ας (ἡ) colonisation, colonie, PD. O. 1, 24 ; I. 6, 12 ; ESCHL. Pr. 814, etc. ; en parl. des chefs ou conducteurs d’une colonie : ἀποικίαν ποιεῖσθαι, PLAT. Leg. 702 c ; ἐκπέμπειν, THC. 1, 12 ; PLAT. Pol. 293 d ; στέλλειν, STR. 380 ; LUC. V.H. 1, 12, etc. emmener une colonie ; en parl. du peuple qui envoie une colonie : ἀποικίαν ἀποστέλλειν, ESCHN. 51, 34 ; POL. 3, 40, 3, etc. envoyer une colonie ; cf. HDT. 4, 150.

➳ Ion. -ίη, HDT. 1, 146, etc.

Étym. ἄποικος.

Ion. -ίη, ἡ, (< ἄποικος) settlement far from home, colony, Pi. O. 1.24, S. Fr. 373.6, Hdt. 1.146, IG 1.31, etc. ; correlative to μητρόπολις, Th. 1.34; εἰς ἀ. στέλλειν, ἄγειν, send, lead to form a settlement, Hdt. 4.147, 5.124; ἀ. κτίσαι A. Pr. 814; ἀ. ἐκπέμπειν Th. 1.12; ἀ. κηρύσσειν ἐς τόπον ib. 27; ἀ. ποιεῖσθαι Pl. Lg. 702c; στέλλειν (of the οἰκιστής) Str. 8.6.22; ἀποστέλλειν (of the μητρόπολις) Aeschin. 2.176; ἡ κώμη ἀ. οἰκίας is an offshoot from…, Arist. Pol. 1252b17.
migration, Ph. 2.410.
charter granted to a colony, Hyp. Fr. 73.

Auswanderung, bes. Ansiedlung, Pflanzstadt, Pind. Ol. 1.24 Aesch. Prom. 816 Her. 1.146 Thuc. 1.25 Plat. u. Folgde ; τὰς ἀποικίας ποιεῖσθαι ἐπὶ τῶν ἀγρῶν Arist. Pol. 6.4, sich auf dem Lande (von der Stadt entfernt) ansiedeln.

a settlement far from home, a colony settlement , (Herdotus Historicus), etc.; εἰς ἀπ. στέλλειν to send away so as to form a settlement , (Herdotus Historicus); ἀπ. ἐκπέμπειν (Thucydides) (ML)