ῆς (ἡ) [ᾰγ]
A act. :
   I action d’emmener : στρατεύματος, XÉN. An. 7, 6, 5, une armée ; particul. :
      1 action d’emporter un mort, SPT. Sir. 38, 21 ;
      2 avec idée de violence : ἀ. γυναικῶν, LUC. Phal. 1, 3, rapt de femmes ;
      3 t. de droit att. arrestation d’un malfaiteur pris en flagrant délit et amené devant le magistrat, AND. 12, 8 ; DÉM. 735 fin ; 1256, 8 ; au plur. DÉM. 736, 3, etc. ; p. ext. action en justice pour un procès contre un malfaiteur de ce genre, LYS. 138, 7 ;
   II action de faire dévier du droit chemin : πρὸς τὸ χεῖρον, PLUT. M. 22 b, vers le mal ; t. de log. εἰς τὸ ἀδύνατον, ARSTT. An. pr. 1, 7, 4, réduction à l’absurde ;
   III action de s’acquitter de, paiement (d’une contribution, d’une amende) HDT. 1, 6, etc. ; SPT. 1Esdr. 8, 27 ;
B pass. action d’être emmené en captivité, SPT. Esaï. 10, 4.

Étym. ἀπάγω.

ἡ, leading away, of troops, X. An. 7.6.5; dragging away, rape, γυναικῶν Luc. Phal. 1.3 (pl.).
leading into captivity, LXX Is. 10.4, al.
separation, withdrawal, σώματος (from the soul), Plot. 4.44.19.
payment, κατεστρέψατο ἐς φόρου ἀ. subjected them to payment of tribute, Hdt. 1.6.27, 2.182. as Att. lawterm, a summary process by which a person caught in the act (ἐπ’ αὐτοφώρῳ) might be arrested by any citizen and brought before the magistrates, Antipho 5.9, And. 1.88, Lys. 13.85f, D. 24.113; ἀπαγωγῆς ἄξια Hyp. Eux. 16.
written complaint handed in to the magistrates, ἀπάγειν τὴν ἀ. lay such accusation, Lys. 13.86; παραδέχεσθαι ἀ., of the Eleven, admit it, ibid. in Logic, shifting of the basis of argument; hence of argument based on a probable or agreed assumption, Arist. APr. 69a20, cf. Anon. in SE 65.35; reduction, ἡ εἰς τὸ ἀδύνατον ἀ.
reductio per impossibile, APr. 29b6; ἡ ἀ. μετάβασίς ἐστιν ἀπ’ ἄλλου προβλήματος ἢ θεωρήματος ἐπ’ ἄλλο, οὗ γνωσθέντος ἢ πορισθέντος καὶ τὸ προκείμενον ἔσται καταφανές Procl. in Euc. p. 212F. ; τῶν ἀπορουμένων διαγραμμάτων τὴν ἀ. ποιήσασθαι ib. p. 213F.
reduction of a disputant (cf. ἀπάγω v. 1c), ἡ ἐπὶ τὸ ἄδηλον ἀ. S.E. P. 2.234.

ἡ,
1) das Wegführen, τοῦ στρατεύματος Xen. An. 7.6.5 ; Wegschleppen, bes. ins Gefängnis, Pol. 5.27.
2) das Abtragen des Tributs, Her. 1.6, 27, 2.182. – bes.
3) in athen. Gerichtssprache, nach VLL δίκης ἐστὶν εἶδος· ἀπήγοντο οἱ κακοῦργοι πρὸς τοὺς ἕνδεκα, vgl. Hermann Griech. Staatsaltertümer §.137, 139 ; Meier und Schömann att. Prozeß S. 227 ff. Das Wegführen des auf der Tat u. über einem anerkannten Verbrechen Ertappten, der ohne weiteres ins Gefängnis geworfen u. Ἕνδεκα übergeben wird ; was z.B. bei allen Diebstählen, die über 50 Drachmen betrugen, Statt fand ; ἐπ' αὐτοφώρῳ Lys. 13.85 ; ἀπαγωγὴν ἀπάγειν ibid. 86 ; vgl. Antiph. 5.9 Andoc. 1.88 Dem. 24.118. Auch die Klageschrift heißt in solchen Fällen ἀπαγωγή.

1. a leading away , (Xenophon Historicus)
2. payment of tribute, (Herdotus Historicus)
3. as attic law-term, a process by which a person caught in the act ( ἐπ᾽ αὐτοφώρωι) might be arrested and brought before the Magistrates , (Isaeus Orator): —; the written complaint laid before the Court , (Lysias Orator) (ML)