ἀντιϐολέω-ῶ (pour les temps à augm. v. ci-dessous) se jeter au-devant de, d’où :
      1 rencontrer, obtenir, prendre part à, gén. : μάχης, IL. 4, 342, à un combat ; τάφου, OD. 4, 547, obtenir une sépulture ; rar. avec un n. de chose pour suj. : στυγερὸς γάμος ἀντιϐολήσει ἐμέθεν, OD. 18, 272, un triste hymen sera mon lot ;
      2 être présent à, assister à : τινι, OD. 11, 416 ; 24, 87, à qqe ch. ;
      3 s’approcher comme suppliant, d’où supplier, acc. LYS. 94, 11 ; XÉN. Ath. 1, 18, etc. ; abs. AR. Vesp. 559 ; au pass. être supplié, AR. Vesp. 560.

➳ L’augm. sous 3 formes : ἠντι-, ἀντε-, ἠντε- : impf. ἠντιϐόλουν, AR. Ach. 147 (vulg. ; corr. ἠντεϐόλουν, Cobet, Mein.) DÉM. 37, 14 Baiter-Sauppe ; ao. ἠντεϐόλησα, AR. fr. 101, épq. ἀντεϐόλησα, IL. 11, 809 ; 13, 210 ; OD. 24, 87 ; HH. Merc. 143 ; HÉS. Sc. 439, etc.

Étym. ἀντιϐολή.

impf. ἠντιβόλουν Ar. Eq. 667 codd., Lys. 1.25; fut. ἀντιβολήσω Od. (v. infr.), Lys. 14.16; aor. in Hom., ἀντεβόλησα· with double augm., ἠντεβόλησα Ar. Fr. 38: — meet, esp. in battle, c. dat. pers., Il. 16.847, al. ; abs., 11.365, al. rarely c. dat. rei, to be present at, φόνῳ ἀνδρῶν ἀντεβόλησας Od. 11.416; τάφῳ ἀνδρῶν ἀ. 24.87; cf. ἀβολέω. c. gen. rei, partake of, have one΄s share of, μάχης καυστείρης ἀντιβολῆσαι Il. 4.342; οὐ γάρ τευ ἐπητύος ἀντιβολήσεις Od. 21.306; σὺ δέ κεν τάφου ἀντιβολήσαις 4.547; γάμου ἀ. Hes. Op. 784, cf. Pi. O. 13.30; even πυκινοῦ νόου ἀ. Timo 59.1. rarely of the thing, fall to one΄s lot, c. gen. pers., στυγερὸς γάμος ἀντιβολήσει… ἐμέθεν Od. 18.272. c. acc. pers., meet as a suppliant, entreat, supplicate, freq. in Com., Ar. Nu. 110, Pl. 444; c. acc. et inf., Id. Eq. 667, Ach. 147, D. 21.188; abs., περὶ τῶν ἀντιβολούντων those who supplicate, Ar. V. 559; freq. in parenthesis, εἴπ΄, ἀντιβολῶ, Id. Eq. 109, cf. Pl. 103 (freq. also ἀντιβολῶ σε Pl.Com. 43.5, 173.3; also in Lys. 1.25, 29, X. Ath. 1.18); — Pass., to be supplicated, ἀντιβοληθείς Ar. V. 560.
causal, cause to meet, τινά τινι IG 14.2431 (Fréjus).

imperf. ἠντιβόλει Lys. 1.25,
1) in den Wurf kommen, begegnen, τινί, oft bei Hom., vom feindlichen Entgegenkommen in der Schlacht, εἴ πέρ μοι ἐείκοσιν ἀντεβόλησαν Il. 16.847 ; ohne Casus, Il. 16.790, 12.465 ; mit dem dat. der Sache, φόνῳ ἀνδρῶν, τάφῳ Od. 11.416, 24.87.
2) mit dem gen. der Sache, etwas erlangen, teilhaftig werden, μάχης, ἐπητύος, Il. 4.342, Od. 21.306 ; γάμου Hes. O. 782, u. umgekehrt, ὅτε γάμος ἀντιβολήσει ἐμέθεν, wann die Heirat mir naht, Od. 18.272. Auch Pind., ἀέθλων Ol. 13.30 ; εἰλαπίνης Ap.Rh. 1.12.
3) bitten, anflehen, τινά, u. ohne Casus, Ar. Nub. 110 ; oft in Prosa, Lys. 1.25, 14.16 ; Andoc. 1.51, u. sonst, bes. Sp., wie Dion.Hal.