ἀνα·τρέπω (f. -τρέψω, ao. ἀνέτρεψα, pf. ἀνατέτροφα, ao.2 pass. ἀνετράπην) tourner de bas en haut, d’où :
      1 tourner sens dessus dessous : ἀνατετραμμένος, AR. Ran. 543, qui est tombé à la renverse ; ἀνατρέπειν πλοῖον, ESCHN. 76, 11 ; ναῦς, ARSTT. Rhet. 2, 23 (cf. PLAT. Leg. 906 e, DÉM. 128, 24) faire chavirer une embarcation, des navires ; p. anal. ἀν. τράπεζαν, DÉM. 403, 7, faire banqueroute ; fig. ἀν. ποδὶ ὄλϐον, ESCHL. Pers. 164, bouleverser du pied le bonheur de qqn ; ἀν. πόλιν, ESCHL. Sept. 1075 ; EUR. Ph. 888, etc. ; οἰκίαν, PLAT. Rsp. 471 b, bouleverser, ruiner une cité, une maison ; τὴν τύχην ἀν. XÉN. Cyr. 4, 2, 25, bouleverser la fortune (des puissants) ; τὰ τῶν Ἑλλήνων, DÉM. 275, 15, bouleverser la puissance des Grecs ; avec un rég. de pers. : HDT. 1, 32 ; au pass. ἀνετράπησαν ταῖς ψυχαῖς, POL. 22, 8, 8, leurs âmes furent bouleversées ; particul. réfuter un argument, AR. Nub. 901 ;
      2 exciter, ranimer, SOPH. Tr. 1008 ;

Moy. (ao.2 ἀνετραπόμην, au sens pass.) être retourné sens dessus dessous : ἀνετράπετο, IL. 6, 64, il tomba à la renverse ; fig. ἡ πατρὶς ὅλη ἀνετράπετο, PLAT. Crat. 395 d, la patrie entière fut bouleversée ; ἀνετράπετο φρένα λύπᾳ, THCR. Idyl. 8, 90, il fut bouleversé par le chagrin jusqu’au fond du cœur.

➳ Pf. ἀνατέτροφα, DÉM. 324, 27 (vulg. ἀνατέτραφα) ; ESCHN. 27, 4 ; 76, 11 (vulg. ἀνατετραφότα) ; AND. 17, 12 ; DIN. 109, 3 (var. ἀνατέτραφα) ; LGN 32, 2. — Formes poét. sync. : prés. inf. ἀντρέπειν, SOPH. Ant. 1275 ; fut. 2 sg. ἀντρέψεις, AR. Vesp. 1235 ; ao. sbj. 3 sg. ἀντρέψῃ, ESCHL. Pers. 163.

poet. ἀντρέπω, Aeol. aor. ὀνέτροπε Alc. Supp. 25.7; pf. -τέτροφα S. Tr. 1009, And. 1.131, later -τέτραφα Din. 1.30 codd., v.l. in D. 18.296, Aeschin. 1.190, 3.158; aor.2 Med. ἀνετράπετο in pass. sense, Il. 6.64, 14.447 (only here in Hom.), Pl. Cra. 395d, Theoc. 8.90; aor.2 Pass., Alex. 76.3, etc. : — overturn, upset, Act., Archil. 56.3, Alc. l.c. ; τράπεζαν D. 19.198, cf. Sch. ad eund. 24.136; in Hom. ἀνετράπετο, = ὕπτιος ἔπεσεν, Il. 6.64; ἀνατετραμμένος Ar. Ra. 543; freq. of ships, Pl. Lg. 906e, Arist. Rh. 1398b7, etc. ; ἂν ἀνατραπῆ γὰρ πλοῖον Alex. l.c. ; τὴν σωφροσύνην, τὸν βίον ἅπαντα And. 1.131, cf. Plu. Pomp. 46. Medic., upset, στόμαχον Gal. 12.911; so abs., create nausea, Aristaenet. 1.12.
overthrow, ruin, πρόρριζον ἀνατρέψαι τινά Hdt. 1.32, cf. 8.62; μὴ… δαίμων… ἀντρέψῃ ποδὶ ὄλβον A. Pers. 163; λακπάτητον ἀ. χαράν S. Ant. 1275; πλοῦτον And. 1.131; πόλιν Ar. V. 671; πολιτείαν, οἰκίαν, Pl. Lg. 709a, R. 471b; τὰ τῶν Ἑλλήνων D. 18.143; — Pass., ἤρυξε πόλιν μἀνατραπῆναι A. Th. 1082; ὁ βίος ἀνατετραμμένος ἂν εἴη Pl. Grg. 481c, etc.
upset in argument, refute, Ar. Nu. 901; ἀ. πρόβλημα Alex.Aphr. in Top. 514.28. Pass., to be upset, disheartened, ἀνετράπετο φρένα λύπᾳ Theoc. 8.90; ταῖς ψυχαῖς ἀ. Plb. 21.25.8. c. acc., to be checked in, diverted from, ὁρμήν J. BJ 2.15.6; τὴν φιλαργυρίαν 2.14.6.
to be turned back, εἰς χώραν Herm. ap. Stob. 1.49.68.
to be made null and void, Just. Nov. 2.2 Intr.
stir up, arouse, ἀνατέτροφας ὅ τι καὶ μύσῃ S. Tr. 1009; — Pass., of the sea in a storm, Arist. HA 600a4, etc. intr. in Act., slip, trip up, Plu. 2.631c; of a ship, capsize, D.Chr. 34.32.

(perf. ἀνατέτραφα, Din. 3.4 ; Dem. 1.30 ; Aesch. 1.190 ; ältere Form ἀνατέτροφα, Soph. Tr. 1005 ; Andoc. 1.131), umkehren, umstürzen ; ἀνετράπετο, aor. med. in passiver Bdtg, er stürzte köpflings nieder, Il. 6.64, 14.447 ; vgl. Plat. Euth. 278d, wo nachher ὕπτιον ἀνατετραμμένον steht ; ἂν ἀνατραπῇ πλοῖον Alex. Ath. VI.226 f. wie ἐάν τις ἄκων πλοῖον ἀνατρέψῃ Aesch. 3.158. Daher zerstören, zu Grunde richten, vernichten, πόλιν, ὄλβον, Aesch. Spt. 1068, Pers. 159 ; χαράν Soph. Ant. 1261 ; πρόρριζον ἀνατρέψαι τινά, von Grund aus vernichten, Her. 1.32 ; vgl. πόλιν ἄρδην ἀνατετραφώς Aesch. 3.158 ; οἰκίας, πολιτείας, πᾶσαν πρᾶξιν, Plat. Rep. V.471b, Legg. IV.709a, Polit. 300b ; Luc. Tox. 14 u. a.Sp.; so pass., πάντα ἀνατετράφθαι, Plat. Soph. 234d ; aor.2 med. in passiv. Bdtg, ἡ πατρὶς ὅλη ἀνετράπετο Crat. 395d ; – τράπεζαν, den Wechslertisch umstoßen, Bankerott machen. Andocid. 1.130. Auch durch Gründe widerlegen, Ar. Nub. 897, eigtl. ἀντιλέγων, zu Boden schlagen. – Pass., niedergeschlagen sein, ἀνετράπησαν ταῖς ψυχαῖς, den Mut verlieren, Pol. 22.8 ; DS. 11.31 ; ähnlich mit aor. med., ἀνετράπετο φρένα λύπᾳ Theocr. 8.90.

ἀνα-τρέπω
[in LXX for דָּחָה, הָדַף, etc. ;]
to overturn, destroy: Jhn.2:15 WH, txt.; metaph., to subvert (MM, VGT, see word): 2Ti.2:18, Tit.1:11.†
(AS)