ἀπ·αρύω (f. ύσω ; ao. ἀπήρυσα ; part. ao. pass. ἀπαρυθείς) [ᾰρ] puiser, épuiser, avec l’acc. HDT. 4, 2 ; ou le gén. MÉD. 46, 22 ; fig. ALEX. (ATH. 36 e).

or ἀπαρύτω [υ], fut. -ύσω, draw off, τὸ ἐπιστάμενον ἀπαρύσαντες having skimmed off the cream, Hdt. 4.2, cf. D.S. 5.37. metaph, draw off, take off the force of a thing, χαλκῷ ἀπὸ ψυχὴν ἀρύσας Epic. ap. Arist. Po. 1457b14; exhaust, come to the end of, Plu. 2.463c, etc. ; — Med., c. gen., ὁ τῆς μνήμης τῶν ἀγαθῶν ἀπαρυτόμενος skimming the cream of memory, ib. 610e; — Pass., aor. part., ἀπαρυθεὶς τὴν ἄνω… ἄνοιαν ἐπιπολάζουσαν having it skimmed off the surface, Alex. 45.

(ἀρύω praes. ?), ab-, ausschöpfen, ἀπαρύσαντες Her. 4.2 ; ἀπαρυστέον Ar. Eq. 918 ; ἀπαρυθεὶς τὴν ἄνοιαν Alex. Ath. II.36e, bei dem die Tollheit abgeschöpft, verdampft ist ; übertr., erschöpfen, schwächen, mäßigen, Sp., τί τινος.