ἀπο·καλέω-ῶ [κᾰ]
   I (ἀπό, au loin) :
      1 rappeler d’exil, XÉN. Cyr. 1, 4, 25 ;
      2 appeler à part, XÉN. An. 7, 3, 35 ;
   II (ἀπό, par suite de) appeler par suite de, càd. nommer, surnommer : τινα ὄνομά τι, XÉN. Mem. 2, 2, 1, donner un nom à qqn ; d’ord. en mauv. part, σοφιστὴν ἀπ. τινα, XÉN. Mem. 1, 6, 13 ; τινὰ πτωχὸν ἀ. DÉM. 582, 12, traiter qqn de sophiste, de mendiant ; cf. AND. 31, 10 ; PLAT. Gorg. 512 c.

recall, esp. from exile, Hdt. 3.53, X. Cyr. 1.4.25.
call away or aside, Id. An. 7.3.35.
call by a name, esp. by way of disparagement, stigmatize as…, τὸν τοῦ μανέντος… ξύναιμον ἀποκαλοῦντες S. Aj. 727; ὀλιγαρχικοὺς καὶ μισοδήμους ἀ. And. 4.16; ὡς ἐν ὀνείδει ἀ. μηχανοποιόν Pl. Grg. 512c; ἀργόν, σοφιστὴν ἀ. τινά, X. Mem. 1.2.57, 1.6.13; οὓς νῦν ὑβρίζει καὶ πτωχοὺς ἀ. D. 21.211; ὡς ἐν αἰσχρῷ φιλαύτους ἀ. Arist. EN 1168a30; παράσιτον ἀ. Timocl. 19; χαριεντισμὸν ἀ.
call it a sorry jest, Pl. Tht. 168d; sts. without any bad sense, τοὺς χαλεπαίνοντας ἀνδρώδεις ἀ. Arist. EN 1109b18, cf. X. Eq. 10.17, Plu. 2.776e.

(καλέω),
1) ab-, zurückrufen, Xen. Cyr. 1.4.25, 4.5.24 ; bei Seite rufen, An. 7.3.35.
2) verbieten, Ar. Av. 1263, richtiger ἀποκεκλῄκαμεν, exclusimus.
3) benennen, Plat. Theaet. 168d ; im üblen Sinne, Soph. Aj. 714 ; ὡς ἐν ὀνείδει μηχανοποιόν Plat. Gorg. 512c ; vgl. Xen. Mem. 1.2.57, Hell. 2.3.47 ; ἀποκαλεῖν τινα ὄνομά τι Mem. 2.2.1 ; προδότην Pol. 17.14.

1. to call back, recall , from exile, (Herdotus Historicus)
2. to call away or aside , (Xenophon Historicus)
3. to call by a name , especially by way of disparagement, to stigmatise as , τὸν τοῦ μανέντος ξύναιμον ἀποκαλοῦντες (Sophocles Tragicus); σοφιστὴν ἀπ. τινα (Xenophon Historicus) (ML)