'ἀνα·φέρω (f. ἀνοίσω, ao. ἀνήνεγκα, etc.) :
   I (ἀνά, en haut) :
      1 porter en haut, faire monter : κύνα ἐξ Ἀΐδαο, OD. 11, 625, faire remonter Cerbère du fond des enfers ; τινὰ εἰς Ὄλυμπον, XÉN. Conv. 8, 30, faire monter qqn dans l’Olympe ; avec un suj. de chose : ἁμαξιτὸς εἰς τὸν Πειραιᾶ ἀναφέρει, XÉN. Hell. 2, 4, 10, le chemin monte au Pirée ;
      2 particul. à Athènes, porter en haut, càd. dans l’Acropole (où se trouvait le trésor public) l’argent des contributions : ἀν. εἰς τὴν ἀκρόπολιν, ESCHN. 51, 25, monter verser les contributions à l’Acropole ; d’où abs. acquitter, verser : φόρους, DIN. 95, 6, les contributions ; au pass. être acquitté, être payé, en parl. de revenus, d’impôts, XÉN. Vect. 5, 12 ; DIN. 102, 26 ; ARSTT. Pol. 6, 8, 6 ;
      3 p. anal. transporter dans l’Asie centrale, HDT. 6, 30 ;
      4 lever : τὰς κώπας, THC. 2, 84, relever les rames (au-dessus de l’eau pour les amener en arrière) ; cf. PLUT. Demetr. 53 ; POLYEN 3, 10, 6 ; 5, 22, 4, APP. Civ. 4, 85 ;
      5 amener en haut, rejeter par en haut : αἷμα ἀν. PLUT. Cleom. 15, vomir ou cracher du sang ; en parl. de larmes qui montent aux yeux, ESCHL. Ch. 447 ; de sanglots qui sortent de la bouche, etc. PLUT. Alex. 52 ;
      6 fig. relever : ἐκ πονηρῶν πραγμάτων τὴν πόλιν, THC. 8, 97, relever la cité de ses désastres ; ἀν. ἑαυτόν, EL. N.A. 13, 12, relever ses propres affaires, se relever ; au pass. se remettre, recouvrer ses sens, son calme, HDT. 1, 116 ; intr. en appar. (s.-e. ἑαυτόν) : ἀναφέρειν ἐκ τραύματος, DH. 4, 67 ; ἐκ πληγῆς, PLUT. Rom. 18, se remettre d’une blessure, d’un coup ; ἐκ μέθης, LUC. Alex. 25, reprendre ses esprits au sortir de l’ivresse ; abs. ἀναφέρειν, se remettre, HDT. 3, 22 ; HPC. 454, 21 ; 505, 25 ; 643, 38, etc. ; avec un suj. de chose : ἀνέφερέ τις ἐλπίς, PLUT. Alc. 38, qqe espoir renaissait ;
      7 prendre sur soi, d’où porter le poids de : ἄχθος, ESCHL. Ch. 841 ; κινδύνους, THC. 3, 38 ; πόλεμον, POL. 4, 59, 10, supporter le poids d’une douleur, de dangers, d’une guerre ;
      8 offrir en sacrifice : τινά, NT. Hebr. 7, 27 ; Jac. 2, 21, qqn ; de même ἀν. θυσίας, NT. Hebr. 7, 27, etc. offrir des sacrifices ;
   II (ἀνά, en arrière) :
      1 porter en arrière : εἰς τοὔπισθεν ἀν. λαιὸν πόδα, EUR. Ph. 1410, porter le pied gauche en arrière (pour avancer la jambe droite) dans un duel ;
      2 rapporter : παρά τινα, HDT. 1, 47 ; ou ἔς τινα, HDT. 1, 91 ; THC. 5, 28, etc. (des paroles, une réponse) à qqn ;
      3 en référer à : εἴς τινα, PLAT. Ap. 20 e ; DÉM. 920, 26, à qqn ; ἔς τινά τι, HDT. 3, 80 ; ἔς τινα περί τινος, HDT. 1, 157 ; 7, 149 ; τινὶ περί τινος, DS. 15, 41 ; τινί τι, DH. 10, 54 ; πρός τινά τι, HDN 2, 15, 9, à qqn sur qqe ch. ; abs. ἀν. ἐπί τινα, GEOP. 2, 44, 4, en référer à qqn ;
      4 reporter jusqu’à, faire remonter à : τὸ γένος ἀν. εἴς τινα, PLAT. 1 Alc. 120 e, ou simpl. ἀν. εἴς τινα, PLAT. Theæt. 175 a, faire remonter à qqn l’origine de sa famille ; d’où imputer, attribuer : τὴν αἰτίαν εἴς τινα, LYS. 164, 42, la cause (de qqe ch.) à qqn ; τι ἐπί τινα, DÉM. 302, 28 ; ESCHN. 84, 36 ; τί τινι, EUR. Or. 432 ; rejeter sa conduite sur qqn ;
      5 rappeler (de l’exil) THC. 5, 16 ; fig. ramener dans l’esprit (un souvenir, une ressemblance, etc.) PLAT. Leg. 829 e ; PLUT. Brut. 1 ; d’où ramener dans son esprit, se souvenir de, PLUT. M. 126 f ;

Moy. (ao. ἀνενεικάμην) :
      1 emmener en lieu sûr, dans l’intérieur (d’un pays) HDT. 3, 148, etc. ;
      2 à l’ao. ἀνενείκασθαι, abs. pousser un soupir, un gémissement, IL. 19, 314 ; postér. avec un rég. ἀν. φωνάν, THCR. Idyl. 23, 18 ; μῦθον, A.RH. 3, 463, faire entendre un son, une parole ;
      3 se remettre, reprendre ses sens, HDT. 1, 86 (sel. d’autres, pousser un profond soupir ; cf. le n° préc.) ;
      4 se produire (à la lumière du jour) fig. PD. N. 11, 38.

➳ Formes poét. avec sync. : prés. ind. 3 pl. dor. ἀμφέροντ', PD. N. 11, 38 ; inf. ἀμφέρειν, ESCHL. Ch. 841 ; prés. pass. 3 sg. ἀμφέρεται, A.RH. 2, 169. — Ao. impér. alexandr. 2 pl. ἀνοίσατε, SPT. Bar. 1, 10 ; inf. ion. ἀνῷσαι, p. ἀναοῖσαι (var. ἀνοῖσαι) HDT. 1, 157. Ao. pass. ion. ἀνηνείχθην, HDT. 2, 121. Moy. ao. dor. ἀνενεικάμην, THCR. Idyl. 23, 18 ; MOSCH. 2, 20 ; 134 ; 3 sg. ion. et épq. ἀνενείκατο, IL. 19, 314 ; part. ion. ἀνενεικάμενος, HDT. 1, 86.

'

poet. ἀμφέρω, fut. ἀνοίσω ; aor. ἀνήνεγκα, Ion. ἀνήνεικα, also inf. ἀνοῖσαι Hdt. 1.157; bring, carry up, [Κέρβερον] ἐξ Ἀΐδαο Od. 11.625; ἐκ τῆς ἰλύος ψῆγμα ἀ. χρυσοῦ Hdt. 4.195, cf. 3.102 (as v.l. for -φορέω); ἀ. τινὰ εἰς Ὄλυμπον, εἰς θεούς, X. Smp. 8.30 (Pass.), Plu. Rom. 28, etc. ; in histor. writers, carry up the country, esp. into Central Asia, Hdt. 6.30; raise up, εἰς τὸ ἄνω Hp. Art. 37; ἀ. πόδα lift it, E. Ph. 1410; — Med., carry up to a place of safety, take with one, Hdt. 3.148; remove one΄s goods, 8.32, 36, etc. esp.
carry up to the Acropolis, put by, of treasure, And. 3.7, X. Vect. 5.12, Aeschin. 2.174, etc.
bring up, pour forth, of tears, ἑτοιμότερα γέλωτος ἀ. λίβη A. Ch. 447; αἵματος πλῆθος ἀ.
spit up, Plu. Cleom. 15; ἀ. φωνάς, στεναγμούς, Id. 2.433c, Alex. 52; — Med., ἀνενείκασθαι, abs., fetch up a deep-drawn breath, heave a deep sigh, μνησάμενος δ’ ἁδινῶς ἀνενείκατο Il. 19.314; ἀνενεικάμενόν τε καὶ ἀναστενάξαντα Hdt. 1.86 (where others, having recovered himself, come to himself, v. infr. II. 7); in Alex. Poets, utter, ἀνενείκατο μῦθον, φωνήν, A.R. 3.463, 635.
uphold, take upon one, ἄχθος A. Ch. 841; κινδύνους Th. 3.38; διαβολάς, πόλεμον, etc., Plb. 1.36.3, 4.45.9, etc. ; πολλῶν ἀ. ἁμαρτίας LXX Is. 53.12, Ep. Heb. 9.28.
offer in sacrifice, ib. 7.27, 13.15, etc. ; abs., make expiation or compensation, GDI 3537, al. (Cnidus).
raise up, yield, ἀρχαῖαι ἀρεταὶ ἀμφέροντ’ ἀνδρῶν σθένος Pi. N. 11.38. intr., lead up, of a road, ἁμαξιτὸς εἰς τὸν Πειραιᾶ ἀ. X. HG 2.4.10, cf. Plb. 8.29.1, Inscr.Prien. 37.161.
bring or carry back, εἰς τοὔπισθεν ἀ. πόδα E. Ph. 1410; freq. in Prose, ἀ. τὰς κώπας recover the oars (after pulling them through the water), Th. 2.84; ἡ εἰρεσία ἀναφέρεται Plu. Demetr. 53, Ant. 26.
bring back tidings, report, παρά τινα Hdt. 1.47; ἔς τινα Id. 1.91, Th. 5.28, etc. ; τὰ ἐκ τῆς ἐκκλησίας ἀνενεγκόντες Decr. ap. D. 18.75; — Pass., Hdt. 1.141, al.
bring back from exile, Th. 5.16.
carry back, trace one΄s family to an ancestor, τὸ Ἡρακλέους γένος εἰς Περσέα ἀναφέρεται Pl. Alc. 1.120e; without γένος, ἀ. εἰς Ἡρακλέα Id. Tht. 175a.
refer a matter to another, βουλεύματα ἐς τὸ κοινόν Hdt. 3.80; ἐς ἀφανὲς τὸν μῦθον ἀ. Id. 2.23; ἁμαρτίαν εἴς τινα ἀ.
ascribe E. Or. 76, Ba. 29, etc. ; τῆς κηλῖδος εἰς ὑμᾶς ἀναφερομένης Antipho 3.3.11; τὴν αἰτίαν εἴς τινα Lys. 22.8; rarely ἀ. τί τινι E. Or. 432, Lys. 12.81; τι ἐπί τινα D. 18.224, Aeschin. 3.215; τι ἐπί τι Pl. Phd. 76d; τι πρός τι Arist. EN 1101b19 (Pass.), al. ; ποῖ δίκην ἀνοίσομεν; to whom shall we refer the judgement? E. Ion 253; τὴν ἀπόδοσιν εἴς τινα D. 34.46; — Pass., to be attributed (of authorship), εἰς Μητρόδωρον Phld. Herc. 1005.8; to be traced to, derived from, ἐπί τι ib. 1251.11. Pass., refer to, of a statement, πρός τι Ps.-Alex.Aphr. in SE 127.8. without acc., ἀ. εἴς τινα refer or appeal to another, make reference to him, Hdt. 3.71, Pl. Ap. 20e; ἔς τινα περί τινος Hdt. 1.157, 7.149; ἀ. πρός τι refer to something as to a standard, Hp. VM 9; ἐκεῖσε ἀ. Pl. R. 484c, cf. Phdr. 237d.
report, μέτρα καὶ γειτνίας καὶ ἀξίας PTeb. 14.11 (ii BC), etc. ; — Pass., ib. 10.3 (ii BC); abs., make a report, τινί PRyl. 233.8 (ii AD), PFay. 129.8 (iii AD).
bring back, restore, πόλιν ἐκ πονήρων πραγμάτων Th. 8.97; ἀ. ἑαυτόν Ael. NA 13.12; — Pass., come to oneself, recover, μόγις δὴ τότε ἀνενειχθεὶς εἶπε (v. supr. 1.2) Hdt. 1.116; ἄφωνος ἐγένετο, ἔπειτα πάλιν ἀνηνέχθη Theopomp.Com. 66; — so, intr. in Act., come to oneself, recover, τῷ πόματι ἀνέφερον (sc. ἑαυτούς) Hdt. 3.22, cf. Hp. Aph. 2.43, D. 16.31; ἐκ τραύματος D.H. 4.67; ἐξ ὕπνων Plu. Cam. 23; ἀνέφερέ τις ἐλπὶς ἀμυδρά revived, Id. Alc. 38; ἐκ τοσούτων κυμάτων ἀνενεγκών Eun. Hist. p. 227 D.
bring into account, εἰς τὸ κοινόν D. 41.8, cf. II, Philonid. 1 D. ; πρὸς ἣν [ἀρχὴν] αἱ πρόσοδοι ἀναφέρονται Arist. Pol. 1321b32.
pay over, εἰς τὸ βασιλικόν PHib. 50.2, cf. 42.5.
call to mind, consider, Pl. Lg. 829e; also c. gen., App. Pun. 93, 112.
repeat, Pl. Ti. 26a.
recall a likeness, ἀ. πρὸς ἀνδριάντα τὴν ὁμοιότητα τῆς ἰδέας Plu. Brut. 1, cf. 2.53d.

(φέρω),
1) herauftragen, heraufbringen, Od. 11.625 τὸν μὲν ἐγὼν ἀνένεικα καὶ ἤγαγον ἐξ Ἀΐδαο, den Hund ; παρὰ βασιλῆα, zum König nach Hochasien (vgl. ἀναβαίνω), Her. 6.30 ; ψάμμος ἀναφερομένη, Sand, der aus den Minen herausgeworfen, 6.102 ; χίλια τάλαντα εἰς τὴν ἀκρόπολιν Andoc. 3.7. Von der Straße, εἰς τὸν Πειραιᾶ Xen. Hell. 2.4.10 ; ἀναφέρει ἐπὶ τὴν ἀγοράν, sie führt hinauf, Pol. 8.31. – Pass., vom Aufgehen der Sterne, Id. 9.15.8 ; vom Aufsteigen des Rauches, Arist.; τὰς κώπας, die Ruder in die Höhe bringen, Thuc. 2.84 ; danach ἡ εἰρεσία ἀναφέρεται Plut. Ant. 24 ; Demetr. 53. – Auch αἷμα, Blut aufhusten, auswerfen, Cleom. 15 ; στεναγμούς, Seufzer ausstoßen, Alex. 52 ; ἀναφέρει τι χρῶμα, es zeigt eine Farbe, nimmt sie an, Phoc. 28. – Med., ἀνενείκατο, Il. 19.314, vom tief aus der Brust herausgeholten Seufzer und schweren Aufatmen ; bei Her. 1.86 neben ἀναστενάξαντα. Buttmann Lexil. I p. 263f vergleicht auch Her. 1.116, ἀνενειχθείς, nachdem er sich gesammelt hatte ; sp.D. haben diese Vrbdg vom lauten Ausrufen verstanden, u. verb. μῦθον ἀνενείκατο, Ap.Rh. 3.463 ; Col. 170 ; φωνήν Theocr. 23.18. – Sonst : für sich in Sicherheit bringen, Her. 3.148, 8.36, wo Andere »sich zurückziehen« erklären ; – emporheben, τὴν ψυχὴν ἀναφερόμενος, animo elato, Plut. an seni ger. resp. 6 ; aus dem Schlafe aufwecken, ἐξ ὕπνων Plut.; ἐκ μέθης Luc.; aus dem Dunkel hervorholen, loben, ἀρεταὶ ἀμφέρονται Pind. N. 11.38 ; im Gedächtnis erhalten, Isocr. 5.32 ; μνημονεύειν καὶ ἀναφ. Plut. exil. extr.; vgl. Cat. min. 49 ; App.; – wiederholen, Plut. de Εἰ ap. Delph. 8 ; ὁμοιότητα, wie referre similitudinem, Discr. ad. et am. 12 ; vgl. Conj. praec. p. 416. – Pass., emporgehoben werden, emporkommen, Plat. Ax. 365a ; Pol. 9.15 ; Plut. Rom. 28.
2) auf sich nehmen, ertragen. κινδύνους Thuc. 3.38 ; φθόνους καὶ διαβολάς, πόλεμον, Pol. 1.36, 4.59 ; Dion.Hal., NT.
3) zurückführen, τὸ γένος εἴς τινα, seine Abkunft von Einem herleiten, Plat. Alc.I, 120e ; vgl. Herod. 2.3.9 ; ohne γένος, Plat. Theaet. 175a ; sich berufen auf, εἰς τοὺς πολλούς, εἰς τοὺς διδασκάλους, Alc.I, 110e, 112d ; εἰς ἀξιόχρεων ὑμῖν τὸν λέγοντα ἀνοίσω, ich werdemich auf ihn berufen, Apol. 20e ; auf etwas beziehen, ἀποβλέποντες κἀκεῖσε ἀναφέροντες Rep. VI.484c ; εἰς ἃ ἀναφέρεται πάντα Crat. 424d ; ἀναφέρεται ἐπί τι, Arist. oft, z.B. Physiogn. 6 ; dah. zuschreiben, εἰς Φοῖβον τὴν ἁμαρτίαν Eur. Or. 76, Bacch. 29 und öfter ; αἰτίαν εἴς τινα, Lys. 12.28, 22.8 ; ebenso ἀπολογίαν 12.64 ; τὸ μὲν εἰς ἀλλήλους ἀναφέρετε, ihr klagt einander an, Dem. 28.9 ; αἰτίαν ἐπί τινα, 10.35 ; vgl. 18.224.
4) wie referre, Bericht erstatten, melden, Gegensatz κρύπτω, Soph. Ant. 272 ; Eur. Phoen. 1722 ; τὰ θεοπρόπια ἀνενειχθέντα Her. 1.54 ; οἱ δὲ ἀνήνεικαν εἰς Σάρδις καὶ ἀπήγγειλαν τῷ Κροίσῳ 1.91, u. öfter ; zum Vortrag bringen, darauf antragen, περὶ σπονδέων ἀνοίσειν ἐς τοὺς πλεῦνας, βουλεύματα εἰς τὸ κοινόν Her. 7.149 ; 3.80 ; ἀναφέρειν τῷ δήμῳ περὶ διαλύσεως Pol. 15.8 ; Dion.Hal. 10.54 ; λόγον, rationem reddere, Lys. 30.5.
5) eintragen, einbringen, Xen. Vect. 5.12.
6) intr., zu sich kommen, sich erholen, Her. 3.22 (wie das pass. gebraucht ist 1.116 ; vgl. ἄφωνος ἐγένετο· εἶτα πάλιν ἀνηνέχθη Theop. com. bei Eust. zu Od. 8.393, der ἀνέπνευσε erkl.); ἐὰν δὲ ἀνενέγκωσιν οἱ Θηβαῖοι καὶ σωθῶσιν Dem. 16.31 ; ἐκ τῆς πληγῆς ἀναφέρων Plut. Rom. 18 ; vgl. Pomp. 53, wohin auch ἀνέφερον καὶ περιῆσαν Dion.Hal. 9.57, und das unter 1) aufgeführte ἐκ μέθης, ἐξ ὕπνου gezogen werden kann, s. auch ἀνέφερέ τις ἐλπὶς ἀμυδρά Plut. Alc. 38.
7) überlegen, erwägen, Plat. Legg. VIII.829e.

ἀνα-φέρω
[in LXX chiefly for עָלָה hi., also for קָטַר hi., etc. ;]
__1. to carry or lead up: with accusative of person(s), Mat.17:1, Mrk.9:2; pass., Luk.24:51 (WH, rejects, R, mg. omits); ἀ. τ. ἁμαρτίας ἐπί τ. ξύλον (see Deiss., 135, 88 f.; ICC, in l; MM, VGT, see word): 1Pe.2:24.
__2. In LXX and NT, to bring to the altar, to offer (see Hort on 1Pe, l.with): θυσίας, etc., Heb.7:27 13:15, 1Pe.2:5; ἐπί τ. θυσιαστήριον, Jas.2:21 (see Mayor, in l).
__3. to bear, sustain (cf. Num.14:33, Isa.53:12): Heb.9:28.†
(AS)