ἀπ·ερείδω :
   I tr. appuyer sur : ἀπ. τὰς ὄψεις, PLUT. M. 681 f, fixer les yeux ; τὴν ὄψιν πρός τι, LUC. Dem. enc. 17, fixer les yeux sur qqe ch. ;
   II intr. se fixer sur, LUC. D. deor. 20, 8 ;

Moy. :
   I intr.
      1 s’appuyer sur : τινι, PLAT. Conv. 190 a, etc. ; ARSTT. P.A. 4, 8, 3, etc. ; ἔν τινι, XÉN. Eq. 10, 7 ; εἴς τι, PLAT. Rsp. 508 d, etc. ; ἐπί τι, POL. 28, 17, 8 ; πρός τι, HPC. Art. 820 ; ARSTT. Inc. an. 3, 3, sur qqe ch. ; εἰς ἓν κεφάλαιον ἀπ. PLAT. Rsp. 581 a, s’appuyer sur un seul point capital ; εἰς ἀσφαλὲς ἀπηρεῖσθαι, POL. 3, 66, 9, être appuyé sur un fondement solide ; avec un rég. de pers. : εἴς τινα, POL. 3, 109, 11, se reposer sur qqn, mettre sa confiance en qqn ; πρός τινα, POL. 32, 10, 3, se tourner vers qqn, se confier à qqn ;
      2 se déposer ou se porter sur, en parl. d’un mal, MÉD. ;
   II tr.
      1 appuyer, faire reposer sur : τὸ οὖς εἴς τι, XÉN. Cyn. 5, 32, appuyer son oreille sur qqe ch. ; λείαν εἰς τόπον, POL. 3, 92, 9, mettre son butin en lieu sûr ; θυμὸν πρός τινα, PLUT. M. 775 e ; ὀργὴν εἴς τινα, POL. 1, 69, 7, etc. faire retomber sa colère sur qqn ; χάριν ἐπί τινα, POL. 24, 3, 6, faire honneur à qqn du mérite d’une bonne action qu’on a faite ;
      2 faire sortir en s’appuyant, càd. avec peine : ἀπ. ὠδῖνας, CALL. Del. 120, enfanter avec effort.

Étym. ἀπό, ἐρείδω.

fix, settle, τὰς ὄψεις Plu. 2.681f; τὴν ὄψιν πρός τι Luc. Dem. Enc. 17; δι’ ἄλλα τὴν γνῶσιν support, Iamb. Protr. 5. intr., = Pass., ἔνθα ἡ ὄψις ἀπερείδῃ Luc. DDeor. 20.8; but, used by earlier writers in Med. with pf. Pass. in med. sense, support oneself upon, rest upon, ἀ. ἐν τῷ χαλινῷ, of a horse, lean upon the bit, X. Eq. 10.7; ὀκτὼ τοῖς μέλεσι ἀ.
supporting himself on…, Pl. Smp. 190a, cf. Ti. 44e, Arist. PA 684a3; πείσμασιν, of a ship, Archimel. ap. Ath. 5.209d, al. ; ἀ. εἰς τοῦτο to be fixed steadily on…, Pl. R. 508d; εἰς ἓν κεφάλαιον ἀ.
rest entirely on…, ib. 581a; ἀ. ἐπί τι rely on, Plb. 28.20.8; πρὸς τὴν γῆν Hp. Art. 52; abs., Arist. IA 705a9. Med. in act. sense, ἀ. εἰς τοῦτο [τὸ οὖς] X. Cyn. 5.32; τὴν χεῖρα πρός τινα Plu. Sull. 35; τὰς ὄψεις εἴς τι Id. 2.521d; ἀ. ἐλπίδας εἴς τινα, ἐπί τινα, fix one΄s hopes upon one, Plb. 23.5.3, 28.2.3, cf. Plu. Dio 42; ἀ. ὀργὴν ἔς τινα, χάριν ἐπί τινα, direct one΄s anger, one΄s gratitude, towards him, Plb. 1.69.7, 23.3.6, cf. Plu. 2.775e; ἀ. εἰς Περικλέα τὴν ὑπόνοιαν Id. Per. 32; of Fortune, τὴν νέμεσιν εἰς τὸν οἶκον Id. 2.198d; ἀ. ἄγνοιαν ἐπί τινας throw the blame of their ignorance upon…, Plb. 38.9.5; ἐπὶ τὴν τύχην τοὺς ὀδυρμούς Plu. 2.168a. ἀ. λείαν εἰς τόπον place, deposit in…, Plb. 3.92.9; τὰς δυνάμεις εἰς ἀσφαλὲς ἀπηρεῖσθαι Id. 3.66.9; ὠδῖνας Call. Del. 120.

(ἐρείδω), stützen auf etwas, act. erst Sp., ὅταν ἀπερείδωσι τὰς ὄψεις, den Blick heften, Plut. Symp. 5.7.3 ; πρός τι, auf etwas, Luc. enc. Dem. 17 ; intr., ἔνθα ἂν ἡ ὄψις ἀπερείδῃ, wo der Blick haftet. – Gew. med., sich ganz auf etwas stützen, τοῖς μέλεσιν ἀπερειδόμενοι, κώλοις, Plat. Symp. 190a, Tim. 44e, u. öfter ; auch Sp., πείσμασιν ἀγκύρας ἀπερείδεται ναῦς Archimel. 1 (APP 15); εἴς τι Plat. Rep. VI.508d ; ἔν τινι Xen. re Eq. 10.7 ; häufiger bei Folgdn, ἐπί τι Pol. 28.17 ; πρὸς τὴν πίστιν 12.11, auf etwas fußen ; τοὺς ὀδυρμοὺς ἐπὶ τὴν τύχην, dagegen richten, Plut. Superst. 7 ; ὄψιν εἴς τι, den Blick auf etwas werfen, Luc. Icarom. 12 ; ähnl. ἐλπίδας, ὀργὴν εἴς τινα, seinen Zorn auslassen, Pol. 25.5, 1.69 ; πληγάς, θυμόν, Plut.; δυσμένειαν πρός τινα Aristid. 7 ; τὴν ἄγνοιαν ἐπὶ τοὺς αἰτίους, sein Versehen auf die Schuldigen schieben, Pol. 38.1 ; χάριν ἐπί τινα 24.3 ; τὴν λείαν εἰς τόπον, deponieren, 3.92 ; Call. Del. 120 ἐν οὔρεσιν ὠδῖνας ἀπηρείσαντο λέαιναι, gebären, euixae sunt. Das perf. ἀπηρεῖσθαι ist Pol. 3.66, τὰς δυνάμεις εἰς ἀσφαλὲς ἀπηρεῖσθαι νομίζων, nicht notwendig pass. zu nehmen ; vgl. 3.109 ἡ πατρὶς πᾶσαν προθυμίαν καὶ δύναμιν εἰς ὑμᾶς ἀπήρεισται, hat sie in eure Hände gelegt.

1. to rest, fix, settle , τὴν ὄψιν πρός τι (Lucian)
2. intransitive = Pass. to rest upon , (Lucian)
3. mostly as Pass., with future and aor1 middle, to support oneself upon, rest upon a thing, with dative, (Xenophon Historicus), etc.; εἴς τι (Plato Philosophus) (ML)