ἀντι·τείνω :
   I tr. tendre en sens contraire, d’où fig. opposer, ARSTT. Probl. 8, 9, 5 ; p. suite, tirer fortement en arrière : τὰς ἡνίας, PLUT. M. 13 d, les rênes ;
   II intr.
      1 se raidir ou faire effort contre, résister à : τινί, HDT. 7, 161 ; PLAT. Phæd. 91 c ; πρός τι, PLAT. Phædr. 256 a ; ARSTT. Nic. 4, 6, 2, à qqe ch. ; abs. HDT. 7, 219 ; p. opp. à εἴκω, HDT. 8, 3 ; ou à ὑπείκω, PLAT. Leg. 727 d, etc. ;
      2 s’étendre en face de, dat. en parl. d’un pays, PLUT. Them. 8.

fut. -τενῶ Pl. R. 604a (v.l.): — stretch, strain back, εἰς τοὔπισθεν τὰ σπαπτία Arist. Pr. 888a20; τὰς ἡνίας Plu. 2.13d.
stretch out or offer in return, νήπι’ ἀντὶ νηπίων E. Med. 891. intr., act or strive against, resist, ἐπιβουλίᾳ Pi. N. 4.37; τινί Hdt. 7.161, Pl. R. 547b, etc. ; παντὶ λόγῳ Id. Phd. 91c; πρός τι Phdr. 256a, Arist. EN 1126b15 (πρός = with respect to); abs., Hdt. 7.219, S. Ant. 714, etc. ; οὐκ ἀντέτεινον, ἀλλ’ εἶκον Hdt. 8.3; ὑπείκει καὶ οὐκ ἀ. Pl. Lg. 727d; δύο ἄνδρες ἀντιτείνοντες pulling one against the other, Hp. Fract. 15. of countries and places, lie over against, τινι Plu. Them. 8.

(τείνω), dagegen, entgegen spannen, τὰς ἡνίας ἀντιτεῖναι, straff anziehen, im Gegensatz von χαλάσαι Plut. educ. lib. 18. – Gew. intr.,
   a) von Gegenden, sich gegenüber hin erstrecken ; von Oertern, gegenüber liegen, Plut. τινί Them. 8.
   b) entgegen sein, widerstehen, ἐπιβουλίᾳ Pind. N. 4.37 ; öfter Her., z.B. im Ggstz von εἴκω 8.3 ; wie dem ὑπείκω entgegengesetzt, Plat. Legg. V.727d ; neben μάχεσθαι Rep. X.604a ; πρός τι Phaedr. 256a ; πολλὰ ἀντ., sich vielfach widersetzen, Phaed. 108b (vgl. ἀντίτασις u. Eur. Med. 861 οὐδ' ἀντιτείνειν νήπι' ἀντὶ νηπίων); Xen.; Arist.