'[ῠ, v. ci-dessous] adv. et prép. :
      1 en face de, contre, dat. IL. 5, 130 ; gén. IL. 8, 301 (en ce sens, les Att. emploient de préférence καταντικρύ, et les écriv. réc. ἄντικρυς et καταντικρύς) ;
      2 en droite ligne, tout droit, IL. 13, 137 ; ἀ. δι' ὤμου, IL. 4, 481, tout droit à travers l’épaule ; ἀ. κατὰ μέσσον, IL. 16, 285, droit au milieu ; ἀ. δι' αὐτῶν, XÉN. Cyr. 7, 1, 30, droit parmi eux ;
      3 tout à fait, IL. 7, 362, etc. ; OD. 10, 162, etc. ; A.RH. 4, 1612.

➳ [ῡ] dans Hom., excepté IL. 5, 130, 819. — ἀντικρύ ne se rencontre pas dans les inscr. att. ; mais voy. ἀπαντικρύ et καταντικρύ.

'

Adv. = ἄντην, over against, right opposite, θεοῖς ἀντικρὺ μάχεσθαι I 1.5.130; c. gen., Ἕκτορος ἀντικρύ ib. 8.301. = ἄντικρυς, straight on, right on, ἀντικρὺ δόρυ χάλκεον ἐξεπέρησεν Od. 10.162; ἀντικρὺ μεμαώς I 1.13.137; mostly followed by a Prep., ἀντικρὺ δ’ ἀν’ ὀδόντας 5.74; ἀντικρὺ δι’ ὤμου 4.481, cf. Od. 22.16; ἀντικρὺ κατὰ μέσσον right in the middle, I 1.16.285; once in X., ἀντικρὺ διᾴττων Cyr. 7.1.30; cf. καταντικρύ.
outright, utterly, quite, ἀντικρὺ δ’ ἀπόφημι I 1.7.362; ἀντικρὺ δ’ ἀπάραξε 16.116; ἀντικρὺ μακάρεσσιν ἔϊκτο A.R. 4.1612, etc. (Cf. ἄντικρυς sub fin.)
[ῡ generally, but ῠ Il. 5.130, 819; ῐ by nature (cf. καταντικρύ Ar. Ec. 87), ῑ by position in Ep.]

(ἀντί u. κρούω), gerade durch ; der Sprachgebrauch unterschied dies Wort von ἄντικρυς, welches ursprünglich nicht verschieden war. Die Ansicht der alten Gramm. s. z.B. Scholl. Il. 3.359 διαφέρει τὸ ἀντικρύ τοῦ ἄντικρυς προπαροξυτόνου· τὸ μὲν γὰρ ἀντικρύ δηλοῖ τὸ ἐξ ἐναντίας, τὸ δὲ ἄντικρυς τὸ φανερῶς. Dieser Unterschied läßt sich nicht festhalten, s. Buttmann Ausf. gr. Gramm. Bd. 2 §.117 p. 366 ed. 2. Hom. hat ἄντικρυς nicht, ἀντικρύ oft, der ältere Atticismus hat ἀντικρύ nicht, ἄντικρυς oft. S. ἄντικρυς ; ἀντικρύ heißt bei Hom.:
1) gegenüber, entgegen, μάχεσθαι Il. 5.130 ; ἀντικρὺ μεμαώς, geradezu darauf los, 13.137 ; ἀντικρὺ ἀπόφημι, gerade ins Gesicht, geradezu, 7.362, vgl. ἄντικρυς. Auch mit dem gen., Ἕκτορος ἀντικρύ Il. 8.301 ; so auch Pol. 4.43 οἱ ἀντικρὺ τῆς Ἀσίας τόποι ; im Att. ist καταντικρύ das Gewöhnliche.
2) gerade, ursprünglich wohl von Geschossen, die auf der entgegengesetzten Seite wieder herauskommen, z.B. ἀντικρὺ δὲ δι' ὤμου χάλκεον ἔγχος ἦλθεν Il. 4.481 ; ἀντικρὺ κατὰ κύστιν 5.67 ; ἀντικρὺ δὲ διέσχε, drang auf der andern Seite hervor, 5.100 ; ἀντικρὺ δόρυ χάλκεον ἐξεπέρησεν Od. 10.162 ; ἀντικρὺ κατὰ μέσσον, gerade in die Mitte, Il. 16.285. Homerische Nachahmung Xen. Cyr. 7.1.30 ἀντικρὺ δι' αὐτῶν εἰς τὴν τῶν Αἰγυπτίων φάλαγγα ἐμβάλλει.
3) geradezu, ganz u. gar, ἀντικρὺ ἀπαράσσειν, gänzlich abhauen, bis auf die entgegengesetzte Seite, Il. 16.116, vgl. 23.673. – Bei Ap.Rh. 4.1612 ἀντικρὺ μακάρεσσιν ἔικτο = ἄντην.
[υ ist bei Hom. in der Vershebung lang, in der Senkung Il. 5.130 u. bei Attikern wie in ἄντικρυς kurz.]

ἄντικρυς
(Tr. -ύς, Rec. ἀντικρύ), adv. (< ἀντί) [in LXX: Neh.12:8 (נֶגֶד), 3Ma.5:16 * ;]
in cl., outright; in κοινή (= cl. καταντικρύ), over against: Act.20:15 (see Bl., § 5, 4; 40, 7; Rutherford, NPhr., 500 f.; MM, VGT, see word).†
(AS)