ἀν·οίγνυμι (seul. prés. LYS. 12, 10 ; DÉM. 765, 1 ; impf. 3 sg. ἀνεῴγνυ, APP. Mithr. 44 ; pass. prés. part. acc. fém. plur. ἀνοιγνυμένας, CIA. 2, 1054, 88 (347 av. J.C. ; v. Meisterh. p. 154, 16) c. ἀνοιγνύω, ἀνοίγω ;

Moy. (seul. prés. 3 sg. ἀνοίγνυται [ῠ] EUR. Ion 923 ; part. -ύμενος, AR. Eq. 1326 ; et fut. 3 sg. au sens pass. ἀνοίξεται, CIA. 2, 1054, 25 (347 av. J.C. ; v. Meisterh. p. 155, 9) m. sign.

Lys. 12.10; ἀνοίγω Pi. P. 5.88, Hdt. 3.37, 117, and Att. as IG 1.32 (συν-), al. ; later ἀνοιγνύω Demetr. Eloc. 122, Paus. 8.41.4; impf. ἀνἔῳγον Il. 16.221, al., Hdt. 1.187, etc. ; also ἀνῷγον Il. 14.168; rarely ἤνοιγον X. HG 1.1.2 and 6.21; Ion. and Ep. ἀναοίγεσκον Il. 24.455; late ἀνεῴγνυον App. BC 4.81, etc. ; fut. ἀνοίξω Ar. Pax 179; aor. ἀνέῳξα Id. V. 768, Th. 2.2, Hp. Vict. 2.56, part. ἀνεῴξας CIG (add.) 4300d (Antiphellus); also ἤνοιξα X. HG 1.5.13 and in late Prose; Ion. ἄνοιξα Hdt. 1.68 (best codd. ἀνῷξα), 4.143, 9.118; poet. ἀνῷξα Theoc. 14.15, κἀνῷξε Phld. Acad. Ind. p. 103 M. ; pf. ἀνέῳχα D. 42.30, Men. 229; ἀνέῳγα Aristaenet. 2.22 (v. infr.); plpf. ἀνεῴγει Pherecr. 86 (Pors.); — Pass., ἀνοίγνυμαι E. Ion 923, Ar. Eq. 1326; late fut. ἀνοιχθήσομαι LXX Is. 60.11, Epict. Ench. 33.13 (v.l.); ἀνοιγήσομαι LXX Ne. 7.3, PMagPar. 1.358; ἀνεῴξομαι X. HG 5.1.14; pf. ἀνέῳγμαι E. Hipp. 56, Th. 2.4, etc. ; ἀνῷγμαι Theoc. 14.47; later ἤνοιγμαι (δι-) best reading in Hp. Epid. 7.80, cf. J. Ap. 2.9; plpf. ἀνέῳκτο X. HG 5.1.14 (pf. 2 ἀνέῳγα is used in pass. sense in Hp. Morb. 4.39, Cord. 7, and later Prose, as Plu. 2.693d, Ev. Jo. 1.51, 2 Ep. Cor. 6.11, Luc. Nav. 4 (though he condemns it Sol. 8); but in Att., only Din. Fr. 81); aor. ἀνεῴχθην E. Ion 1563, subj. ἀνοιχθῆ D. 44.37, opt. ἀνοιχθείην Pl. Phd. 59d, part. ἀνοιχθείς Th. 4.130, Pl. Smp. 216d; later ἠνοίχθην Paus. 2.35.7, LXX Ps. 105 (106).17; and aor.2 ἠνοίγην Ev. Marc. 7.35, Luc. Am. 14, etc. — In late Gr., very irreg. forms occur, ἠνέῳξα LXX Ge. 8.6; ἠνέωχα PMagPar. 1.2261; ἠνέῳγμαι Apoc. 10.8, Hld. 9.9; ἠνεῴχθην LXX Ge. 7.11; also aor.1 inf. ἀνωίξαι Q.S. 12.331; ἀνωίχθην Nonn. D. 7.317:
open, of doors, etc., ἀναοίγεσκον μεγάλην κληῗδα they tried to put back the bolt so as to open [the door], Il. 24.455, cf. 14.168; πύλας ἀνοῖξαι A. Ag. 604; θύραν Ar. V. 768; also without θύραν, ἐπειδὴ αὐτῷ ἀνέῳξέ τις Pl. Prt. 310b, cf. 314d; χηλοῦ δ’ ἀπὸ πῶμ’ ἀνέῳγε took off the cover and opened it, Il. 16.221; φωριαμῶν ἐπιθήματα κάλ’ ἀνέῳγεν 24.228; so ἀ. σορόν, θήκας, Hdt. 1.68, 187; κιβωτόν Lys. 12.10; ἀ. σήμαντρα, σημεῖα, διαθήκην, open seals, etc., X. Lac. 6.4, D. 42.30, Plu. Caes. 68; and metaph, καθαρὰν ἀνοίξαντι κλῇδα φρενῶν E. Med. 660; ἀ. βίβλινον (sc. οἶνον) tap it, Theoc. 14.15; γῆρυν ἀνοίξας, for στόμα, Tryph. 477; ἀ. φιλήματα kiss with open mouths, Ach.Tat. 2.37.
throw open for use, γυμνάσιον OGI 529.11; κἀνῷξε σχολὰς opened school, Phld. Acad. Ind. p. 103M. ; εἰ ἀνοίξω ἐργαστήριον; shall I open a shop? Astramps. Orac. 43 p. 5H. metaph, lay open, unfold, disclose, ὄνομα A. Supp. 322; ἔργ’ ἀναιδῆ S. OC 515, cf. E. IA 326; λανθάνουσαν ἀτυχίαν Men. 674. as nautical term, abs., get into the open sea, get clear of land, X. HG 1.1.2, 5.13, 6.21; but ἁλὸς κέλευθον ἀ. Pi. P. 5.88 is to open or first show the way over the sea. Pass., to be open, stand open, lie open, ὄπισθε τῆς ἀνοιγομένης θύρης Hdt. 1.9; ἀνεῳγμένην καταλαμβάνειν τὴν θύραν Pl. Smp. 174e; ἀνεῳγμένας πύλας ᾍδου E. Hipp. 56; δικαστήρια ἀνοίγεται Pl. R. 405a; παρέξει τἀμπόρι’ ἀνεῳγμένα Ar. Av. 1523; ἀνέῳκται τὸ δεσμωτήριον D. 24.208; λέων τὰ ἐντὸς ἀνοιχθείς cut open, Arist. HA 497b17; κόλποι δι’ ἀλλήλων ἀνοιγόμενοι opening one into another, Plu. Crass. 4; metaph, θησαυρὸς ὡς ἀνοίγνυται κακῶν E. Ion 923.

u. ἀνοίγω, Hom. Il. 24.455 ἀναοίγεσκον, fut. ἀνοίξω, impf. ἀνέῳγον, Hom. Il. 14.168 ἀνῷγεν, aor. ἀνέῳξα Plat. Prot. 310b, ion. ἀνῷξα Her. 1.68, inf. ἀνοῖξαι Aesch. Ag. 590, ἤνοιξα nur Sp., perf. I. ἀνέῳχα Dem. 42.30, ἀνεῳγμένη θύρα Plat. Symp. 174d, ἀνῷκται πάντα Theocr. 14.47, aor. pass. ἀνεῴχθην, ἀνοιχθείην Plat. Phaed. 59b, ἠνοίγην nur Sp., ἀνοιγήσομαι NT Matth. 7.7, ἠνεῴχθησαν 3.16;
öffnen, was verschlossen ist, das Verschließende wegnehmen, bei Hom. nur in letzterer Bdtg : κληῖδα ἀναοίγεσκον Il. 24.455, vgl. 14.168 κληῖδι κρυπτῇ· τὴν δ' οὐ θεὸς ἄλλος ἀνῷγεν ; 16.221 χηλοῦ δ' ἀπὸ πῶμ' ἀνέῳγεν, vgl. 24.228, Od. 10.389 ; πύλας Aesch. Ag. 590 ; Her. 3.117 ; Dem. 59.99 ; θήκας παλαιάς Her. 3.37 ; σόρον 1.68 ; κιβωτόν Lys. 12.10 ; πίθον, ein Faß anbohren, wie οἶνον, Theocr. 14.15 ; σημεῖα Dem. 42.30, das Siegel lösen, wie Xen. Lac. 6.4 ; διαθήκην, ein Testament öffnen, Plut. Caes. 68 ; dah. absolut, ἄνοιγε, mach' auf ! Uebtr., von Seefahrern, die hohe See gewinnen, sc. θάλατταν, ὡς ἤνοιγε, ἤνοιξε, Xen. Hell. 1.1.2, 1.5.13 ; vgl. Pind. ἀνοίγων νηυσὶν κέλευθον P. 5.38. im Ggstz von κατακαλύπτειν, ἀνοίγειν λανθάνουσαν ἀτυχίαν Men. Stob. fl. 112.2. – Perf. II. ἀνέῳγα, offen stehen, Att., obwohl Phryn. ἀνέῳκται ἡ θύρα dem ἀνέῳγε vorzieht, wohl weil letztes auch im Pf sein kann.