ἀν·όνητος, ος, ον :
      1 vain, inutile, SOPH. Aj. 758, etc. ; EUR. Or. 1502 ; DÉM. 121, 16, etc. ; pl. neutre adv. ἀνόνητα, sans en jouir, EUR. Hec. 766, etc. ; d’où en vain, EUR. Alc. 413 ; PLAT. Rsp. 486 c ;
      2 act. qui ne tire pas profit de, gén. DÉM. 275, 5 ; 442, 26 ; DH. 8, 47, etc.

➳ Dor. plur. neutre adv. ἀνόνατα [νᾱ] EUR. Alc. 413.

Étym. ἀν-, ὀνίνημι.

Dor. ἀνόνατος, ον, unprofitable, περισσὰ κἀνόνητα σώματα S. Aj. 758; ὦπολλὰ λέξας… κἀνόνητ’ ἔπη v.l. ib. 1272; ἀ. γάμος E. Or. 1501 (lyr.), cf. Hel. 886; ἀ. γίγνεσθαι D. 9.40, cf. Plu. 2.248a; τινί Arist. EN 1095a9, cf. Pol. 1334b40; ἄργυρον εἰς ἀνόνατα ῥέοντα Cerc. 4.4; — neut. pl. ἀνόνητα is freq. in E. as Adv., in vain, as Hec. 766, Alc. 412 (lyr.), al. ; ἀνόνητα πονεῖν Pl. R. 486c; regul. Adv. -τως Pall. in Hp. 2.147D, Sch. E. Or. 1501; Comp., ibid.
Act., c. gen., τῶν ἀγαθῶν ἀ. τινα ποιῆσαι deprive of all benefit from…, D. 18.141, cf. 19.315, Plu. 2.800d, Nic.Dam. p. 13D.

nichts nützend, unnütz. σώματα, ἔπη, Soph. Aj. 745, 1251 ; ἀνόνητα πονεῖν, umsonst arbeiten, Plat. Rep. VI.486c, VII.331d ; vgl. Eur. Hec. 756. – Oft bei Sp., wie Dion.Hal. Bei Dem. 19.315 ἀγαθῶν, keinen Nutzen davon habend ; Plut.