ἀπο·δίδωμι (impf. ἀπεδίδουν, f. ἀποδώσω, ao. ἀπέδωκα, ao.2 ἀπέδων, etc.) :
   I tr. donner à qui de droit, d’où :
      1 rendre, restituer : τινί τι, IL. 8, 285, etc. ; ATT. (SOPH. Ph. 924, etc.) qqe ch. à qqn ; ἀπόδος τὸ σῶμα πατρί, EUR. Or. 1075, rends ton corps ou ta personne à ton père, càd. conserve-toi pour ton père ;
      2 rapporter, en parl. d’un champ : ἐπὶ διηκόσια ἀποδοῦναι, HDT. 1, 193, rendre 200 fois (la semence) ;
      3 donner en échange : τινὶ ἀμοιϐάς, EUR. Or. 467 ; ἀμοιϐήν τινι, THÉM. ; τὴν ὁμοίην τινί, HDT. 4, 119, rendre la pareille ; en parl. d’une dette : τὸ χρέος, HDT. 2, 136 ; AR. Nub. 1227 ; τἀργύριον, AR. Nub. 1278, payer sa dette ; τὸ μόρσιμον, PD. N. 7, 44, acquitter sa dette envers la destinée ; χάριν, ISOCR. 131 b ; τὴν χάριν, THC. 2, 40 ; χάριτας, XÉN. Hell. 6, 5, 38, rendre grâces, témoigner sa reconnaissance ; εὐχάς, XÉN. Mem. 2, 2, 10, s’acquitter d’un vœu ;
      4 remettre, transmettre : τὴν πόλιν τοῖς ἐπιγιγνομένοις, XÉN. Hell. 7, 1, 30, remettre la cité aux générations qui suivent ;
      5 déférer, attribuer : τὴν ἀρχήν τινι, PLAT. Gorg. 471 b, le pouvoir à qqn ; ᾧ ἀποδέδοται τοῦ φόνου τὰς δίκας δικάζειν, LYS. 94, 36, (le tribunal de l’aréopage) auquel est attribué le droit de juger les procès pour meurtre ; ἀποδιδόναι ταῖς πόλεσιν αὐτονομεῖσθαι, THC. 1, 144, permettre aux cités de choisir un gouvernement qui leur convienne (sans égard aux intérêts de Sparte) ; ἀπ. εἰς τοὺς κριτὰς τὴν κρίσιν, PLAT. Leg. 765 b, déférer aux juges le jugement (de l’affaire) ; sans rég. direct : ἀπ. εἰς τὴν βουλὴν περί τινος, LYS. 164, 17, déférer au sénat le jugement d’une affaire ;
      6 amener au dehors, faire sortir, rejeter, évacuer, en parl. des intestins, DIOSC. 4, 83 ; en gén. produire, mettre au jour, accomplir : νόμους, XÉN. Lac. 8, 5, édicter des lois ; ἔργον, ARSTT. Nic. 2, 6, 2, accomplir une besogne ; μετριωτέραν τινὸς ἀποδιδόναι τὴν ὑπερηφανίαν, DH. 7, 16, rendre plus modéré l’orgueil de qqn ;
      7 fournir : λόγον, DÉM. 828, 20, rendre compte de ; d’où expliquer, définir : τὴν ψυχήν, τὴν εὐδαιμονίαν, ARSTT. An. 1, 2, 14, etc. l’âme, le bonheur, etc. ; particul. traduire, interpréter, ATH. 479 c ;
      8 vendre, THC. 6, 62 (3 pl. ao. ἀπέδοσαν dout. ; Bkk. et Dind. conjecturent ἀπέδοντο ; v. ci-dessous le moy.) ;
      9 t. de méc. relier, rattacher, renvoyer (un cordon) à son moteur, HÉRON Aut. 248, etc. ;
   II intr.
      1 se reproduire : αἱ ὁμοιότητες διὰ πολλῶν γενεῶν ἀποδιδόασιν, ARSTT. H.A. 1, 18, les ressemblances se reproduisent à travers plusieurs générations ;
      2 t. de tact. se produire de nouveau en face, faire face de nouveau : ἐς ὀρθὸν ἀπ. EL. TACT. etc. faire face de nouveau par un mouvement de conversion ;

Moy. ἀποδίδομαι (f. ἀποδώσομαι, ao.2 ἀπεδόμην) :
      1 donner en échange de, vendre, particul. vendre en gros (p. opp. à πωλεῖν, vendre en détail) HDT. 1, 70, etc. ATT. ; avec le nom de prix au gén. : δραχμῆς τὴν πόλιν ἀπ. XÉN. Hell. 2, 3, 48, vendre la cité pour une drachme, τῆς ἀξίας ἀπ. ESCHN. 13, 40, vendre à juste prix ; τὴν δεκάτην ἀπ. DÉM. 475, 5, affermer la perception de la dîme ;
      2 produire au dehors, d’où exposer, p. suite, sacrifier, EUR. Or. 652.

➳ Prés. ind. 3 pl. ἀποδιδόασι, seule forme att. Ao.2 sbj. 3 sg. épq. ἀποδῷσι, OD. 8, 318. Moy. part. ao.1 réc. ἀποδωκαμένη, MAN. 5, 126.

fut. -δώσω ; aor.1 ἀπέδωκα ; aor.2 ἀπέδων A.D. Synt. 276.9, shortened inf. ἀποδοῦν prob. in Hsch. : — give up or back, restore, return, τινί τι Hom., etc. ; esp.
render what is due, pay, as debts, penalties, submission, honour, etc., τοκεῦσι θρέπτρα Il. 4.478; ἀ. τινὶ λώβην give him back his insuit, i.e.
make atonement for it, ib. 9.387 (tm.); τὴν πλημμέλειαν LXX Nu. 5.7; εὖ ἔρδοντι κακὴν ἀ. ἀμοιβήν Thgn. 1263; ἀ. τὴν ὁμοίην τινί Hdt. 4.119; ἀμοιβάς Democr. 92; κακὸν ἀντ’ ἀγαθοῦ Id. 93; ἀ. τὸ μόρσιμον pay the debt of fate, Pi. N. 7.44; τὸ χρέος Hdt. 2.136; τὸν ναῦλον Ar. Ra. 270; τὴν ζημίαν, τὴν καταδίκην, Th. 3.70, 5.50; τὴν φερνήν PEleph. 1.11 (iv BC); εὐχάς X. Mem. 2.2.10; ἀ. ὀπίσω ἐς Ἡρακλείδας τὴν ἀρχήν Hdt. 1.13, etc. ; πόλεις ἀ. τοῖς παρακαταθεμένοις Aeschin. 3.85; ἀ. χάριτας Lys. 31.24; οὐκ ἐς χάριν ἀλλ’ ἐς ὀφείλημα τὴν ἀρετὴν ἀ. Th. 2.40; ἀ. χάριν τινός Isoc. 6.73; [τὴν πόλιν] ἀ. τοῖς ἐπιγιγνομένοις οἵανπερ παρὰ τῶν πατέρων παρελάβομεν X. HG 7.1.30; — Pass., ἔως κ’ ἀπὸ πάντα δοθείη Od. 2.78; ἀ. μισθός, χάριτες, Ar. Eq. 1066, Th. 3.63.
assign, ταῖς γυναιξὶ μουσικὴν καὶ γυμναστικήν Pl. R. 456b; τὸ δίκαιον καὶ τὸ συμφέρον Arist. Rh. 1354b3, cf. 1356a15; τὸ πρὸς ἀλκὴν ὅπλον ἀ. ἡ φύσις Id. GA 759b3, etc.
refer to one, as belonging to his department, εἰς τοὺς κριτὰς τὴν κρίσιν Pl. Lg. 765b; ἀ. εἰς τὴν βουλὴν περὶ αὐτῶν refer their case to the Council, Isoc. 18.6, cf. Lys. 22.2, etc.
render, yield, of land, ἐπὶ διηκόσια ἀποδοῦναι (sc. καρπόν) yield fruit two hundred-fold, Hdt. 1.193; τἅλλα δ’ ἅν τις καταβάλη ἀπέδωκεν ὀρθεῶς Men. Georg. 38; ἤν ἡ χώρη κατὰ λόγον ἐπιδιδοῖ ἐς ὕψος καὶ τὸ ὅμοιον ἀποδιδοῖ ἐς αὔξησιν renders, makes a like increase in extent, Hdt. 2.13; — hence perh. metaph, τὸ ἔργον ἀ. Arist. EN 1106a16; ἀ. δάκρυ E. HF 489.
concede, allow, c. inf., suffer or allow a person to do, ἀ. τισὶ αὐτονομεῖσθαι Th. 1.144, cf. 3.36; εἰ δὲ τοῖς μὲν… ἐπιτάττειν ἀποδώσετε D. 2.30; ἀ. κολάζειν Id. 23.56; τῷ δικαστηρίῳ ἀποδίδοται τοῦ φόνου τὰς δίκας δικάζειν Lys. 1.30; ἀ. τινὶ ζητεῖν Arist. Pol. 1341b30, cf. Po. 1454b5; also οὔτε ἀπολογίας ἀποδοθείσης And. 4.3; ἐπειδὰν αὐτοῖς ὁ λόγος ἀποδοθῆ when right of speech is allowed them, Aeschin. 3.54. ἀ. τινά with an Adj., render or make so and so, like ἀποδείκνυμι, ἀ. τὴν τέρψιν βεβαιοτέραν Isoc. 1.46; τέλειον ἀ. τὸ τέκνον Arist. GA 733b1; δεῖ τὰς ἐνεργείας ποιὰς ἀ. Id. EN 1103b22; μετριωτέραν τὴν ὑπερηφανίαν D.H. 7.16.
exhibit, display, τὴν ὑπάρχουσαν ἀρετήν And. 1.109; ἀ. τὴν ἰδίαν μορφήν render, express it, Arist. Po. 1454b10; ἀ. φαντασίαν τινός present appearance of, Phld. Ir. p. 71 W., al.
deliver over, give up, e.g. as a slave, E. Cyc. 239; ἀ. τὸν μιαρὸν τῶ χρόνῳ φῆναι Antipho 4.44.11. ἀ. ἐπιστολήν deliver a letter, Th. 7.10, cf. E. IT 745. ἀ. τὸν ἀγῶνα ὀρθῶς καὶ καλῶς bring it to a conclusion, Lycurg. 149. λόγον ἀ.
render an account, D. 27.48; — Pass., μαρτυρίαι ἀ. Test. ap. D. 18.137. ἀ. ὅρκον, v. ὅρκος.
give an account or definition of a thing, explain it, E. Or. 150; ἀ. τί ἐστί τι Arist. Cat. 2b8, cf. 1a10, Metaph. 1040b30, al. ; ἑπομένως τούτοις ἀ. τὴν ψυχήν Id. de An. 405a4, cf. Ph. 194b34, al. ; also, use by way of definition, ὁ μὲν τὴν ὕλην ἀποδίδωσιν, ὁ δὲ τὸ εἶδος Id. de An. 403b1; simply, define, τὸν ἄνθρωπον S.E. M. 7.272; expound, Phld. D. 3.14, cf. Epicur. Nat. 14.3, 119G., 143 G. ; render, interpret one word by another, ἀ. τὴν κοτύλην ἄλεισον Ath. 11.479c; explain, interpret, τὸ 'φωνὴν αἵματος βοᾶν' Ph. 1.209; — Pass., βέλτιον ἀποδοθήσεται Epicur. Ep. 1 P. 15 U. ; ἀκριβεστέρως ἀποδοθήσεται A.D. Synt. 45.21; ἀ. τι πρός τι use with reference to, Olymp. in Mete. 281.10, cf. Sch. Ar. Pl. 538.
attach or append, make dependent upon, τί τινι or εἴς τι Hero Aut. 24.5, 6, 2. ἀ. τί τινος assign a property to a thing, Arist. Top. 128b28. intr., return, recur, Id. GA 722a8, HA 585b32. Rhet. and Gramm., introduce a clause answering to the πρότασις, Id. Rh. 1407a20; διὰ μακροῦ ἀ. D.H. Dem. 9, etc. ; cf. ἀπόδοσις ΙΙ. 2; οὐκ ἀποδίδωσι τὸ ἐπεί has no apodosis, Sch. Od. 3.103; esp. in similes, complete the comparison, Arist. Rh. 1413a11. in Tactics, turn back to face the enemy, εἰς ὀρθόν Ascl.Tact. 10.12, etc. Medic. in Pass., to be evacuated, σὺν τοῖς περιττώμασιν Dsc. 4.82. Med., give away of one΄s own will, sell, Ar. Av. 585, Hdt. 1.70, etc. ; ἀ. τι ἐς τὴν Ἑλλάδα take to Greece and sell it there, Id. 2.56; c. gen. pretii, Ar. Ach. 830, Pax 1237; οὐκ ἄν ἀπεδόμην πολλοῦ τὰς ἐλπίδας Pl. Phd. 98b; ἀ. τῆς ἀξίας, τοῦ εὑρίσκοντος, sell for its worth, for what it will fetch, Aeschin. 1.96; ὅταν τις οἰκέτην πονηρὸν πωλῆ (= offer for sale) καὶ ἀποδῶται τοῦ εὑρόντος X. Mem. 2.5.5, cf. Thphr. Char. 15.4; διδοῦσι [τὰς νέας] πενταδράχμους ἀποδόμενοι Hdt. 6.89; ἀ. εἰσαγγελίαν sell, i.e.
take a bribe to forgo, the information, D. 25.47; οἱ δραχμῆς ἄν ἀποδόμενοι τὴν πόλιν X. HG 2.3.48; at Athens, esp.
farm out the public taxes, D. 20.60, opp. ὠνέομαι ; metaph, οἷον πρὸς ἄργυρον τὴν δόξαν τὰς ψυχάς Jul. Or. 1.42b; — Act. and Med. are distinguished in Lex ap. And. 1.97 πάντα ἀποδόμενος τὰ ἡμίσεα ἀποδώσω τῷ ἀποκτείναντι ; but Act. is used in med. sense in Th. 6.62 (s.v.l.), cf. Foed. Delph. Pell. 2 A 22, and possibly in E. Cyc. 239, Ar. Ra. 1235; Med. for Act. in Antipho Fr. 54; — Pass., to be sold, Hsch.

(δίδωμι),
1) abgeben, das, wozu man verpflichtet ist, was man schuldig ist (Eust. χρεωστικῶς δίδωμι – δίδομεν ἑκουσίως, ἀποδίδομεν ἀκουσίως), abtragen, zurückgeben, ausliefern, κούρην πατρί Il. 1.98, vgl. 134 ; 3.285 ; τοκεῦσι θρέπτρα 4.478 ; Od. 22.58, 61 ; Il. 9.387 πρίν γ' ἀπὸ πᾶσαν ἐμοὶ δόμεναι θυμαλγέα λώβην, bis er abgebüßt hat ; τὸ μόρσιμον ἀπέδωκε, er hat die Schuld der Natur bezahlt, Pind. N. 7.44. Ebenso Soph. Phil. 912 ; u. in Prosa, τὰ ὀφειλόμενα Plat. Rep. I.332a ; τὸ προσῆκον ἑκάστῳ Crat. 430e ; Soph. 235e ; τὴν ἀξίαν χάριν Phaedr. 231b ; u. so öfter χάριν ἀποδ., Dank abstatten ; ἐπιστολήν, abgeben, Xen. Cyr. 4.5.34 ; ὑπόσχεσιν, εὐχάς, Mem. 2.2.10 ; Plut. Pomp. 71 ; τὸ πάτριον πολίτευμα, herstellen, Pol. 2.70.
2) übh. übergeben, zueignen, ὄνομά τινι Plat. Theaet. 186d ; τὴν ἀρχήν τινι Gorg. 471b ; εἰς τὴν βουλὴν περί τινος, die Entscheidung dem Senat übergeben, Lys. 22.2 ; ᾡτινι ἀποδέδοται δικάζειν 12.30 u. öfter bei Rednern ; ἑαυτὸν ἀρχιθέωρον τῇ βουλῇ Din. 1.82 ; anheimstellen, ὁ νόμος ἀπέδωκε κολάζειν Dem. 23.56 ; vgl. 2.30 ; – νόμους, bekannt machen, Xen. Lac. 8.5.
3) auseinandersetzen, vortragen, λόγον, διήγησιν u. ä., Pol. 4.2, 5.98 ; so τὴν εὐδαιμονίαν οὐχ ὁμοίως ἀποδιδόασιν, erklären, Arist. Eth. 1.3 ; τὴν περίμετρον τῆς νήσου, angeben, Pol. 34.5, u. öfter wie Sp. Auch benennen, Ath. XI.495c.
4) Med., hingeben, ἐλπίδας πολλοῦ Plat. Phaed. 98a ; verkaufen, bes. im aor., Her. 1.70 u. sonst ; Ar. Ach. 782 u. öfter ; Ar. Ran. 1235, wo ἀπόδου = ἀποπρίω, ablaufen, erkl. wird, ist v.l. ἀπόδος, was auch der Schol. erkl.; Plat. z.B. Rep. I.333b u. Folgde. Dah. τὴν δεκάτην, verpachten, Dem. Lept. 60, vgl. Wolf zu dieser Stelle ; Thuc. 6.62 braucht auch so das act. – Bei Arist. H.A. 1.18 ist es intr., αἱ ὁμοιότητες διὰ πολλῶν γενεῶν ἀποδιδόασιν, kehrenwieder.

ἀπο-δίδωμι
[in LXX for מָכַר, שׁוּב hi., נָתַן, שָׁלֵם pi., etc. ;]
to give up or back, restore, return: Mat.27:58, Luk.4:20 9:42 19:8; esp. of wages, debts, oaths, etc. (MM, see word), to render what is due, to pay (Deiss., LAE, 334 f.): absol., Mat.18:25, 28, Luk.7:42. with accusative, Mat.5:26 18:29-30, 34 20:8 21:41 22:21, Mrk.12:17, Luk.10:35 12:59 20:25, Rom.13:7, Heb.12:11, Rev.22:2; ὅρκους, Mat.5:33 (cf. Num.30:3, Deu.23:21 al.); of conjugal duty, τ. ὀφειλήν, 1Co.7:3; ἀμοιβάς, 1Ti.5:4; μαρτύριον, to give (as in duty bound) testimony, Act.4:33; λόγον, to render account, Mat.12:36, Luk.16:2, Act.19:40, Heb.13:17, 1Pe.4:5; hence of requital, recompense, both in good and bad sense, Mat.6:4, 6 6:18 16:27, Rom.2:6, 2Ti.4:8 4:14 Rev.18:6 22:12; κακὸν ἀντὶ κακοῦ, Rom.12:17, 1Th.5:15, 1Pe.3:9. Mid., to give up of one's own, hence to sell (fr. Hdt. on): with accusative of thing(s), Act.5:8, Heb.12:16; with accusative of person(s), Act.7:9 (cf. ἀνταποδίδωμι) .†
(AS)