ἀνα·κλίνω [ῑ]
   I (ἀνά, en haut) incliner en hauteur : d’où, au pass. se dresser en pente : ἀνακεκλιμένοι τόποι, GEOP. 2, 3, 1 ; 5, 2, 14, terrains qui s’élèvent en pente douce (lat. acclivis) ;
   II (ἀνά, en arrière) :
      1 incliner ou coucher en arrière : τόξον ποτὶ γαίῃ, IL. 4, 113, poser un arc à terre en le renversant (pour y ajuster la flèche) ; au pass. se renverser en arrière, en parl. de rameurs, OD. 13, 78 ; être étendu ou couché sur le dos, OD. 18, 189 ; ou sur le flanc, en parl. de l’éléphant, ARSTT. H.A. 2, 1, 9 ; tomber en arrière, A.RH. 3, 617 ;
      2 replier sur soi-même : θύρην, OD. 22, 156 ; HDT. 5, 16, ouvrir une porte ; νέφος, IL. 5, 741, écarter ou dissiper un nuage, p. opp. à ἐπιθεῖναι.

➳ Fut. pass. réc. 3 pl. ἀνακλιθήσονται, NT. Matth. 8, 11. Ao. pass. ἀνεκλίνθην, d’où part. ἀνακλινθείς, OD. 9, 371 ; ἀνακλινθεῖσα, OD. 18, 189 ; ἀνακλινθέντες, OD. 13, 78 ; réc. ind. 3 sg. ἀνεκλίθη, NT. Luc. 7, 36. Ao. part. poét. ἀγκλίνας, IL. 4, 113 ; OD. 22, 156.

poet. ἀγκλίνω, (v. κλίνω) lean one thing upon another, [τόξον] ποτὶ γαίῃ ἀγκλίνας having laid it on the ground, Il. 4.113; Ἔρως ἀνακλίνας τοῦ τόξου τὸν πῆχυν Philostr. Im. 2.1; ἀ. ἑαυτοὺς ἐπὶ τὸ ἐναντίον, of sailors struggling against the wind, Arist. Mech. 851b13; cause to recline at table, Plb. 31.4.5, Ev. Luc. 12.37; — mostly in Pass., lie, sink, or lean back, recline, ἀνακλινθεὶς πέσεν ὕπτιος Od. 9.371; of persons asleep, 18.189; of rowers, 13.78; of the elephant, Arist. HA 498a11; to be strung, of strings of lyre, Philostr. Im. 1.10. Pass., of ground, lie sloping upwards, Gp. 2.3.1.
push or put back, and so, open, θύρην ἀγκλίνας Od. 22.156; so of the door of Olympus, ἠμὲν ἀνακλῖναι πυκινὸν νέφος ἠδ’ ἐπιθεῖναι Il. 5.751, cf. Call. Ap. 6; τὴν θύρην τὴν καταπηκτὴν ἀ., i.e. the trap-door, Hdt. 5.16.
throw the head back, and so, lift up, τὴν τῆς ψυχῆς αὐγήν Pl. R. 540a.
overthrow, of earthquake, compared to batteringram, Paus. 7.24.10.

an-, hinlegen, zurücklehnen, ποτὶ γαίῃ ἀγκλίνας Il. 4.113 ; ποτὶ ἑρκίον αὐλῆς εἷσεν ἀνακλίνας Od. 18.103 ; im pass., ἀνακλινθείς, sich anlehnend, zurücksinkend, ἀν. πέσεν ὕπτιος Od. 9.371 ; vom Rudernden, der sich anslämmend zurückbiegt, 13.78 ; vom Schlafenden, zurückgelehnt, 18.189 ; als Ggstz von ἐπιθεῖναι, etwas Angelehntes zurücknehmen, öffnen, θύρην ἀγκλίνας Od. 22.156 ; Her. 5.16 ; ἠμὲν ἀνακλῖναι πυκινὸν νέφος ἠδ' ἐπιθεῖναι Il. 5.751, das Gewölk zurückschieben ; ebenso λόχον, von der Tür des hölzernen Pferdes, Od. 11.525 ; vgl. interprett. zu Ar. Eccl. 420 ; Plat. αὐγὴν ἀνακλίνειν Rep. VII.540a, den Strahl emporleuchten lassen. Bei Pol. 31.4 die Plätze am Tische einnehmen lassen, discumbere facio ; so ἀνακλιθήσονται μετὰ Ἀβραάμ Matth. 8.11.

ἀνα-κλίνω
[in LXX: 3Ma.5:16 * ;]
to lay upon, lean against, hence,
__(a) to lay down: Luk.2:7;
__(b) to make to recline: Mrk.6:39, WH, mg., Luk.12:37. Pass., to lie back, recline: Mat.8:11 14:19, Luk.13:29.†
SYN.: ἀνάκειμαι (which see), ἀναπίπτω (AS)