ἀπ·αμύνω (ao. ἀπήμυνα) [ᾰμ] écarter, repousser pour se défendre : τι, HDT. 7, 120, qqe ch. (un danger, etc.) ; τινά, HDT. 9, 90 ; PLAT. Rsp. 415 e, qqn ; τινί τι, IL. 9, 597 ; postér. τινός τι, LUC. Cyn. 13, écarter un danger de qqn ;

Moy. (ao. ἀπημυνάμην) :
      1 écarter de soi, repousser : τινα, OD. 16, 72, qqn ; τι, HDT. 5, 86, etc. qqe ch. ;
      2 abs. se défendre, se protéger : ἀπ. χερσίν, OD. 11, 579, se défendre avec ses mains.

keep off, ward off, with collat. notion of defence, τί τινι something for (i.e.
from) another, Αἰτωλοῖσιν ἀπήμυνεν κακὸν ἦμαρ Il. 9.597; ἡμῖν ἀπὸ λοιγὸν ἀμύνειν 1.67; later τί τινος Luc. Cyn. 13; c. acc. only, ἀ. τῶν ἐπιόντων κακῶν τὰ ἡμίσεα Hdt. 7.120; ἀ. τὸν βάρβαρον repulse him, 9.90; τὰς μυίας Ar. V. 597; τοὺς ἔξωθεν Pl. R. 415e.
requite, take vengeance on, τινά AP 5.6 (Asclep.). Med., keep off from oneself, drive back, repel, ἄνδρ’ ἀπαμύνασθαι Od. 16.72; so ἀ. μίαν [ναῦν] καὶ ὀλίγῳ πλεῦνας Hdt. 5.86; τὴν πενίην καὶ τὴν δεσποσύνην Id. 7.102, cf. 3.110. abs., defend, protect oneself, ὁ δ’ οὐκ ἀπαμύνετο χερσίν Od. 11.579; πόλις ᾗ ἀπαμυναίμεσθα by which we may protect ourselves, Il. 15.738; μεγέθει Arist. Long. 467a3.

abwehren, verteidigend etwas von Einem fern halten, κακὸν ἦμαρ Αἰτωλοῖς Il. 9.597 ; ἡμῖν ἀπὸ λοιγὸν ἀμῦναι 1.67 ; ἀρὴν ἀπὸ οἴκου ἀμῦναι Od. 2.59 ; τὸν βάρβαρον Her. 9.90 ; τοὺς ἔξωθεν Plat. Rep. III.415e. – Häufiger med., von sich abwehren, ἄνδρα Od. 16.72 ; τὴν πενίην καὶ τὴν δεσποσύνην Her. 7.102 ; θηρία ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν, fernhalten, 3.110 ; πόλις, ᾗ κ' ἀπαμυναίμεθα, in der wir uns verteidigen könnten, Il. 15.738 ; χερσίν, sich mit den Händen verteidigen, Od. 11.579. Auch sp.D.