GRC
ἀντίκειμαι
JSON
Bailly
ἀντί·κειμαι :
1 être situé en face de, gén. HPC. Aër. 282 ; dat. STR. 120 ; HDN 6, 2, 4 ;
2 p. suite, se correspondre ; fig. τιμὰ ἀγαθοῖσιν ἀντίκειται, PD. I. 6, 26, l’honneur est le prix du mérite ; t. de log. et de rhét. en parl. de propos. qui se correspondent, ARSTT. Metaph. 4, 10, 1, etc. ; ἀντικειμένη λέξις, ARSTT. Rhet. 3, 9, 7, membre de phrase avec antithèse ;
3 s’opposer à, résister à, dat. SPT. Ex. 23, 22 ; d’où ὁ ἀντικείμενος, l’ennemi, le mauvais esprit, ECCL.
1 être situé en face de, gén. HPC. Aër. 282 ; dat. STR. 120 ; HDN 6, 2, 4 ;
2 p. suite, se correspondre ; fig. τιμὰ ἀγαθοῖσιν ἀντίκειται, PD. I. 6, 26, l’honneur est le prix du mérite ; t. de log. et de rhét. en parl. de propos. qui se correspondent, ARSTT. Metaph. 4, 10, 1, etc. ; ἀντικειμένη λέξις, ARSTT. Rhet. 3, 9, 7, membre de phrase avec antithèse ;
3 s’opposer à, résister à, dat. SPT. Ex. 23, 22 ; d’où ὁ ἀντικείμενος, l’ennemi, le mauvais esprit, ECCL.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
3 pl. ἀντικέαται Archyt. ap. Stob. 2.2.4, used as Pass. of ἀντιτίθημι : — to be set over against, correspond with, τιμὰ ἀγαθοῖσιν ἀ.
is held out to them as a fitting reward, Pi. I. 7 (6).26; — ἀντικείμενος, ὁ, name of a bandage, Sor. Fasc. 12.515C.
to be opposite to, of places, τινός Hp. Aër. 4; τινί Str. 2.5.15; of things, to be opposite or opposed, πρὸς ἄλληλα Pl. Sph. 258b; ἀ. κατὰ διάμετρον in a circle, Arist. Cael. 277a23, al. Adv. -μένως, συνέστηκεν PA 654a11.
to be opposed, in various ways, Cat. 11b17, Metaph. 1055a38, al. ; in Logic, αἱ κειμέναι προτάσεις APr. 63b24, al. Adv. ἀντικειμένως Metaph. 1054b15, etc. ; propositions are opposed either contradictorily (< ἀντιφατικῶς) or contrarily (< ἐναντίως), Int. 17b16; ἀντικείμενα defined as ὧν τὸ ἕτερον τοῦ ἑτέρου ἀποφάσει πλεονάζει Stoic. 2.70, cf. 82, al.
Rhet., ἀντικειμένη [λέξις] antithetical, Arist. Rh. 1409b35; ἀντικειμένως εἰπεῖν ib. 1401a5, cf. 1410b29; ἀντικείμενα κῶλα Demetr. Eloc. 22.
resist, be adverse, ἀντικείσομαι τοῖς ἀντικειμένοις σοι LXX Ex. 23.22, cf. Is. 66.6, al., Ev. Luc. 13.17, al. ; to be hurtful, τοῖς σώμασι Procop.Gaz. Ep. 27.
is held out to them as a fitting reward, Pi. I. 7 (6).26; — ἀντικείμενος, ὁ, name of a bandage, Sor. Fasc. 12.515C.
to be opposite to, of places, τινός Hp. Aër. 4; τινί Str. 2.5.15; of things, to be opposite or opposed, πρὸς ἄλληλα Pl. Sph. 258b; ἀ. κατὰ διάμετρον in a circle, Arist. Cael. 277a23, al. Adv. -μένως, συνέστηκεν PA 654a11.
to be opposed, in various ways, Cat. 11b17, Metaph. 1055a38, al. ; in Logic, αἱ κειμέναι προτάσεις APr. 63b24, al. Adv. ἀντικειμένως Metaph. 1054b15, etc. ; propositions are opposed either contradictorily (< ἀντιφατικῶς) or contrarily (< ἐναντίως), Int. 17b16; ἀντικείμενα defined as ὧν τὸ ἕτερον τοῦ ἑτέρου ἀποφάσει πλεονάζει Stoic. 2.70, cf. 82, al.
Rhet., ἀντικειμένη [λέξις] antithetical, Arist. Rh. 1409b35; ἀντικειμένως εἰπεῖν ib. 1401a5, cf. 1410b29; ἀντικείμενα κῶλα Demetr. Eloc. 22.
resist, be adverse, ἀντικείσομαι τοῖς ἀντικειμένοις σοι LXX Ex. 23.22, cf. Is. 66.6, al., Ev. Luc. 13.17, al. ; to be hurtful, τοῖς σώμασι Procop.Gaz. Ep. 27.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
(κεῖμαι), gegenüberliegen, im eigtl. Sinne, Εὐρώπῃ Herod. 6.2.4. – Ueberh. perf. pass. zu ἀντιτίθημι, w. m. vgl., τιμὰ ἀγαθοῖς Pind. I. 6.26, Ehre ist der Lohn für ihre Taten ; bes. = entgegengesetzt sein, πρὸς ἄλληλα Plat. Soph. 258b ; ἀλλήλοις Plut. u. Arist., der es auch mit dem gen. vrbdt, Polit. 4.14 ; ἀντικειμένη λέξις, aus sich entgegengesetzten Satzgliedern bestehend ; τὰ ἀντικείμενα, die beiden Glieder eines Gegensatzes, Rhett.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
TBESG
ἀντί-κειμαι
[in LXX for אָיַב, צוּר, שָׂטַן, etc. ;]
__1. to lie opposite to.
__2. to oppose, withstand, resist: with dative, Luk.13:17 21:15, Gal.5:17, 1Ti.1:10; as participial subst. (ὁ) ἀντικείμενος, 1Co.16:9, Php.1:28, 2Th.2:4, 1Ti.5:14 (Cremer, 746).†
(AS)
[in LXX for אָיַב, צוּר, שָׂטַן, etc. ;]
__1. to lie opposite to.
__2. to oppose, withstand, resist: with dative, Luk.13:17 21:15, Gal.5:17, 1Ti.1:10; as participial subst. (ὁ) ἀντικείμενος, 1Co.16:9, Php.1:28, 2Th.2:4, 1Ti.5:14 (Cremer, 746).†
(AS)
Translators Brief lexicon of Extended Strongs for Greek based on Abbot-Smith, A Manual Greek Lexicon of the New Testament (1922) (=AS), with corrections and adapted by Tyndale Scholars
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
