ἀν·οικίζω (ao. ἀνῴκισα) :
      1 (ἀνά, en haut) bâtir dans l’intérieur des terres, THC. 1, 7 ; PLUT. Marc. 6 ;
      2 (ἀνά, en arrière) forcer d’aller s’établir ailleurs, forcer d’émigrer, PAUS. 1, 25, 4 ; p. ext. faire disparaître, d’où ruiner, détruire : ἀν. τὴν Σπάρτην, ARSTT. Rhet. Al. 2, 23, détruire Sparte ;
      3 (ἀνά, de nouveau) coloniser de nouveau, PAUS. 2, 1, 2 ; STR. 621 ; au pass. se repeupler, PLUT. Luc. 29 ;

Moy. aller s’établir dans l’intérieur des terres, avec ἐς et l’acc. THC. 1, 58.

Étym. ἀνά, οἰ.

remove up the country, ἀ. τὴν Σπάρτην, i.e.
break it up as a city, Arist. Rh. Al. 1423a7; ἀ. τινὰς ἐς τὴν Περσίδα Paus. 1.25.5, cf. Str. 13.3.3; ἀ. [τέττιγας] φθόνου ἐς δένδρα remove them out of envy΄s way, dub. in Philostr. VA 7.11 (leg. ἀπ-); — Pass. and Med., shift one΄s dwelling up the country, migrate inland or to higher ground, αὐτοὶ δ’ ἀνῳκίσανθ’ ὅπως ἀνωτάτω Ar. Pax 207, cf. Av. 1351, Str. 9.2.17, App. Pun. 84; and of cities, to be built inland or away from the coast, Th. 1.7; — generally, migrate, ἀνοικίσασθαι εἰς Ὄλυνθον Id. 1.58, cf. 8.31.
resettle, colonize afresh, Paus. 2.1.2, Memn. 60 (Med.); rebuild, Aps. pp. 239, 245 H. ; — Pass., to be repeopled, Plu. Luc. 29.

1) wieder aufbauen, πόλιν Pausan.; ἀνθρώπους Strab. 13.3.3, Menschen wieder in ihre vorigen Wohnplätze zurückführen, beides im Ggstz ἀνάστατον ποιεῖν. Daher pass., wieder bevölkert werden, Plut. Luc. 29.
2) anderswohin verpflanzen, αὐτοὺς εἰς Περσίδα Pausan. 1.25.5. – Med., sich übersiedeln, εἰς Ολυνθον ἀνοικίσασθαι τὰς ἐπὶ θαλάσσῃ πόλεις ἐκλιπόντας Thuc. 1.58 ; ἀνοικισθεὶς δεῦρο Ar. Av. 1351.
3) aufwärts, d.i. landeinwärts bauen, ἀνῳκισμένοι εἰσί, sich haben sich fern vom Meere angebaut, Thuc. 1.8 ; ἀνῳκίσαντο ὅπως ἀνωτάτω Ar. Pax 207 ; vgl. Plut. Marcell. 6. Bei Arist. rhet. Alex. 2 ist es zerstören, dem περιποιῆσαι entggstzt.