, Luk.17:30; Antichrist, 2Th.2:3 2:6 2:8
__2. In LXX and NT, in special sense of divine revelation: Mat.11:25 (on the tense, see M, Pr., 136), ib. Mat.11:27 16:17, Luk.10:21-22, Jhn.12:38, Rom.1:17-18 8:18, 1Co.2:10 14:30, Gal.1:16 3:23, Eph.3:5, Php.3:15, 1Pe.1:5-12 5:1 (Westc., Eph., 178 f.; M, Th., 149 f.).†
SYN.: φανερόω (see Thayer, 62; Cremer, 342).† (AS)