ἀνθ·ίστημι (f. ἀντιστήσω, ao. ἀντέστησα, pf. ἀνθέστηκα, etc.) :
   I tr.
      1 placer en face ou contre : τινά τινι ἀ. PLAT. Leg. 834 a, opposer une personne à une autre (pour une lutte) ; ἀ. τρόπαιον, THC. 1, 54, élever un trophée en face ou à l’encontre d’un autre ;
      2 mettre en parallèle, comparer avec, PLUT. Thes. 1 ;
   II intr. (à l’ao.2 ἀντέστην, au pf., au pl. q. f. et au moy.) :
      1 se placer en face de, d’où s’opposer à, résister à : τινί, à qqn, IL. 20, 70, etc. ; HDT. 6, 117, etc. ; DÉM. 127, 5, etc. ; ou πρός τινα, THC. 1, 93 ; XÉN. Conv. 5, 1, à qqn ; avec un rég. de chose : τινί, PLAT. Leg. 732 c ; DÉM. 1479, 15, à qqe ch. ; ὑπέρ τινος, lutter pour qqn, DÉM. 127, 5 ; ou pour qqe ch. SOPH. Aj. 1231, Ant. 518 ; abs. IL. 16, 305 ; HDT. 8, 91 ; THC. 1, 41 ; XÉN. Cyr. 2, 4, 23, etc. ;
      2 en parl. de choses, tourner à l’encontre, tourner défavorablement, THC. 5, 4 ; DÉM. 450, 15.

➳ Part. pf. act. ἀνθεστώς, THC. 6, 70. Ion. ἀντίστημι, HDT. 8, 91.

Étym. ἀντί, ἵ.

set against, Th. 4.115; esp. in battle, πελταστικὴν τῇ τοῦ παγκρατίου μάχῃ Pl. Lg. 834a; ἀ. τροπαῖον set up a trophy in opposition, Th. 1.54, 105; weigh against, Ar. Ra. 1389; ἀ. τινὸς τὴν ὁλκήν outweigh him, LXX Si. 8.2.
match with, compare, ἀντιστῆσαι καὶ παραβαλεῖν Plu. Thes. 1. Hom. uses only Pass., with intr. aor.2 ἀντέστην. aor.1 Pass. ἀντεστάθην Hdt. 5.72; pf. ἀνθέστηκα Ep. Rom. 9.19; Att. contr. part. ἀνθεστώς Th. 6.70; fut. ἀντιστήσομαι Hdt. 8.75, S. OC 645: — stand against, esp. in battle, withstand, Ἥρῃ δ’ ἀντέστη… Ἄρτεμις Il. 20.70, cf. 72, Hdt. 6.117 al. ; τοὺς ἀνθισταμένους τοῖς ὑμετέροις βουλήμασι D. 18.49; πρὸς τὴν ἀνάγκην οὐδ’ Ἄρης ἀ. S. Fr. 256, cf. Th. 1.93, X. Smp. 5.1; rarely c. gen., δέος… σοὶ φρενῶν ἀνθίσταται A. Pers. 703 (ἀνθάπτεται Wakef.), cf. Q.S. 1.520. of things, turn out unfavourably to one, ἀντιστάντος αὐτῷ τοῦ πράγματος Th. 5.4, cf. 38; ἄν τὰ παρ’ ὑμῶν τῶν ἀκουόντων ἀντιστῇ D. 19.340. abs., make a stand, ἀλλ’ ἔτ’ ἄρ’ ἀνθίσταντο Il. 16.305; resist, fight on, Hdt. 5.72, etc. ; ὑπέρ τινος S. Aj. 1231, Ant. 518.

(ἵστημι), entgegenstellen, Ar. Ran. 1385 ; zum Kampf, Plat. Legg. VIII.834a ; ἀντιστῆσαι καὶ παραβαλεῖν, gegenüberstellen u. vergleichen, Plut. Thes. 1 ; τροπαῖον ἀντέστησεν, dagegen aufstellen, Thuc. 1.54, 105. – Häufiger med. u. intr. tempp., sich entgegenstellen, bes. im Kriege Widerstand leisten, Il. 16.305 ; τινί, 20.70, 72 ; Her. 7.53, der auch βουλῆς ἀντισταθείσης, 5.72, so braucht ; ἀντιστήσονται ἱμῖν 8.75, u. so oft bei Att.; Aesch. auch mit gen., δέος ἀνθίσταται φρενῶν Pers. 700, wie Qu.Sm. 1.520 ; πρός τινα Thuc. 1.93 ; εἰς ἀγῶνα πρός τινα, zum Kampf sich Einem entgegenstellen, Xen. Symp. 5.1 ; absol., kämpfen, ὑπὲρ τῆς γῆς, verteidigen, Soph. Ant. 514, vgl. 1083. Bei Thuc. ἀντιστάντος αὐτῷ τοῦ πράγματος 5.4, u. ohne dat., ἀντέστη αὐτῷ τὸ πρᾶγμα, 5.38, die Sache war ihm zuwider, ging nicht nach Wunsch von Statten, Schol. ἄλλως ἀπέβη.

ἀνθ-ίοτημι
(ἀντί, ἵστημι), [in LXX for עָמַד, יָצַב, etc. ;]
__1. in pres., impf., fut. and 1 aor. act., causal, to set against.
__2. In mid, and pass., also pf. and 2 aor. act., to withstand, resist, oppose: with dative, Mat.5:39, Luk.21:15, Act.6:10 13:8, Rom.9:19 13:2, Gal.2:11, Eph.6:13, 2Ti.3:8 4:15, Jas.4:7, 1Pe.5:9.†
(AS)