ἀνα·τίθημι (f. ἀναθήσω, etc.) :
   I (ἀνά, en haut) :
      1 enlever et poser sur : σκεύη ἀν. XÉN. An. 3, 1, 20, charger qqn de bagages ; fig. ἐλεγχείην ἀν. τινί, IL. 22, 100, charger qqn d’un blâme ; p. suite, attribuer à : μεγάλα τινὶ χρήματα ἀν. HDT. 2, 135, attribuer à qqn de grandes sommes d’argent ; τινὶ τὴν αἰτίαν ἀν. XÉN. Ath. 2, 17 ; τινὶ τὴν αἰτίαν τινὸς ἀν. ISOCR. 10 b, ou τινὸς ἀν. τὴν αἰτίαν ἐπί τινα, POL. 5, 1, 9, attribuer à qqn la cause ou les causes de qqe ch. ; τινὸς τὰς αἰτίας ἀν. τινί, ESCHN. 29, 25, attribuer à qqe ch. les causes (d’un événement) ; avec un inf. τινὶ πυραμίδα ἀν. ποιήσασθαι, HDT. 2, 134, attribuer à qqn la construction d’une pyramide ; p. ext. confier : πράγματά τινι, THC. 8, 82 ; AR. Nub. 1453, confier des affaires à qqn ;
      2 tenir suspendu : τινὰ ἐπὶ κρημνόν, AR. Pl. 69, amener qqn près d’un précipice ; abs. mettre en croix, POL. 1, 86, 6 ; fig. τὰς ἀκοάς τινι, POL. 24, 5, 9, prêter l’oreille à qqe ch. ;
      3 suspendre (aux murs d’un temple), d’où dédier, consacrer : ἀνάθημα ἀνατιθέναι, HDT. 1, 53, consacrer une offrande ; τινί τι, HÉS. O. 656 ; HDT. 2, 159, etc. ; THC. 1, 13, consacrer qqe ch. à un dieu ; τι εἰς τὸ ἱερὸν τοῦ θεοῦ, PLAT. Criti. 120 b, porter une offrande dans le temple du dieu ; ἐς Δελφούς, HDT. 1, 92, etc. ; PLAT. Phædr. 235 d ; rar. ἐν Δελφοῖς, ARSTT. fr. 377, porter ou déposer des offrandes à Delphes ; p. ext. ἀν. βωμόν, POL. 5, 93, 10, élever un autel ;
   II (ἀνά, en arrière) placer en arrière, d’où reculer, différer : οὐδαμῶς ἀναθετέον, PLAT. Leg. 935 e, il faut absolument ne pas différer ; ἀν. τοῦ κατθανεῖν, SOPH. Aj. 476, reculer l’instant de la mort ;
   III (ἀνά, de nouveau) restaurer (des fêtes, des jeux, etc.) DH. 7, 68 ;

Moy. ἀνατίθεμαι (f. ἀναθήσομαι, etc.) :
   I (ἀνά, en haut) :
      1 enlever et poser (pour soi) sur : ἀναθέσθαι τὰ σκεύη ἐπὶ τὰ ὑποζύγια, XÉN. An. 2, 2, 4, charger ses bagages sur les bêtes de somme ; τοῖς ὤμοις ἀν. τι, PLUT. M. 983 b, se charger les épaules de qqe ch. ;
      2 fig. faire part de, communiquer : τινί τι, PLUT. M. 772 d ; NT. Ap. 25, 4 ; Gal. 2, 2, qqe ch. à qqn ;
      3 remettre : τινί τι, PLAT. Hipparch. 229 e, etc. qqe ch. à qqn ;
      4 s’en remettre à, en référer à : περί τινος εἰς σύγκλητον, POL. 22, 27, 11, en référer au sénat pour qqe ch. ;
   II (ἀνά, en arrière) déplacer (les pions sur un échiquier), d’où fig. ἀν. τι, XÉN. Mem. 1, 2, 44 ; PLAT. Gorg. 462 a, etc. retirer un avis, changer d’avis ; οὐκ ἀνατίθεμαι μὴ οὐχί, etc., PLAT. Phæd. 87 a, je ne nie pas que, etc.

➳ Prés. 3 pl. ἀνατιθέασι, seule forme att. Ao.2, 3 pl. poét. ἀνέθεν, SIM. fr. 134 ; inf. ἀναθέμεν, PD. P. 3, 80. Formes sync. fut. 3 sg. ἀνθήσει, LYC. 1259 ; ao. moy. 3 sg. ἄνθετο, A.RH. 1, 1237, etc. ; part. ἀνθέμενος, A.RH. 2, 1061, etc. Pour le pass. on emploie d’ord. ἀνάκειμαι.

pf. ἀνατέθηκα SIG 1018.9 (Pergam.), etc. : — lay upon, once in Hom., ἐλεγχείην ἀναθήσει μοι Il. 22.100; ἀ. ἄχθος lay on as a burden, Ar. Eq. 1056 (hex.), cf. X. An. 3.1.30; κινδύνους ἰδιώταις ἀ. Hyp. Eux. 9; in good sense, ἀ. κῦδός τινι Pi. O. 5.8. b. Med., put on board ship, IG 5(1).1421 (Cyparissia). in Prose, refer, attribute, a thing to a person, μεγάλα οἱ χρήματα ἀ. Hdt. 2.135; οὐ γὰρ ἄν οἱ πυραμίδα ἀνέθεσαν ποιήσασθαι would not have attributed to her the erection of the pyramid, ib. 134; φοίβῳ τήνδ’ ἀναθήσω πρᾶξιν E. El. 1296; εἰμή, ὅταν… εὖ πράξητε, ἐμοὶ ἀναθήσετε will give me the credit of it, Th. 2.64; οὐ τῷ συμβούλῳ τὴν τοῦ κατορθοῦν ἀνέθηκε δύναμιν D. 18.290; ἀ. τινὶ τὴν αἰτίαν τινός Isoc. 1.37, Aeschin. 2.10; also, compare, τινὰ εἴς τι Eun. Hist. p. 261 D. b. ἀ. τινὶ ἅπαντα πράγματα lay them upon him, entrust them to him, Ar. Nu. 1453, Th. 8.82.
set up as a votive gift, dedicate, τινί τι Hes. Op. 658, Pi. O. 3.30, Hdt. 2.159, 7.54, Ar. Pl. 1089, etc. ; Ῥήνειαν ἀνέθηκε τῷ Ἀπόλλωνι Th. 1.13; ἀνάθημα ἀνατιθέναι Hdt. 1.53, 2.182; ἀ. τι ἐς Δελφούς Id. 1.92, 2.135, 182, Pl. Phdr. 235d, etc. ; less freq. ἐν Δελφοῖς Theopomp.Com. 1 D., Plu. Sol. 25; dedicate a book, Id. Sull. 6; ἀ. τινά set up a statue of…, SIG 420 (Delos, iii BC); incorrectly of burial, OGI 602 (Jaffa); — Pass., ἀνατεθῆναι Ar. Eq. 849; cf. ἀνάκειμαι.
set up, erect, [στήλην] παρὰ βωμόν, νεών, Plb. 5.93.10, Plu. Publ. 14; metaph, dedicate, μακραγορίαν λύρᾳ Pi. P. 8.29; ἀ. τὰς ἀκοὰς τοῖς ἀκροάμασι give them up to, Plb. 23.5.9.
set up and leave in a place, ἀ. τινὰ ἐπὶ κρημνόν Ar. Pl. 69; ἀ. ζῶντα (on a cross) Plb. 1.86.6.
put back, τί γὰρ παρ’ ἦμαρ ἡμέρα τέρπειν ἔχει, προσθεῖσα κἀναθεῖσα τοῦ γε κατθανεῖν; pushing us forward or moving us back on the verge of death, S. Aj. 476; cf. B. 11.2. Med., put upon for oneself, ἀναθέσθαι τὰ σκεύη ἐπὶ τὰ ὑποζύγια X. An. 2.2.4; pack on one΄s cart, Lys. 7.19; τοῖς ὤμοις ἀ. τινά put on one΄s shoulders, Plu. 2.983b; freq. like Act., ἀ. τινὰ ἐφ’ ἵππον Id. Art. 11, etc.
impart, communicate something one΄s own, τινί τι Act. Ap. 25.14, Ep. Gal. 2.2, Plu. 2.772d.
remit, refer, ἀ. περί τινος εἰς σύγκλητον refer the consideration of it to the Senate, Plb. 21.46.11, cf. App. Sam. 4.
place differently, change about, e.g. the men on a draught-board, ἀνὰ πάντα τιθεσθαι v.l. in Orac. ap. Hdt. 8.77.
take back a move at πεττοί, Pl. Hipparch. 229e; hence metaph, retract one΄s opinion, X. Mem. 1.2.44, cf. 2.4.4; freq. in Pl., ἀνατίθεσθαι ὅ τι δοκεῖ Pl. Grg. 462a, cf. Prt. 354e. Chrm. 164d; οὐκ ἀνατίθεμυι μὴ οὐ… retract and say this is not so, Id. Phd. 87a; οὐκ ἀ. μὴ οὐ καλὼς λέγεσθαι Id. Men. 89d; ἀνατιθέμενος τὸ διημαρτημένον Luc. Pseudol. 29.

(τίθημι),
1) aufstellen, aufhängen, aufladen ; Hom. Il. 22.100 (ἅπαξ εἰρημ.) Πουλυδάμας μοι πρῶτος ἐλεγχείην ἀναθήσει, er wird mir einen Vorwurf aufladen, vgl. ἀνάπτειν ; κῦδός τινι Pind. Ol. 5.8 ; übh. zuschreiben, οὐ γὰρ ἄν οἱ ἀνέθεσαν πυραμίδα ποιήσασθαι ταύτην Her. 2.134 ; vgl. 135 ; als Prädicat beilegen, Xen. Mem. 3.14.7 ; αἰτίαν τινί Plat. Alc.I, 118a ; ἐπί τινα Pol. 5.1.8 ; χάριν τινί, 24.7 ; – aufpacken, ἄχθος Ar. Eq. 1051 ; σκεῦος Xen. An. 3.1.30 ; med., ἐπὶ τὰ ὑποζύγια Cyr. 8.5.4, An. 2.2.4 ; übertr., πάντα πράγματά τινι, Einem anvertrauen, Ar. Nub. 1436 ; Thuc. 8.82 u. oft Pol. u. Plut. – Med., auf sich nehmen, ἀναθέμενος ἀπάγει τὰ ξύλα Lys. 7.19 ; Ael. V.H. 3.22 ; Luc. D. Mar. 8.2 ; εἰς τὸν ἵππον Tox. 52 ; vgl. Ver. Hist. 2.42 ; Plut. Artax. 11. – Bes. als Weihgeschenk in einem Tempel aufstellen, einem Gotte weihen, Hes. O. 656 ; von Pind. u. Her. an sehr häufig, z.B. τῷ Ἀπόλλωνι 1.92 ; oft ἐς τὸ Ἥραιον, ἐς τὴν Ἑλλάδα, ἐς Δελφούς, 4.88, 2.182, 2.135 ; Plat. Phaedr. 239e ; εἰς τὰ ἱερά Legg. XII.943c ; εἰκὼν ἀνατεθησομένη εἰς ἀγοράν Din. 1.43 ; ἀνάθημα ἀνατιθέναι Her. 8.121 u. sonst. Uebtr., τὰς ἀκοάς τινι, die Ohren leihen, Pol. 24.3.9 ; βωμόν, νεών, errichten, 5.43.10 ; Plut. Caes. 6.
2) umsetzen, z.B. die Steine im Brettspiel, daher med., seine Meinung ändern, etwas zurücknehmen, in tmesi, Her. 8.77 ; ἀναθέσθαι ἔξεστιν, εἴ πη ἔχετε ἄλλο τι φάναι Plat. Prot. 354e, u. sonst ; οὐκ ἀνατίθεμαι, μὴ οὐ καλῶς λέγεσθαι Men. 89d ; vgl. Phaed. 87a ; bes. oft de lucri cup., wo die Stelle ὥσπερ πεττεύων ἐθέλω σοι ἐν τοῖς λόγοις ἀναθέσθαι, ὅ, τι βούλει τῶν εἰρημένων, ich will es zurückgeben und ändern lassen, 229e, zu merken ; vgl. Xen. Mem. 1.2.44 u. 2.4.4 ; δόξαν, γνώμην, Dion.Hal. 8.56, 72 ; τὰ κατηγορημένα, die Anklage zurücknehmen, Luc. Pisc. 38.
3) zurücksetzen, aufschieben, Hdn. 3.5.2 ; Plut.; hierher zieht man Soph. Aj. 471 τί γὰρ παρ' ἦμαρ ἡμέρα τέρπειν ἔχει προσθεῖσα κἀναθεῖσα τοῦγε κατθανεῖν, dem Tode uns nähernd od. nur Aufschub verursachend ; οὐδαμῶς ἀναθετέον Plat. Legg. XI.935e ; Sp.

ἀνα-τίθημι
[in LXX chiefly for חָרַם (Cremer, 546) ;]
to lay upon, set up, etc. Mid. -εμαι, in late writers (Plut., al.; see also MM, VGT, see word), to set forth, declare: Act.25:14, Gal.2:2.†
(AS)