ἀνα·τείνω (f. -τενῶ) :
A (ἀνά, en haut) ;
   I tr.
      1 tendre en levant : χεῖρας, lever les mains pour prêter serment, PD. O. 7, 65 ; abs. ἀν. LUC. Tox. 50, m. sign. ἀν. τὴν χεῖρα, lever la main pour voter, XÉN. An. 3, 2, 9 ; 5, 6, 33, etc. ; ἀν. οὐρανῷ χεῖρας, PD. I. 5, 38, ou τὰς χεῖρας εἰς τὸν οὐρανόν, ARSTT. Mund. 6, lever les mains vers le ciel (pour prier) ; ἀν. τὼ χεῖρε, AR. Av. 622 ; ou τὰς χεῖρας DS. 14, 29, tendre les deux mains ou les mains (pour rendre grâces aux dieux) ; ἀν. τὰς δεξιάς, XÉN. Cyr. 4, 2, 17, tendre les mains en signe d’amitié, en parl. de plusieurs pers. ; τὸ ξίφος ἀν. τινί, PLUT. Oth. 15 ; DC. 57, 5, etc. lever l’épée contre qqn ; τὴν μάχαιραν ἀνατεταμένος, XÉN. Cyr. 4, 1, 2, avec l’épée tendue ; fig. ἀν. κῦδος, PD. N. 8, 34, exalter la gloire de qqn ;
      2 tenir levé, redresser : κάρα, PD. N. 1, 43, la tête ; ἑαυτόν, EL. N.A. 3, 21, se dresser sur ses pattes ;
      3 p. anal. déployer : ἀετὸς χρυσοῦς ἐπὶ δόρατος ἀνατεταμένος, XÉN. Cyr. 7, 1, 4, aigle d’or posé, les ailes étendues, sur une lance ; particul. déployer une ligne de bataille, les ailes d’une armée, XÉN. Cyr. 7, 1, 6 et 23 ;
   II intr.
      1 être tendu en hauteur : πέδιλα ἐς γόνυ ἀνατείνοντα, HDT. 7, 67, chaussures qui montent jusqu’au genou ; ἀν. εἰς ὕψος, POL. 9, 21, 10, s’élever, se dresser ;
      2 p. anal. s’étendre : ἐς τὴν Οἴτην, HDT. 7, 176, se prolonger jusqu’à l’Œta ; εἰς τὸ πέλαγος, POL. 5, 3, 9, jusqu’à la mer ;
B (ἀνά, en arrière) tenir en arrière, d’où écarter avec persistance (la nourriture) : ἀνάτεινον, ARR. Epict. 2, 17, 9, persiste dans l’abstinence ;

Moy. :
      1 tendre en levant : χεῖρας ἀντείνασθαι (poét.) ἐναντίον τινί, SIM. fr. 8, lever les mains contre qqn ; fig. τινὶ ἀνατείνασθαι φοϐερόν, DÉM. 389, 1 ; τὸν φόϐον, POL. 2, 52, 1 ; 9, 22, 5, tenir une menace ou la crainte d’un danger en suspens contre qqn ; abs. ἀνατεινόμενος, p. opp. à παρακαλῶν, POL. 4, 82, 8 (les) menaçant ;
      2 fig. tenir en suspens : τινά, PLUT. M. 60 c, qqn ;
      3 tendre fortement ; ἀνατείνασθαι ἀρχήν, PLUT. Cleom. 19, accroître son pouvoir.

➳ Poét. ἀντείνω, PD. O. 7, 65, etc. ; AR. Ach. 731, etc. Part. ao. dor. ἀνατείναις, PD. I. 5, 41.

poet. ἀντείνω, lift up, χεῖρας ἀ., in swearing, Pi. O. 7.65; also in prayer, Id. I. 6 (5).41; εὐξόμεθ’… ἀνατείνοντες τὼ χεῖρ’ Ar. Av. 623; as token of assent in voting, X. An. 5.6.33, etc.
stretch forth, so as to threaten, τὴν μάχαιραν ἀνατεταμένος X. Cyr. 4.1.3; — Med. (with aor.1 Pass.), οὐδὲ Πολυδεύκεος βία χεῖρας ἀντείναιτ’ ἂν ἐναντίον αὐτῷ Simon. 8; οὐδὲν ἂν ὑμῖν εἶχε ἀνατείνασθαι φοβερόν hold out any alarming threat, D. 19.153; abs., threaten, Plb. 5.55.1; c. dat., 4.82.8; c. fut. inf., 4.18.10.
hold up, offer as a prize, Pi. N. 8.25 (Pass.).
present a document to a magistrate, BGU 613.3 (ii AD).
lift up, exalt, κῦδός τινος Pi. N. 8.34; ἀνατείνασθαι ἀρχήν strain or augment its force, Plu. Cleom. 10.
lift up, κάρα Pi. N. 1.43; ἑαυτόν Ael. NA 3.21; ἀ. τὰς ὀφρῦς pucker, Luc. Tim. 54. of sound, strain to a high pitch, Arist. Pr. 920b20 (Pass.). metaph, excite, τινά Plu. 2.60c; — Pass., Phld. Lib. p. 44O. ; of the soul, etc., ἐς ἀμέθεκτον αἰτίαν Procl. Inst. 100, cf. 23.
spread out, expand, e.g. a line of battle, τὰ κέρατα X. Cyr. 7.1.6, cf. ib. 23; ἀετὸς ἐπὶ δόρατος ἀνατεταμένος spread eagle, ib. 4; ἀ. ἱστία πρὸς ζυγόν Pi. N. 5.51; — Pass., to be distended upwards, Ti.Locr. 102a; extend, εἰς ὕψος Plb. 9.21.10.
hold out, persevere, esp. in abstinence from food, Sor. 1.56, Arr. Epict. 2.17.9. intr., reach up, stretch up, πέδιλα ἐς γόνυ ἀνατείνοντα Hdt. 7.67.
extend, stretch out, ὄρος… ἀ. ἐς τὴν Οἴτην Hdt. 7.176, cf. 8.107, Arist. HA 524b19, Epicur. Nat. 11.5, Inscr.Prien. 37.160, 42.69; metaph in Pass., πρὸς ἄφρονας ταῦτ’ ἀ. these things only reach or affect foolish people, Phld. Herc. 1251.12.

(τείνω),
1) in die Höhe strecken, emporhalten, σκέλη Ar. Av. 1254 ; ἄντεινον Ach. 731 ; χεῖρα, als Zeichen der Beistimmung, die gew. Form der Abstimmung, Xen. An. 3.2.9 u. öfter ; beim Schwur, πρὸς τὸν οὐρανόν Cyr. 6.1.4 ; ἀνατεταμένος τὴν μάχαιραν ὡς παίσων, mit gezogenem Schwerte, 4.1.3 ; übertr., τὴν ψυχήν, den Geist erheben, spannen, Tim. Lex.Plat. und Sp.; ψυχῆς ὄμμα Philo ; πάντας ἀνατείνας, alle gespannt habend, Plut. discr. am. et ad. 26.
2) ausstrecken, ausdehnen, τὰ κέρατα, des Heeres, Xen. Cyr. 7.1.6 ; vgl. Pol. 1.27 ; ἀετὸς ἀνατεταμένος, ein Adler mit ausgebreiteten Flügeln, Cyr. 7.1.16 ; ἑαυτὸν ἐπί τινι, stolz sein auf etwas, Luc. D.Mort. 10.9. Dah. bes. med., ἀνατείνασθαί τινι, drohen, τινὶ φοβερόν τι Dem. 19.153 ; Pol. 4.82 u. öfter ; φόβον τινί 2.52 ; ἀπειλάς Diod. 14.3 ; ἀναταθεὶς φόβον τοῦτον Pol. 32.21.13 ; aber ἀνατείνασθαι ἀρχήν, ein Amt haben, Plut. Cleom.10 ; ὠτὸς ἀνατείνεσθαι, an den Ohren gezupft werden, Plut. Cat.mai. 20.
3) Intrans., sich hinauf erstrecken, πέδιλα εἰς γόνυ ἀνατείνοντα Her. 7.67 ; λόφος ἀνατείνων ἐς ὕψος ἱκανόν, auch bloß ἱκανόν, Pol. 18.5, 11.5, wofür er 9.21.10 οἰκίαι εἰς ὕψος ἀνατεταμέναι sagt ; sich hin erstrecken, Pol. ἐς τὸ πέλαγος 1.27 ; oft Plut.
4) ἀνάτεινον, bei Arrian., enthalte dich der Speise, faste.