α, ον, d’homme, humain, d’où :
      1 qui concerne l’homme : ἡ ἀνθρ. φύσις, HDT. 3, 65, la nature humaine ; ἀνθρ. φωνή, HDT. 2, 55, voix humaine ; ἀνθρ. αἷμα, POL. 7, 13, 7, sang humain ; τὰ ἀνθρ. πράγματα, XÉN. Mem. 1, 1, 12, etc. ; PLAT. Ap. 27 b ; abs. τὰ ἀνθρώπεια, ESCHL. fr. 157 ; τἀνθρώπεια, SOPH. Aj. 132, les affaires humaines ; τὸ ἀνθρώπειον, THC. 4, 61 ; 5, 105, la nature humaine ; ou les affaires humaines, THC. 1, 22 ; DC. 38, 7 ;
      2 qui provient de l’homme ; ἀνθρωπεία τέχνη, THC. 2, 47, l’industrie humaine.

➳ Fém. -ος, LUC. As. 46 ; cf. ἀνθρωπήϊος.

Étym. ἄνθρωπος.

α, ον, Ion. ἀνθρωπήϊος, η, ον, (ος, ον Luc. Asin. 46): — human, opp. θεῖος, Heraclit. 78; τὰ ἀνθρωπήϊα Democr. 37; ἀνθρωπηΐη φωνή Hdt. 2.55; ἡ ἀ. φύσις Id. 3.65, al. ; ἀ. σῶμα Canthar. 3D., ἀ. τι παθεῖν IG 5(1).1208.52 (Gythium); ἀ. πήματα such as man is subject to, A. Pers. 706; ἀ. ψόγος reproach of men, Id. Ag. 937; τέχνη ἀ. Th. 2.47; ἀνθρωπήϊα πρήγματα human affairs, Hdt. 1.32, cf. Pl. Prm. 134e; τὰ ἀ. A. Fr. 159, Pl. Phd. 89e; ἅπαντα τἀ. S. Aj. 132, Antiph. 240b, etc. ; τὸ ἀ.
mankind, human nature, πέφυκε τὸ ἀ. ἄρχειν τοῦ εἴκοντος Th. 4.61, cf. 5.105.
human, suited to man, within man΄s powers, ἡ ἀ. εὐδαιμονίη Hdt. 1.5; ἀδύνατον καὶ οὐκ ἀ. not for man to attempt, Pl. Prt. 344c; ὅσα γε τἀ.
in all human probability, Id. Cri. 47a; κατὰ τὸ ἀ. (v.l. -πινον) Th. 1.22.
human, opp.
mythical, ἡ ἀ. λεγομένη γενεή Hdt. 3.122. ἀνθρωπείους ἡμέρας· τὰς ἀποφράδας (Rhod.), Hsch. Adv. -ως by human means, in all human probability, Th. 5.103; ἀ. φράζειν to speak as befits a man, Ar. Ra. 1058. — Said to be the correct Attic form by Moer. 26.

ion. ἀνθρωπήϊος, den Menschen betreffend, ἡ ἀνθρωπηΐη, sc. δορά, die Menschenhaut, Her. 5.25 ; φωνή 2.55 ; πάθεα 5.4 ; φύσις 3.65 ; γενεή, Menschenalter, als Zeitbestimmung, s. γενεή ; Tragg. πήματα, Aesch. Pers. 692 ; τὰ ἀνθρώπεια, Soph. Aj. 132 Thuc. 7.77, Menschliches, der Natur des Menschen Angemessenes, was dem Menschen zu widerfahren pflegt ; ἀδύνατον καὶ οὐκ ἀνθρ., es geht über die Kräfte des Menschen, Plat. Prot. 344c ; μείζω τινὰ δύναμιν ἢ ἀνθρωπείαν Crat. 438c ; dem θεῖος entggstzt Soph. 266a u. öfter.
• Adv. ἀνθρωπείως, auf menschliche Weise, φράζειν Ar. Ran. 1058 ; Thuc. 5.103.