ἀξιόω-ῶ (impf. ἤξιουν, f. ἀξιώσω, ao., ἠξίωσα, pf. ἠξίωκα) :
   I évaluer, apprécier : τιμῆς τινος τὸ πωλούμενον, PLAT. Leg. 917 d, évaluer à un certain prix la marchandise achetée ; fig. :
      1 juger digne : τινά τινος (λόγου, EUR. Med. 962 ; τῶν καλλίστων, XÉN. An. 3, 2, 7) ATT. juger qqn digne de qqe ch. (de réputation, des plus belles récompenses) ; rar. en mauv. part : κακοῦ, PLAT. Ap. 38 a ; τιμωρίας, XÉN. Hell. 2, 3, 17, juger qqn digne d’un mal, d’un châtiment ; au pass. être jugé digne de, gén. HDT. 9, 111 ; THC. 3, 42, etc. ; EUR. Hec. 366, etc. ; avec un inf. : ὃν ἡ πόλις ἀξιοῖ αὑτῆς προεστάναι, PLAT. Lach. 197 d, celui que la cité juge digne de mettre à sa tête ; γονέας ὑϐρίζειν τοὺς ἐμοὺς οὐκ ἠξίου, EUR. El. 257, ce qu’il regarde comme indigne de lui (en réponse à ἀπαξιῶν) c’est d’insulter à ma naissance ;
      2 abs. estimer, honorer : τινα, SOPH. Aj. 1114 ; EUR. Hec. 319, qqn ; τινά τινι, ESCHL. Ag. 877, qqn par qqe ch. ;
      3 juger digne (d’être écouté, récompensé, etc.), d’où satisfaire au désir de ; au pass. être satisfait, obtenir ce qu’on demande, SOPH. O.C. 1352 ;
   II juger convenable, croire juste, d’où :
      1 réclamer le droit de : οὐκ ἀξιῶ ὑποπτεύεσθαι, THC. 4, 86, j’ai le droit de n’être pas soupçonné ;
      2 vouloir, réclamer, demander, τι παρά τινος, PLAT. Rsp. 406 d, réclamer qqe ch. de qqn ; avec un inf. ἀ. ξυγγνώμης τυγχάνειν, THC. 7, 15, prétendre obtenir son pardon ; avec une prop. inf. HDT. 2, 162 ; ATT. demander que, etc. ;
      3 prétendre, soutenir : ἀξιοῦντες ἀδικέεσθαι, HDT. 6, 87, se prétendant victimes d’injustices ; ἑκάτεροι νικᾶν ἠξίουν, THC. 1, 54, chacun des deux partis se prétendait vainqueur ; abs. en parl. d’opinions, de discussions : ἐγὼ μὲν οὑτωσὶ περὶ τούτου ἀξιῶ, DÉM. 312, 6, pour moi, voilà ce que je pense là-dessus ; ἐγὼ μὲν οὐκ ἀξιῶ, DÉM. 460, 28, pour moi, je soutiens que non (cf. οὐ φημί) ;
      4 se déterminer à : ἀ. λαμϐάνειν, PLAT. Hipp. mi. 364 d, ne pas hésiter à recevoir, d’où consentir à, se résigner à, daigner : ἀξιῶ θανεῖν, SOPH. O.R. 944, je me résigne à mourir ; οὐκ ἀξιοῦν τι παθεῖν, THC. 1, 102, ne pas se résigner à souffrir qqe ch. ; πείθεσθαι οὐκ ἀξιοῦν, XÉN. Œc. 21, 4, ne pas juger bon d’obéir ;

Moy. :
      1 se juger digne de, inf. HDT. 7, 16 ;
      2 juger convenable de, d’où consentir à, inf. ESCHL. Eum. 425 ; avec une nég. : οὐκ ἀ. inf. refuser de, HDT. 1, 199.

➳ Fut. moy. ἀξιώσομαι, au sens pass. SOPH. Ant. 637. Prés. pass. ion. ἀξιεῦμαι, HDT. 5, 106, etc.

Étym. ἄξιος.

pf. ἠξίωκα Isoc. 18.24; — Med., v. infr. ΙΙΙ. 2; — Pass., fut. ἀξιωθήσομαι Id. 9.6, but also ἀξιώσεται S. Ant. 637; aor. ἠξιώθην ; pf. ἠξίωμαι ; (< ἄξιος):
think, deem worthy, c. acc. et gen., whether in good sense, think worthy of a reward, ἡμᾶς ἀξιοῖλόγου E. Med. 962; ἑαυτὸν τῶν καλλίστων X. An. 3.2.7; or in bad, of a punishment, γοργύρης Hdt. 3.145; ἀ. τινὰ ἀτιμίας Philipp. ap. D. 18.166; κακοῦ Pl. Ap. 38a; — Pass., ἀξιεύμενος θυγατρὸς τῆς σῆς Hdt. 9.111; λέχη… τυράννων ἠξιωμένα deemed worthy of kings, E. Hec. 366; ἀξιοῦσθαι κακῶν Antipho 3.2.10; τοῦ αὑτοῦ ὀνόματος Pl. Phd. 103e, al. c. acc. only, esteem, honour, S. Aj. 1114, E. Heracl. 918; ἀ. τινὰ προσφθέγμασιν honour one with words, A. Ag. 903; of things, value, οὐκ ἐξἴσου πάσας ἀξιοῦμεν ὑπολήψεις Phld. Herc. 1251.12; — Pass., καλοῖς ὑμεναίοις ἀξιοῦσθαι E. Or. 1210; abs., τύμβον ἀξιούμενον ὁρᾶσθαι Id. Hec. 319, cf. Th. 5.16.
value at a certain price, ὁπόσης ἂν τιμῆς ἀξιώσῃ τὸ πωλούμενον Pl. Lg. 917d. c. acc. pers. et inf., think one worthy to do or be, σέ τοι ἠξίωσε ναίειν E. Alc. 572; οὐκ ἀξιῶ ΄γὼ ΄μαυτὸν ἰσχύειν μέγα Ar. Eq. 182; τί σαυτὸν ἀποτίνειν ἀξιοῖς· Pherecr. 93; — Pass., Pi. N. 10.39, A. Pr. 242; διδάσκαλος ἀξιοῦσθαι to be esteemed as a teacher, Pl. Tht. 161d.
think fit, expect, require that…, ἀ. τινὰ ἰέναι Hdt. 2.162; ἀ. τινὰ ἀληθῆ λέγειν Antipho 2.3.4; οὐκ ἀ. [ὑμᾶς] τὰ μὴ δεινὰ ἐν ὀρρωδίᾳ ἔχειν we expect that you do not…, Th. 2.89, cf. 3.44; ἀ. σωτηρίαν ἐμοὶ γενέσθαι And. 1.143; ἀ. καὶ παρακαλεῖν τινα c. inf., Decr. ap. D. 18.165; ἀ. ἵνα… Inscr.Prien. 53.58, al. ; simply, ask, request, PEleph. 19.18, Apollon. Perg. 1 Praef. (Pass.); esp.
pray, τὸν θεὸν ὅπως… Aristeas 245, cf. LXX Je. 7.16, SIG 1181.1; τὰ ἀξιούμενα prayers, Aristeas 18; also, ask, inquire of an oracle, Ps.-Callisth. 1.3. c. inf. only, ἀ. κομίζεσθαι, τυγχάνειν think one has a right to receive, expect to receive, Th. 1.43, 7.15; προῖκα θεωρεῖν ἀ. Thphr. Char. 6.4; ἄλλο τι ἀξιοῖς ἢ ἀποθανεῖν· Lys. 22.5; with a neg., οὐκ ἀξιῶ ὑποπτεύεσθαι I think I do not deserve to be suspected, have a right not to be…, Th. 4.86; — Pass., ὥστε ἀξιοῦσθαι λῃτουργεῖν so as to be required to…, D. 27.64; υἱῷ προθύμως τἀξιούμενον ποιῶν one΄s duty, Men. 663.
think fit, expect, consent, resolve, etc., and so in various senses, ἀξιῶ θανεῖν I consent to die, S. OT 944, etc. ; dare, ἀξιῶσαι μάχην συνάψαι A. Pers. 335; deign to do, εἴ τις ἀξιοῖ μαθεῖν Id. Ag. 1661, cf. S. OT 1413; ἀξιῶ χρήματα λαμβάνειν I do not hesitate to receive, Pl. Hp. Mi. 364d, etc. ; οἶμαι πάντας… φέρειν ἀξιοῦν ἔρανον I think that all should be glad to bring, D. 21.101; — freq. with neg., οὐδ’ ἀξιῶ μνησθῆναι I do not think them worth mentioning, Hdt. 2.20; οὐκ ἠξίωσαν οὐδὲ προσβλέψαι A. Pr. 217; οὐκ ἀξιώσαντες… τοῦτο παθεῖν Th. 1.102 (but ἀξιοῦτε μὴ ἀντιδοῦναι δίκην 3.66); πείθεσθαι οὐκ ἀξιοῦντες refusing, X. Oec. 21.4; — also in Med. (not in Att. Prose), ἀξιοῦσθαι μέλειν deign to care for, A. Ag. 370; φονεὺς γὰρ εἶναι ἠξιώσατο thought fit to be, Id. Eu. 425; οὐκ ἀξιεύμεναι ἀναμίσγεσθαι τῇσι ἄλλῃσι not condescending to…, Hdt. 1.199; οὐκ ἀξιεύμενος ἐς τὸν… θρόνον ἵζεσθαι not deeming oneself worthy to…, Id. 7.16.
think, deem, ἀξιοῦντες ἀδικέεσθαι Id. 6.87, cf. S. OC 579, E. HF 1343; ἑκάτεροι νικᾶν ἠξίουν claimed the victory, Th. 1.55.
make a claim, Id. 4.58; πάντες καθ’ ὑπεροχὴν ἀξιοῦσιν Arist. Pol. 1288a23; ἀξίωσιν ἀ. Plb. 38.7.7; ἀξιοῦν τινά τι make a claim on a person, X. Mem. 3.11.12. ἐγὼ μὲν οὑτωσὶ περὶ τῆς τύχης ἀξιῶ hold this opinion…, D. 18.255; ἐγὼ μὲν οὐκ ἀξιῶ I think not, Id. 20.12; in philosophic language, lay down, maintain (cf. ἀξίωμα ΙΙ. 2), Arist. APr. 37a10, cf. 41b10, Polystr. p. 24 W. ; ἐν τῷ τοιῷδε ἀξιοῦντι in such a state of opinion, v.l. in Th. 3.43.

(ἄξιος), s. Buttmann Ind. Midian.,
1) für wert, würdig halten,
   a) vom Preise, ὁπόσης τιμῆς τὸ πωλούμενον ἀξιοῖς Plat. Legg. XI.917d.
   b) vom Verdienst, meist im guten Sinne, τινά τινος, Plat.; θυγατρός Her. 9.111 u. öfter ; ἑαυτὸν τῶν καλλίστων Xen. An. 3.2.7 ; vgl. Cyr. 6.4.6 ; ἀξιοῦσθαι τῶν μεγίστων 2.2.20 ; τιμωρίας Hell. 2.3.17 ; ἑαυτὸν οὐδενὸς πράγματος, nichts unternehmen wollen, Plat. Gorg. 485c ; ἀξιωθῆναι λόγου Amphis Ath. VI.224d. Auch mit dem inf., ὃν ἡ πόλις ἀξιοῖ αὑτῆς προεστάναι Plat. Lach. 197d ; ἀξιούμενος ἐπακούειν Her. 5.106 ; ἑαυτὸν γαμβρὸν αὐτοῦ γενέσθαι 6.126 ; ἀξιοῦντες καταλύσειν Pol. 4.47 ; so mit dem inf. fut., bes. Sp., wie Arr.; Dion.Hal.
2) ohne gen., achten, ehren, Tragg., τινὰ προσφθέγμασι Aesch. Ag. 877 ; vgl. Soph. Aj. 1114 ; Eur. Hec. 317 ; ὑμεναίοις ἀξιοῦσθαι, mit Hymenäen gefeiert werden, Or. 1210 ; Dio Chrys. 2.43.
3) Mit darauf folgendem inf., für recht halten, oft bei Xen., vgl. Cyr. 2.2.17, An. 5.5.9 ; pass., Pind. N. 10.39 ; ἐπακούειν ἀξιεῦμαι Her. 5.106 u. sonst. Auch im med., Aesch. Ag. 361. – Daher : wollen, u., wenn man mit einer gewissen Zuversicht, weil man es für angemessen hält, will, daß ein Anderer etwas tue, verlangen, fordern, οὐκ ἀξιοῦμεν δοῦλοι ἀλλήλων εἶναι Plat. Menex. 239e ; ἀξιῶ ὑμᾶς διδάσκειν Apol. 19d ; οἱ νόμοι οὐδὲ τοὺς δούλους ὑβρίζεσθαι ἀξιοῦσιν Dem. Mid. 14, verbieten, vgl. die von Buttmann a.a.O. gesammelten Beispiele ; φάρμακον παρά τινος, von Einem fordern, Plat. Rep. III.406d ; im med., οὐκ ἀξιοῦμαι, ich halte mich nicht für würdig, Her. 7.16 ; ich halte es unter meiner Würde, 1.199.
4) annehmen, glauben, ἀξιῶ ἀδικέεσθαι Her. 6.87 ; ἀξιῶ μὴ διὰ τοῦτο ἀτυχῆσαι, ὧν δέομαι Plat. Phaedr. 230e, u. öfter auch bei Sp. Selten folgt ἵνα, Dem. cor. 155 ; ὅπως Mid. 121.

ἀξιόω, -ῶ
(< ἄξιος), [in LXX chiefly for בְּעָא, בָּקַשׁ; freq. in Wis.1:1-16, 2 Mac ;]
__(a) to deem worthy: with accusative and inf. (see MM, VGT, see word, and cf. κατ-αξιόω), Luk.7:7; id. and genitive of thing(s), 2Th.1:11; pass. with genitive of thing(s), 1Ti.5:17, Heb.3:3 10:29
__(b) to think fit: with inf. (see M, Pr., 205), Act.15:38 28:22.†
(AS)