ἀν·αιδής, ής, ές, impudent, effronté, IL. 1, 158, etc., OD. 1, 254, etc. ; SOPH. El. 622 ; XÉN. Cyr. 8, 1, 28, etc. ; en parl. de choses (actions, paroles, etc.) OD. 11, 598 ; SOPH. O.C. 516, etc. ; DÉM. 543, 24, etc. ; avec un gén. ἀν. δηϊοτῆτος, IL. 5, 593, insatiable de butin ; τὸ ἀναιδές, l’impudence, EUR. I.A. 379, etc. ; τὸ ἀναιδέστατον, ESCHN. 7, 21, le comble de l’impudence.

• Cp. -έστερος, HDT. 7, 39 ; AR. Eq. 383. • Sup. -έστατος, XÉN. Hell. 2, 3, 22, etc.

➳ Voc. ἀναιδές, IL. 1, 158.

Étym. ἀν-, αἰδέομαι.

ές, (< αἰδώς) shameless, of Agamemnon, ὦ μέγ’ ἀναιδές Il. 1.158; of Penelope΄s suitors, Od. 1.254, al. ; ὦ θρέμμ’ ἀναιδές S. El. 622. c. gen., Κυδοιμὸν ἀναιδέα δηϊοτῆτος ruthless in havoc, Il. 5.593. of things, as, in Od. 11.598, the stone of Sisyphus is called λᾶας ἀναιδής the reckless, ruthless stone, cf. Il. 4.521, 13.139; πότμος ἀ. Pi. O. 10 (11).105; ἐλπὶς ἀ.
greedy, Id. N. 11.45; ἃ πέπονθ’ ἀναιδῆ the shame that I have suffered, S. OC 516; λόγοι τῶν ἀναιδῶν ἀναιδέστεροι Ar. Eq. 385; τὸ ἀναιδές = ἀναίδεια, βλέφαρα πρὸς τἀνειδὲς ἀγαγών E. IA 379; ἔνθα τἀνειδὲς κρατεῖ Diph. 111b; εἰς ἀναιδὲς… δός μοι σεαυτόν S. Ph. 83; ἐπὶ τὸ ἀναιδέστερον τραπέσθαι Hdt. 7.39. Adv. -δῶς S. OT 354, E. Alc. 694, Ar. Th. 525, etc. ; Sup. -έστατα Heraclit. 15.

ές (αἰδώς), unverschämt, dreist, rücksichtslos, vom Bettler, Od. 17.449, u. öfter von den Freiern ; vgl. Il. 1.158 ; κυδοιμός, das niemand verschonende Schlachtgetümmel, 5.593 ; λᾶας Od. 11.598, der Stein des Sisyphus, der die Qualen des ihn immer aufs neue den Berg hinauf Wälzenden nicht achtet ; vgl. Il. 4.521, 13.139 ; πότμος ἀναιδής, Pind. Ol. 11.110. Andere erkl. gewaltig, unbändig, σκληρός, βίαιος, vgl. χεῦμα Bianor. 5 (IX.278); ὀδόντες Theocr. 24.24. Sonst vielfach bei Tragg. u. in Prosa, gew. von Personen. Ggstz αἰδούμενος, Xen. Cyr. 8.1.13 ; θρασύτατος καὶ ἀναιδέστατος, Hell. 2.3.22 ; doch auch von Sachen, ἀναιδέστατος λόγος Isae. 1.27 ; φάρμακα, in der Malerei, Plut. discr. ad et. am. 32 ; Soph. πέπονθ' ἀναιδῆ O.C. 518.
• Adv. ἀναιδῶς, Plat. Phaedr. 243b ; ohne Scheu, Xen. Mem. 4.3.14.

1. shameless , (Homer)
2. with genitive, ἀναιδέα δηϊοτῆτος insatiate of strife, (Iliad by Homer)
3. of things, λᾶας ἀναιδής the reckless stone, of Sisyphus, (Odyssey by Homer); ἔργ᾽ ἀναιδῆ (Sophocles Tragicus): —; τὸ ἀναιδές, contracted τἀνειδές, = ἀναίδεια, (Euripides); ἐπὶ τὸ ἀναιδέστερον τραπέσθαι (Herdotus Historicus)
4. adverb -δῶς, (Sophocles Tragicus), etc. (ML)