'ἀνα·πετάννυμι (f. -πετάσω, att. -πετῶ ; ao. ἀνεπέτασα, etc.) :
      1 déployer largement : βόστρυχον, EUR. Hipp. 202, laisser se répandre les boucles de la chevelure sur les épaules de qqn ; λαμπτῆρος φάος, EUR. I.A. 34, déployer la lumière de la lampe, càd. allumer la lampe : fig. χάριν ἐπ' ὄσσοις, SAPPH. 62, faire briller la joie dans les yeux ;
      2 p. anal. ouvrir : τὰς πύλας, HDT. 3, 146 ; XÉN. An. 7, 1, 17, etc. ; τὰς θύρας, PLAT. Phil. 62 c, etc. les portes ; θύραι ἀναπεπταμέναι, IL. 12, 122, portes ouvertes ; ἀναπεπταμένα ὄμματα, XÉN. Mem. 2, 1, 22, yeux hardis, impudents ; p. ext. ἀναπεπταμένος, η, ον, au sens d’un adj. ἐν πελάγεϊ ἀναπεπταμένῳ, HDT. 8, 60, 1, sur la mer libre, en pleine mer ; οἰκία πρὸς μεσημϐρίαν ἀναπεπταμένη, XÉN. Œc. 9, 4, maison exposée au midi ; δίαιτα ἀν. PLUT. Per. 34, vie en plein air ; fig. ἀν. παρρησία, PLAT. Phædr. 240 e, franchise hardie.

➳ Formes poét. : ao. 2 sg. ἀμπέτασον, SAPPH. (ATH. 564 d) ; EUR. Ph. 296, Hipp. 201 ; part. ἀμπετάσας, EUR. Ph. 786, Alc. 597, I.A. 34 ; A.RH. 2, 255 ; fém. ἀμπετάσασα, BION 1, 42.

'

or ἀναπετανύω X. An. 7.1.17 (cf. ἀναπίτνημι), poet. ἀμπετάννυμι; ἀναπετάω Luc. Cal. 21; fut. -πετάσω, Att. -πετῶ Men. Fr. 3 D. : — spread out, unfold, ἀνά θ’ ἱστία λευκὰ πέτασσαν Il. 1.480, etc. ; ἀ. βόστρυχον E. Hipp. 202; τὰν ἐπ’ ὄσσοις ὀμπέτασον χάριν unfold, display, Sappho 29; φάος ἀμπετάσας having shed light abroad, E. IA 34; ἀναπετάσαι τὰς πύλας throw wide the gates, Hdt. 3.146, cf. X. An. l.c. ; — Pass., ἀναπεπταμέναι σανίδες, θύραι, Il. 12.122, Pi. N. 9.2; βλέφαρα ἀναπετάννυται X. Mem. 1.4.6; ἀλώπηξ ἀναπιτναμένη a fox sprawling on its back to await the eagle΄s swoop, Pi. I. 4 (3).47; in pf. Pass., to be open, lie open, οἰκία πρὸς μεσημβρίαν πέπταται lies open to the south, X. Oec. 9.4; αὐλὼν ἀναπέπταται πρὸς τὴν θάλατταν Plu. Fab. 6; freq. in pf. part., open, ἐν πελάγεϊ ἀ. ναυμαχήσεις Hdt. 8.60. αʹ; ἀ. ὄμματα X. Mem. 2.1.22; ἀ. πρὸς τὸ φῶς τὴν εἴσοδον ἔχουσα, of the cave, Pl. R. 514a; δίαιτα ἀ.
in the open air, Plu. Per. 34; metaph, ἀ. παρρησία open, barefaced impudence, Pl. Phdr. 240e; ὄμμα ἀ.
impudent, brazen, Zeno Stoic. 1.58; ἀ. τῇ ψυχῇ δέξασθαί τι Luc. Nigr. 4.

p. ἀμπετάννυμι (s. πετάννυμι), fut. ἀναπετῶ, Men. bei Suid., auseinander breiten, ἱστία, die Segel ausspannen, Il. 1.480, Od. 4.783, 8.54, 10.506 ἀνά θ' ἱστία λευκὰ πέτασσαν (πετάσσας); τὰς πύλας, die Tore öffnen, Her. 3.147, 158 ; θύρας Plat. Phil. 62c ; vgl. Xen. Cyr. 8.3.11 ; σανίδες ἀναπεπταμέναι, geöffnete Torflügel, Il. 12.122 ; θύραι Pind. N. 9.2 ; πέλαγος ἀναπεπταμένον, die offene See, Her. 8.60. Häufig ἀναπεπταμένος, offen, τόπος Plat. Phaed. 111c ; Xen. Hell. 4.1.8 ; Pol. 1.51 ; δίαιτα καθαρὰ καὶ ἀναπ., das Leben in reiner, freier Luft, Plut. Pericl. 34 ; παρρησία κατακορὴς καὶ ἀναπ., freche, Plat. Phaedr. 240e, wie ὀμματα Xen. Mem. 2.1.