ᾶς (ἡ) [ᾰκ]
      1 brasier de charbon, IL. 9, 213 ; HH. Merc. 140 ; EUR. Cycl. 358 ; AR. Eq. 780, etc. ; τιθέναι τινὰ ἐπὶ ἀνθρακιῇ, ANTH. 12, 17, ou τίθεσθαί τινα ἀνθρακιήν, ANTH. 12, 166, mettre qqn sur les charbons, lui faire désirer vivement qqe ch. ;
      2 four à charbon, fourneau, ANTH. 11, 166.

➳ Ion. -ίη, IL. HH. ANTH. ll. cc.

Étym. ἄνθραξ.

ᾶς, Ep. ἀνθρακιή, ῆς, ἡ, burning charcoal, hot embers, ἀνθρακιὴν στορέσαι Il. 9.213; ὑποθεῖναι Hp. Nat. Mul. 61; ἀνθρακιᾶς ἄπο a broil hot from the embers, E. Cyc. 358, cf. AP 6.105 (Apollonid.); ἐπ’ ἀνθρακιᾶς ὀπτῆσαι Cratin. 143; σου τῆς ἀνθρακιᾶς ἀπολαύει warms himself at your fire, Ar. Eq. 780; metaph of lovers, τιθέναι τινὰ ὑπὸ ἀνθρακιῆ or ἀνθρακιήν AP 12.17, 166 (Asclep.); Κύπριδος ἀ. ib. 5.210 (Posidipp.).
black sooty ashes, ib. 11.66 (Antiphil.).

ἡ, Kohlenhause, Il. 9.213 ; Ar. Eq. 777. Häufig in der Anthologie von Verliebten, z.B. κύπριδος Posidip. 8 (V.211); θέσθε με ἀνθρακιήν, ihr machtet mich zu einem Kohlenhaufen, verzehrtet mich in Liebesglut, Asclep. 13 (XII.166); vgl. Mel. 15 ; Ep.adesp. 3 (XII.72, 17). – Kohlenschwärze, Antiphil. (XI.66), wo ἀνθρακίη akzentuiert ist.

ἀνθρακιά, -ᾶς, ἡ
(< ἄνθραξ), [in LXX: Sir.11:32, 4Ma.9:20 * ;]
a heap of burning coals: Jhn.18:18 21:9.†
(AS)