'ἀνα·καλέω-ῶ, f, -καλέσω [κᾰ]
   I (ἀνά, en haut) appeler à haute voix, d’où :
      1 invoquer, acc. (les dieux, HDT. 9, 90 ; EUR. Ph. 608 ; ses ancêtres, DÉM. 799, 9, etc.) ;
      2 citer en justice, acc. LYS. 144, 34 ;
      3 proclamer, acc. EUR. El. 683 ;
      4 rendre fameux, d’où, au pass. être renommé, SOPH. Ph. 800 ;
      5 interpeller, exhorter, encourager, acc. THC. 7, 69 et 70 ; XÉN. Cyr. 7, 1, 25 ;
      6 appeler par son nom ou appeler d’un nom, nommer : Δαναούς, THC. 1, 3, (il les appelle) Danaens ; ἀν. κακούς, EUR. Tr. 469, appeler (des hommes) méchants ; avec un art. ἀν. τὸν προδότην, XÉN. An. 6, 6, 7, appeler (qqn) traître, etc. ;
   II (ἀνά, en arrière) rappeler : τινα, THC. 1, 131 ; XÉN. Hell. 5, 4, 24, qqn ; abs. ἐπειδὴ τῆς σάλπιγγος ἤκουσεν ἀνακαλούσης, ARR. Epict. 2, 6, 15, lorsqu’il eut entendu la trompette sonnant le rappel ; au pass. en parl. d’un chien qui a été rappelé par le berger, PLAT. Rsp. 440 d ; de soldats rappelés au service, DC. 45, 12 ;

Moy. :
   I appeler :
      1 invoquer pour soi, SOPH. Tr. 910 ; EUR. Suppl. 626 ; en parl. de choses, invoquer (un serment, DH. 9, 44 ; une convention, DH. 9, 46) ; particul. appeler à son secours, SOPH. O.C. 1376 ;
      2 appeler à soi, mander, HDT. 2, 121 ; THC. 7, 73 ; particul. citer à comparaître, XÉN. Hell. 7, 4, 33 ; POL. 4, 4, 2 ;
      3 interpeller, exhorter, XÉN. Cyr. 1, 6, 19 ;
   II rappeler à soi :
      1 faire un signal pour rappeler : ἀν. τῇ σάλπιγγι, XÉN. An. 4, 4, 22 ; DS. 13, 85, rappeler (des soldats) avec la trompette, sonner la retraite ; rappeler un général de son commandement, THC. 1, 131 ; rappeler des exilés, PLAT. Phæd. 89 a ; fig. rappeler (dans le droit chemin, à un sentiment juste des choses, etc.) T. LOCR. 104 c ; PLUT. M. 73 c, etc. ;
      2 évoquer des morts, PLUT. M. 269 b ;
      3 p. anal. rappeler, ramener, ranimer, (la santé, l’appétit) ESCHL. Ag. 1020 ; ARÉT. 103, 6 Matthäi, etc. ; au mor. ranimer (le courage, etc.) PLUT. M. 9 a ; POLYEN 9, 3, 4 ;
      4 rappeler à soi (ce qu’on a dit), revenir sur (ce qu’on a dit), rétracter, acc. LUC. Hes. 2.

➳ Poét. part. prés. ἀγκαλέουσα, ANTH. 7, 486 ; ἀγκαλέοντες, A.RH. 1, 1125 ; impér. prés. moy. ἀγκαλεῖσθε, ESCHL. Pers. 621 ; opt. ao. 3 sg. ἀγκαλέσαιτ', ESCHL. Ag. 1020.

'

poet. ἀγκαλέω, call up or back, esp. of magical invocations; — in Med., call up the dead, A. Pers. 621, E. Hel. 966; χαλκοῦ πατάγοις τὸ φῶς [τῆς σελήνης] Plu. Aem. 17.
call again and again; and so; invoke again and again, appeal to, θεούς Hdt. 9.90, E. Ph. 608, al. ; τὰς ἐπωνυμίας τοῦ θεοῦ ἀνακαλῶν Pl. R. 394a; τοὺς προγόνους D. 25.97, etc. ; — so in Med., τὸν αὑτῆς δαίμον’ ἀνακαλουμένη S. Tr. 910; invoke again, κεκλημένους μὲν ἀνακαλούμεθ’ αὖ θεούς E. Supp. 626; c. inf., ἀνακαλοῦμαι ξυμμάχους ἐλθεῖν [ἀράς] S. OC 1376, cf. E. Tr. 469.
summon, cite, Hdt. 3.127, And. 1.45; cite before a court, Lys. 15.5; — Med., call to oneself, send for, summon, Hdt. 2.121. αʹ, Arist. Ath. 8.2; εἰς τοὺς μυρίους ἀ. X. HG 7.4.33.
call by a name, Δαναούς Th. 1.3; ὀνομαστὶ ἀ. 7.70; ἐξ ὀνόματος ἀ. D.H. 8.65; with the Art., ἀνακαλοῦντες τὸν προδότην X. An. 6.6.7, cf. Cyr. 3.3.4; ἀνακαλοῦντες ταῦτα τὰ ὀνόματα ἑαυτούς Pl. R. 471d; — Pass., Ἀργεῖος ἀνακαλούμενος proclaimed an Argive, S. El. 693; so prob. τῷ Λημνίῳ τῷ δ’ ἀνακαλουμένῳ πυρί yon fire famed as Lemnian, Id. Ph. 800.
call on, call to, esp. for encouragement, ἀλλήλους X. Cyr. 7.1.35, etc. ; — Med., rally, ὥσπερ πεφευγότας Pl. Phd. 89a; εἴ τις κύνας ἐν θήρᾳ -οῖτο X. Cyr. 1 6.19; simply, call to, Th. 7.73; c. acc. cogn., τίνα στοναχὰν… ἀγκαλέσωμαι; E. Ph. 1490; ἀνακαλεῖς με τίνα βοάν; with what cry dost thou call upon me? Id. HF 910.
call back, recall, mostly in Med., αἷμα τίς ἂν πάλιν ἀγκαλέσαιτ’ ἐπαείδων A. Ag. 1021, etc. ; recall a general from his command, Th. 1.131; call back from battle, ἀνακαλεῖσθαι τῇ σάλπιγγι sound a retreat, X. An. 4.44.22; call dogs to heel, Pl. R. 440d (Pass.).
restore to health, Dsc. 2.34. in Med., recall, recollect oneself, Hp. Epid. 1.26. αʹ, cf. Gal. 17(1).259; so ἀ. τὸν νόον ἐξ ἀγνοίας Ti.Locr. 104c; ἀνάνηφε καὶ ἀνακαλοῦ σεαυτόν M.Ant 6.31; hence, recall, make good, τὰ ἁμαρτήματα Lys. 6.49; ἐν ὀλίγῳ πάντα D.C. 73.10.

(καλέω), laut rufen,
   a) preisen, πῦρ ἀνακαλούμενον, das viel gepriesene, Soph. Phil. 789 ; Ἀργεῖος, als Sieger ausgerufen, El. 683.
   b) benennen, nennen, Ἀχαιοὺς ἐν τοῖς ἔπεσιν ἀνακαλεῖ Thuc. 1.3 τινὰ ἀδελφόν Plat. Rep. V.471d ; εὐεργέτην Xen. Cyr. 3.3.4 ; ὀνομαστί, namentlich aufrufen, 2.2.28.
   c) ermuntern, Xen. Cyr. 1.4.22. – Med., zu sich rufen, Aesch. Pers. 613 ; Thuc. 7.73 ; zurückrufen, ἀγκαλέσαιτο Aesch. Ag. 993 ; πεφευγότας Plat. Phaed. 89a ; τῇ σάλπιγγι Xen. An. 4.4.22 ; Thuc. 1.131 im act.; wieder gut machen, ungeschehen machen, αἷμα Aesch. Ag. 993, ἁμαρτήματα Lys. 6.49 ; – die Götter anrufen, Soph. O.C. 1378, Trach., 906 ; durch Zuruf ermuntern, κύνας Xen. Cyr. 1.6.19 ; vorfordern, vor Gericht, Hell. 7.4.33 ; oft Pol., ἀνακληθεὶς εἰς Ῥώμην, nach Rom beordert, 20.11.10.

1. to call up the dead , (Aeschulus Tragicus); so in Mid., (Euripides)
2. to call again and again :
3. to invoke, appeal to , θεούς (Herdotus Historicus), etc.;—;so in Mid., (Sophocles Tragicus)
4. to summon, cite , (Herdotus Historicus):—;Mid. to call to oneself, send for, summon , (Euripides)
5. to call by a name, ἀν. κακούς (Euripides); Δαναούς (Thucydides):—;Pass., Ἀργεῖος ἀνακαλούμενος (Sophocles Tragicus)
6. to call on , so as to encourage, (Thucydides); Mid., ἀνακαλεῖσθαι τὰς κύνας to cheer on the hounds, (Xenophon Historicus)
7. to call back, recall , mostly in Mid., (Aeschulus Tragicus); especially from exile, (Plato Philosophus); ἀνακαλεῖσθαι τῆι σάλπιγγι to sound a retreat, (Xenophon Historicus) (ML)