'ἀν·ορούω (seul. prés. et ao.) se lever vivement, s’élancer : ἐκ θρόνων, OD. 22, 23, des sièges ; ἐς δίφρον, IL. 11, 273, etc. ; ἐπ' ὄχθους, XÉN. Hipp. 3, 7, sur un char, sur des chariots ; abs. IL. 9, 193 ; OD. 3, 149, etc.

➳ Ao. épq. ἀνόρουσα, HOM. ll. cc. ; partic. dor. nom. sg. fém. ἀνορούσαισα, PD. O. 7, 37.

Étym. ἀνά, ὀ.

'

poet. Verb, used by Hom. only in aor.1 (X. Eq. 3.7, 8.5 has pres. inf. and part.): — start up, leap up, abs., Il. 9.193, Od. 3.149, Sappho Supp. 20a. 11, etc. ; ἐκ δὲ θρόνων ἀνόρουσαν Od. 22.23; ἐξ ὕπνοιο μάλα κραιπνῶς ἀ. Il. 10.162, etc. ; ἐς δίφρον δ’ ἀ. 11.273; so Ἠέλιος δ’ ἀνόρουσε… οὐρανὸν ἐς… Helios went swiftly up the sky, Od. 3.1; τοῖσι δὲ Νέστωρ ἡδυεπὴς ἀ. Il. 1.248; ἀνορούσαις (Aeol. part.) Pi. O. 7.37.

auffahren, schnell aufstehen, Hom. oft, aber nur im aor. ἀνόρουσα, z.B. ἐξ ὕπνου μάλα κραιπνῶς Il. 10.162 ; ἐκ θρόνων Od. 22.23 ; ἐς δίφρον, auf den Wagen, Il. 11.273 ; ἠέλιος ἀνόρουσεν ἐς οὐρανόν, fuhr den Himmel hinauf, Od. 3.1. Pind. πατέρος κορυφὰν κατ' ἄκραν ἀνορούσαισα Ἀθηναία Ol. 7.37 ; ἐπί τι Xen. Eq. 3.7, 8.5.