ἀν·ισόω-ῶ [ᾰῐ] (seul. prés. et part. ao. pass. ἀνισωθείς) égaler, égaliser, XÉN. Cyr. 7, 5, 65 ; PLAT. Pol. 289 e ; au pass. devenir égal, HDT. 7, 103 ;

Moy. égaler à soi ou pour soi, OPP. H. 5, 37 (opt. ao. 3 sg. ἀνισώσαιτο).

Étym. ἀνά, ἰσόω.

equalize, balance, Pl. Plt. 289e; ὁ σίδηρος τοὺς ἀσθενεῖς ἀ. τοῖς ἰσχυροῖς puts them on a par with…, X. Cyr. 7.5.65; of giving late-comers an equal share of wine, AB 80, Hsch. (cf. ἀνίσωμα); — Pass., to be equal in a thing πλήθεϊ ἀνισωθῆναι Hdt. 7.103; — Med., make oneself equal, contend with, ζυγαίναις Oppian. H. 5.37.
make smooth, level, στενωπούς J. BJ 5.55.1; — Pass., ibid. (ἄνισος) make unequal, Phlp. in Ph. 364.16 (Pass.), Dam. Pr. 401 (Pass.), Elias in Cat. 200.22.

ausgleichen, Plat. Polit. 289e. – Med. u. pass., ἀνισωθεὶς πλήθει Her. 7.103.