ἀνα·στομόω-ῶ :
      1 munir d’une embouchure, donner une ouverture à : τάφρον, XÉN. Cyr. 7, 5, 15 ; διώρυγας, POL. 5, 62, 4, à un fossé, à des canaux ; au pass. avoir accès par une bouche, s’écouler par une ouverture, avec εἰς et l’acc. DS. 3, 38 ; abs. au pass. se resserrer en une étroite embouchure, ARSTT. Mund. 3, 8 ;
      2 fig. ouvrir ou aiguiser (l’appétit) DIPH. (ATH. 133 e) ;

Moy. ouvrir largement ; χεῖλος φάρυγγος, EUR. Cycl. 357, l’embouchure du gosier.

furnish with a mouth, open up; τάφρον clear out a trench, X. Cyr. 7.5.15; τὰς Νείλου διώρυγας Plb. 5.62.4, cf. S.E. M. 5.59; ταῦτα τῶν ἡδυσμάτων ἀ. τᾀσθητήρια Diph. 18.6; ἀ. μήτραν Dsc. 1.19; — Med., φάρυγος ἀναστόμου τὸ χεῖλος open your gullet wide, E. Cyc. 357; — Pass., τραυλὴ μέν ἐστιν, ἀλλ’ ἀνεστομωμένη with mouth wide-opened, loud-talking, Call.Com. 19; also, to be opened, dilated, ἀ. οἱ πόροι Arist. HA 581b19, GA 751a2; ἰχῶρες ἀναστομωθείσης τῆς σαρκὸς ἐξέρρεον Memn. 2. of one sea opening into another, κατὰ στενοπόρους αὐχένας ἀνεστομωμένος Arist. Mu. 303a22; ὁ Ἀράβιος κόλπος ἀνεστόμωται εἰς τὸν… Ὠκεανόν D.S. 3.38, cf. Ph. 2.475, Hld. 1.29.

1) die Mündung öffnen, τάφρους, die Schleusen (πρὸς τὸν ποταμόν) öffnen (schwerlich durch Durchgrabung des Erdreichs zwischen dem Kanal u. dem Flusse ersterem Abfluß verschaffen), Xen. Cyr. 7.5.15 ; vgl. Pol. 5.62 τὰς διώρυγας τοῦ Νείλου ; Poll. 2.102 ; übh. eröffnen, erweitern, Arist., der es aber Mund. 3.8 vom ὠκεανός braucht, κατὰ στενοπόρους ἀνεστομωμένος, entgegengesetzt πλατυνόμενος, also in eine Mündung zusammengeengt ; in eigtl. Btdg, Eur. χεῖλος φάρυγγος ἀναστόμου Cycl. 357 ; Pass., sich ergießen, von Flüssen, DS. 3.38.
2) spitzen, schärfen ; dah. reizen, ἡ δύσματα ἀναστομοῖ τὰ αἰσθητήρια, Eßlust erregen, Diphil. bei Ath. IV.133e ; τραυλὴ μέν ἐστι ἀλλ' ἀνεστομωμένη Call. com. bei Poll. 2.102, scharf.