ἀντι·τάσσω, att. -τάττω, litt. ranger en bataille contre, d’où opposer : τινά τινι, HDT. 5, 110 ; ESCHL. Sept. 408, une personne à une autre ; au pass. HDT. 4, 134 ; τι πρός τι, ESCHN. 56, 8, une chose à une autre ;

Moy. :
      1 opposer : τί τινι, THC. 2, 87 ; 3, 56, une chose à une autre ;
      2 s’opposer à, résister à, dat. THC. 3, 83 ; POL. 32, 11, 8 ; πρός τινα, HDT. 7, 108 ; XÉN. Cyr. 3, 1, 18 ; κατά τινα, XÉN. Hell. 4, 2, 18, résister à qqn.

Att. ἀντιτάττω, set opposite to, range in battle against, τὸ ἄριστον ἀ. Πέρσῃσι Hdt. 5.110; τίν’ ἀντιτάξεις τῷδε· A. Th. 395, cf. 408, etc. ; ἀ. τὸν νόμον πρὸς τὴν ἀναίδειαν set the law in opposition to their impudence, Aeschin. 3.16, cf. Isoc. 9.61, etc. ; — so in Med., πρὸς τὸ ἐμπειρότερον αὐτῶν τὸ τολμηρότερον ἀντιτάξασθε Th. 2.87; τῶν Ἑλλήνων τινὰ ἀρετὴν τῇ Ξέρξου δυνάμει ἀντιτάξασθαι Id. 3.56. Med., set oneself against, meet face to face, ἀντιτάξομαι κτενῶν σε E. Ph. 622, cf. Th. 4.55, etc. ; περί τῶν πρωτείων ἡμῖν ἀντιτάξασθαι D. 3.27; — Pass., to be drawn out in array against, τινί Hdt. 4.134, X. HG 3.1.6; πρὸς τὸ διπλήσιον Hdt. 7.103; πόλιν ἀντιτασσομένην πρὸς πόλιν X. Cyr. 3.1.18, etc. ; κατά τινας Id. HG 4.2.18; τὸ ἀντιτετάχθαι ἀλλήλοις τῇ γνώμῃ Th. 3.83; abs., dub. in E. Supp. 1144. generally, oppose, resist, Plb. 31.25.8, Act. Ap. 18.6, Ep. Rom. 13.2, etc.
set against, compare, LXX Pr. 3.15 (Pass.).

entgegenstellen, Aesch. Spt. 377 u. sonst, τινί, bes. dem Feinde ein Heer in Schlachtordnung gegenüberstellen, Her. 5.110 ; νόμον πρὸς τὴν τούτων ἀναίδειαν Aesch. 3.16. Am gewöhnlichsten im med., sich entgegenstellen, häufig bei Rednern u. Historikern, τινί u. πρός τι, Her. 7.103 ; Plat. Legg. I.634b ; ebenso ἀντιταχθῆναι Xen. An. 1.10.3 ; τὸ ἀντιτετάχθαι γνώμῃ ἀλλήλοις Thuc. 3.83 ; seinerseits entgegenstellen, 2.87 ; ἀντιτάξασθαι ἀρετήν τινι 3.56. – Uebh. widerstreben, πάσαις ταῖς ἐπιθυμίαις Pol. 32.11 ; widersprechen, Sp. – Bei Eur. Suppl. 1143 ist ἀντιτάσσομαι σὸν φόνον wohl mit Canter in ἀντιτίσομαι zu ändern.

ἀντι-τάσσω (Att..., -ττω)
[in LXX for לוּץ hi., נָשָׂא, etc. ;]
to range on battle against; mid., to set oneself against, resist: absol., Act.18:6; with dative, Rom.13:2, Jas.4:6 5:6, 1Pe.5:5 (MM, VGT, see word).†
(AS)