όεσσα, όεν :
      1 fleuri, IL. 2, 467, etc. ;
      2 orné de fleurs sculptées (vase) IL. 23, 885 ; OD. 3, 440 ; 24, 275 ; ou de fleurs brodées (tapis) ANT. 6, 272.

➳ Fém. -όεις, IL. 2, 695 ; HÉS. fr. 22 Gaisford ; acc. pl. masc. ion. ἀνθεμεῦντας, ANACR. 64, 2.

Étym. ἄνθεμον.

εσσα, εν, also εις as fem., Il. 2.695, Hes. Fr. 16: — flowery, of places, ἐν λειμῶνι Σκαμανδρίῳ ἀνθεμόεντι Il. 2.467, cf. 695, B. 12.88; ἐπ’ ἀνθεμόεντι Ἕβρῳ on the flowery banks of Hebrus, 15.5. of works in metal, adorned with flowers, λέβητ’ ἄπυρον… ἀ. Il. 23.885; ἐν ἀ. λέβητι Od. 3.440; κρητῆρα πανάργυρον ἀ. 24.275; embroidered, κύπασσις AP 6.272 (Pers.). (ἀνθεμεῦντας Ps.-Ion. form in Anacr. 62.)

εσσα, εν, blumig. blumenreich, λειμών Il. 2.467, Od. 12.159 ; die Stadt Pyrasos Il. 2.695 ; γαῖα Hes. Th. 878 ; sp.D.; ἀνθεμεῦντας Anacr. Ath. Bei Hom. auch von Metallarbeiten, κρητήρ Od. 24.275 ; λέβης Il. 23.885, Od. 3.440, wahrscheinlich auf Verzierungenin getriebener Arbeit gehend ; von blumiger Weberei, κύπασσις, Ep.adesp. 114 (VI.272). – Hom. Il. 2.695 Πύρασον ἀνθεμόεντα berechtigt nicht zur Annahme einer Enallage des genus ; wenigstens hielt Aristarch Πύρασος für ein mascul.: Schol. Aristonic. 2.696 ἡ διπλῆ ὅτι οὐ τὸν Πύρασον λέγει Δήμητρος τέμενος, Schol. Nicanor. ib. ἵν' ὁ Πύρασος λέγηται Δήμητρος τέμενος, Eust. p. 324.20 aus Apion und Herodor Δήμητρος γάρ φασι πόλις οὐχ ὁ Πύρασος ; Strab. 9.435 ἦν δὲ πόλις εὐλίμενος ἡ Πύρασος, wiederholt von Eust. p. 324.23 ; weiterhin aber steht auch bei Strab. l. c. καὶ ὁ Πύρασος κατεσκαμμένος.