'ἀν·έχω (impf. ἀνεῖχον ; f. ἀνέξω ou ἀνασχήσω ; ao.2 ἀνέσχον ; pf. ἀνέσχηκα, etc.) :
A tr.
   I (ἀνά, en haut) :
      1 lever : λαμπάδας ἀνασχεθεῖν, EUR. Med. 1027, porter (litt. lever) un flambeau ; χεῖρας, lever les mains (pour combattre, OD. 18, 89 ; pour prier, IL. 3, 318 ; pour s’avouer vaincu au pugilat, THCR. Idyl. 22, 129, etc.) ; τινὶ εὐχὰς ἀν. SOPH. El. 636, élever ses mains avec ses prières vers qqn ; χέρας ἄνεχε, ἄνεχε λόγον, EUR. El. 592, dirige vers le ciel tes mains, tes discours ; p. suite, lever pour offrir ou pour montrer : θεῷ τι ἀν. IL. 10, 460, lever une offrande vers un dieu ; σκῆπτρον ἀν. θεοῖσι, IL. 7, 412, lever son sceptre vers les dieux (pour les prendre à témoin) ; σημεῖον πυρὸς ἀν. THC. 4, 111, lever un signal de feu ; φῶς ἀν. τινί, EUR. Med. 482, montrer à qqn une lueur (de salut) ; avec un sujet de chose : δάφνα ἀνέχει πτόρθους, EUR. Hec. 458, le laurier élève, càd. pousse ses rameaux ;
      2 tenir droit, tenir ferme, soutenir : οὐρανὸν καὶ γῆν, PAUS. 5, 11, 5, le ciel et la terre, en parl. d’Atlas ; γέφυρα σκάφαις ἀνεχομένη, DH. 3, 55, pont supporté par des barques, pont de bateaux ; fig. ἀν. εὐδικίας, OD. 19, 111, soutenir ou maintenir le bon droit ; ἀν. Σικελίαν μὴ ὑπό τινα εἶναι, THC. 6, 86, défendre la Sicile et la préserver d’être conquise ; d’où s’attacher à : ἀηδὼν ἀνέχουσα (conj. νέμουσα) κισσόν, SOPH. O.C. 674, le rossignol qui s’attache au lierre ;
   II (ἀνά, en arrière) retenir, arrêter : ἵππους, IL. 23, 426, retenir des chevaux ; ἑαυτὸν ἀν. ἀπό τινος, PLUT. M. 514 a, se retenir de qqe ch. ;
B intr.
   I (ἀνά, en haut) :
      1 s’élever, surgir : particul. sortir de l’eau, en parl. d’Ulysse naufragé, OD. 5, 320 ; αἰχμὴ παρὰ ὦμον ἀνέσχεν, IL. 17, 310, la javeline sortit par l’épaule ; en parl. du soleil : ἅμ' ἡλίῳ ἀνέχοντι, XÉN. Cyn. 6, 13, au soleil levant ; cf. EUB. (ATH. 8 c) ; PLAT. Conv. 220 d (cf. ἀνίσχω) ; p. anal. se montrer, apparaître, SOPH. Tr. 204 ; fig. en parl. d’événements, se produire, arriver, HDT. 5, 106, etc. ;
      2 se dresser immobile, en parl. de colonnes, A.RH. 3, 217 ;
      3 faire saillie, s’avancer, en parl. de pointes de terre qui s’avancent dans la mer, HDT. 7, 123, etc. ; THC. 1, 46, etc. ;
      4 se maintenir ferme, d’où fig. persévérer : avec un part. στέρξας ἀνέχει, SOPH. Aj. 212 (var. στέρξασαν ἔχει), il est constant dans son affection ; cf. THC. 7, 48 ; p. suite, affirmer avec persistance, THC. 8, 94 ; XÉN. Hell. 2, 2, 10 ;
   II (ἀνά, de nouveau) se relever : καμάτων, SOPH. O.R. 174, se relever, càd. être allégé de ses souffrances ;
   III (ἀνά, en arrière) :
      1 se retenir, s’arrêter, cesser, THGN. 26 ; en parl. de choses (hémorrhoïdes, HPC. 1147 e ; pluie, XÉN. Hell. 1, 6, 28, etc.) ; ἀν. τοῦ φονεύειν, PLUT. Alex. 33, cesser d’égorger ;
      2 p. suite, se tenir en repos, THC. 2, 18 ;

Moy. ἀνέχομαι (impf. ἠνειχόμην ; f. ἀνέξομαι, rar. ἀνασχήσομαι ; ao.2 ἠνεσχόμην, rar. ἀνεσχόμην) :
   I tr.
      1 lever (qqe ch. à soi) : ἔγχος, IL. 5, 655, lever sa javeline ; χεῖρας, OD. 18, 100, lever les mains, abs. ἀνασχόμενος, IL. 3, 362, etc. ; OD. 14, 425, ayant levé les mains, les bras ;
      2 tenir droit, tenir ferme, d’où soutenir, supporter avec constance, abs. impér. ἀνάσχεο, IL. 1, 586, supporte avec courage, prends courage ; avec un acc. de chose : ἀν. κήδεα, IL. 18, 430 ; κακά, IL. 24, 518 ; ESCHL. Ag. 904 ; AR. Nub. 363, supporter courageusement des malheurs, des maux ; ψύχη καὶ θάλπη, XÉN. Hell. 5, 1, 15, supporter le froid et le chaud ; au mor. τὴν δουλοσύνην, HDT. 1, 169 ; rar. avec un gén. δουλοσύνης ἀν. OD. 22, 423, se résigner à la servitude ; cf. PLAT. Prot. 323 a ; DH. 8, 5 ; avec un acc. de pers. ἀν. ξείνους, OD. 7, 32, supporter des étrangers ; avec un part. en accord avec le rég. οὐκ ἀνέξομαί σε ἄλγε' ἔχοντα, IL. 5, 895, je ne supporterai pas que tu aies à souffrir ; ἀνάσχου δέσποτας ὄντας, EUR. Alc. 304, souffre qu’ils soient les maîtres ; cf. OD. 19, 27 ; SOPH. Ant. 467, etc. ; qqf. avec le part. au gén. ἀν. τινος λέγοντος, PLAT. Rsp. 564 d, écouter patiemment qqn parler ; avec un part. en accord avec le suj. ἀνέχομαι κλύων, ESCHL. Pers. 838 ; ἀν. κλύουσα, SOPH. El. 1028, je supporte d’entendre, j’entends volontiers, etc. ; rar. avec l’inf. σὺν ἄλλοις βιοῦν οὐκ ἀν. EL. N.A. 6, 30, ne pouvoir supporter de vivre avec d’autres ; cf. HDT. 7, 139 ; ARR. An. 2, 17, 4 ; 5, 29, 1 ; ALCIPHR. 3, 34 ;
   II intr.
      1 se lever, se tendre, en parl. des mains elles-mêmes, ARAT. 204 ;
      2 se soutenir, en parl. d’un blessé, IL. 5, 285 ;
      3 se contenir, IL. 23, 587.

➳ Act. prés. 3 sg. sbj. épq. ἀνέχῃσι, OD. 19, 111 Bkk. Ao.2 épq. ἀνέσχεθον, IL. 7, 412 ; OD. 9, 294 ; inf. épq. ἀνασχέμεν, IL. 24, 301. — Moy. fut. sync. ἀνσχήσεσθαι, IL. 5, 114. Ao.2, 1 sg. ἠνσχόμην, SOPH. Ant. 467 ; 2 sg. poét. ἀνάσχεο, IL. 1, 586 ; avec sync. ἄνσχεο, IL. 24, 518 ; impér. 2 sg. ἄνσχεο IL. 23, 587 ; 24, 549.

Étym. ἀνά, ἔχω.

'

impf. ἀνεῖχον ; also ἀνίσχω, impf. ἀνῖσχον ; fut. ἀνέξω Archil. 82, Luc. Hist. Conscr. 4 (s. v l.), also ἀνασχήσω Hdt. 5.106, 7.14, E. IA 732; aor. ἀνέσχον Il. 17.310, etc. ; poet. ἀνέσχεθον ib. 10.461, E. Med. 1027, Ep. inf. ἀνσχεθέειν Od. 5.320; pf. ἀνέσχηκα S.E. M. 7.190, Phalar. Ep. 105; — Med. ἀνέχομαι ; impf. ἠνειχόμην (with double augm.) A. Ag. 905, S. Ph. 411, Th. 1.77, etc. ; fut. ἀνέξομαι Il. 5.895, S. El. 1028, D. 18.160, etc. ; also ἀνασχήσομαι A. Th. 252, Ar. Ach. 299, Ep. inf. ἀνσχήσεσθαι Il. 5.104; aor. ἀνεσχόμην 18.430, A. Ch. 747 codd., E. Hipp. 687 (where ἠνέσχου is contra metr.); more freq. with double augm. ἠνεσχόμην Hdt. 5.48, A. Ag. 1274; and Att., as Ar. Nu. 1363, Th. 3.28, Lys. 3.3, etc. ; sync. ἠνσχόμην S. Ant. 467; 2 sg. imper. ἄνσχεο (v. infr. c. II); — Pass., D.H. 3.55, LXX 4 Ma. 1.35.
trans., hold up, lift up, χεῖρας ἀνέσχον held up their hands in fight (v. infr. c. 1), Od. 18.89 (later of pugilists, hold up the hands in token of defeat, Theoc. 22.129); — freq.
lift up the hands in prayer, θεοῖσι δὲ χεῖρας ἀνέσχον Il. 3.318, cf. 1.450, Archil. 82, etc. ; so ἄνακτι εὐχὰς ἀ.
offer prayers, perhaps with uplifted hands, S. El. 636; ἄνεχε χέρας, ἄνεχε λόγον E. El. 592; also ἀ. τὴν χεῖρα offer the hand (to shake), Theopomp.Com. 82 (dub.).
lift up as an offering, τάγ’ Ἀθηναίῃ ληΐτιδι… ὑψόσ’ ἀνέσχεθε χειρί Il. 10.461; as a testimony, σκῆπτρον ἀ. πᾶσι θεοῖσι 7.412; μαζὸν ἀ., of Hecuba entreating her son Hector, 22.80; κενεὰς… ἀνέσχε γλήνας A.R. 2.254; ἄκουε δ’ ἀν’ οὖς ἔχων A. Fr. 126. ἀ. φλόγα hold up a torch, esp. at weddings, E. IA 732; hence the phrase ἄνεχε, πάρεχε sc. τὸ φῶς) hold up, pass on the light in procession, Id. Tr. 308, Cyc. 203, cf. Ar. V. 1326; also ἀ. φάος σωτήριον E. Med. 482; τὸ σημεῖον τοῦ πυρός Th. 4.111.
lift up, exalt, τὰ κείνων Pi. P. 2.89.
hold up, prop, sustain, οὐρανὸν καὶ γῆν, of Atlas, Paus. 5.11.5; κίων ἀ. τὴν στέγην Oenom. ap. Eus. PE 5.34; — Pass., γέφυρα σκάφαις ἀνεχομένη D.H. 3.55; — but more freq., metaph, uphold, maintain, εὐδικίας Od. 19.111; πολέμους Th. 1.141; ὄργια ἀ.
keep up the revels, Ar. Th. 948; Βάκχης ἀνέχων λέκτρ’ Ἀγαμέμνων remaining constant to, E. Hec. 121 (v. infr. B. 3); οἰνῶπ’ ἀνέχουσα κισσόν keeping constant to, haunting the ivy, S. OC 674 (s.v.l.); βαρὺν ἀνὰ θυμὸν ἔχοισα keeping up his anger, Theoc. 1.96.
put forth, δάφνα ἀ. πτόρθους E. Hec. 459 (lyr.).
hold back, check, ἄνεχ’ ἵππους Il. 23.426; ἀ. τὰ ὅπλα διὰ τῶν ἀνακλητικῶν D.H. 9.21; ἀ. Σικελίαν μὴ ὑπ’ αὐτοὺς εἶναι keep it from being…, Th. 6.86; ἑαυτὸν ἀπό τινος Plu. 2.514a; — Pass., ἀνέχεται τὰ πάθη ὑπὸ τοῦ λογισμοῦ LXX 4 Ma. 1.35.
intr., rise up, emerge, ἀνσχεθέειν… ὑπὸ κύματος ὁρμῆς Od. 5.320; of a diver, Hdt. 8.8; σκόπελοι ἐν τῷ Νείλῳ ὀξέες ἀ. Id. 2.29; ἀ. ἐς ἀέρα A.R. 3.1383. esp. in form ἀνίσχω, of the sun, πρὸς ἥλιον ἀνίσχοντα Hdt. 3.98, etc. ; so λαμπὰς ἀνίσχει A. Ag. 93 (lyr.); ἅμ’ ἡλίῳ ἀνίσχοντι X. Cyn. 6.13, cf. Eub. 119.9. of events, arise, happen, Hdt. 5.106, 7.14.
appear, show oncself, ἄελπτον ὄμμα… φήμης ἀνασχόν S. Tr. 204; turn out, prove to be, μελοποιὸς ἢ τραγῳδὸς ἄριστος Eun. Hist. p. 209D.
stand up, κίονες περὶ τοίχοις A.R. 3.217.
come forth, αἰχμὴ παρὰ… ὦμον ἀνέσχεν Il. 17.310, cf. Plu. Caes. 44; of a headland, jut out into the sea, Hdt. 7.123, Th. 1.46, etc. ; ἀ. πρὸς τὸ Σικελικὸν πέλαγος Id. 4.53, cf. D. 23.166; ἐς τὸν πόντον [τὴν ἄκρην] ἀνέχοντα jutting out with its headland into the sea, Hdt. 4.99 (dub.l.); reversely, κοιλάδες ἐς μεσόγαιαν ἐκ θαλάσσης ἀ. Str. 3.2.4.
hold on, keep doing, c. part., ἀ. διασκοπῶν Th. 7.48; σε… στέρξας ἀνέχει is constant in his love for thee, S. Aj. 212 (lyr., cf. supr. A. 1.5b); c. dat., τελεταῖς practise regularly, Eun. Hist. p. 249 D. ; abs., wait, ταύτῃ ἀνέχειν Th. 8.94, cf. 2.18.
hold up, cease, Ζεὺς οὔθ’ ὕων πάντεσσ’ ἁνδάνει οὔτ’ ἀνέχων Thgn. 26, cf. X. HG 1.6.28; dub.l. in Hp. Epid. 5.20. c. gen., cease from, οὐδὲ… καμάτων ἀνέχουσι γυναῖκες S. OT 174; τοῦ πολέμου App. Pun. 75; τοῦ φονεύειν Plu. Alex. 33. — Hom. uses no tense intr. exc. aor. Med., hold up what is one΄s own, ὁ δ’ ἀνέσχετο μείλινον ἔγχος Il. 5.655; δούρατ’ ἀνασχόμενοι 11.594, etc. ; hence ἀνασχόμενος is often used abs. (sc. ἔγχος, ξίφος, etc.), πλῆξεν ἀ. 3.362; κόψε δ’ ἀ. Od. 14.425; πὺξ μάλ’ ἀνασχομένω πεπληγέμεν Il. 23.660; also ἄντα δ’ ἀνασχομένω χερσί ib. 686.
hold oneself up, bear up, οὐδέ σ’ ὀΐω δηρὸν ἔτ’ ἀνσχήσεσθαι ib. 5.285, cf. Od. 11.375; aor. imper. ἀνάσχεο, = τέτλαθι, be of good courage, 11.1.586; ἄνσχεο be patient, 23.587; ἀνὰ δ’ ἔχευ is prob. l. for ἀνὰ δ’ εὖ in Archil. 6.2; in pres. part., ἀνεχόμενοι φέρουσι τὸν χειμῶνα they bear with patience, Hdt. 4.28; Stoic motto ἀνέχου καὶ ἀπέχου Gell. 17.19. c. acc., τοσσάδ’ ἐνὶ φρεσὶν ᾗσιν ἀνέσχετο κήδεα Il. 18.430; ἦ δὴ πολλὰ κάκ’ ἄνσχεο σὸν κατὰ θυμόν 24.518; τὴν δουλοσύνην οὐκ ἀ. Hdt. 1.169; τὰ πρὶν κακὰ ἠνειχόμεσθα A. Ag. 905, etc. ; χαλκὸν ἀνασχέσθαι Il. 4.511, etc. ; c. acc. pers., οὐ γὰρ ξείνους… ἀνέχονται they do not suffer or bear with strangers, Od. 7.32, cf. 17.13; τῶν ἵππων οὔτι ἀνεχομένων τὰς καμήλους Hdt. 7.87; τούτους ἀνάσχου δεσπότας E. Alc. 304, cf. Eup. 6 D. ; c. acc. rei et gen. pers., οὐδεὶς ἂν αὐτοῦ ἀγελαστὶ ἠνέσχετο ταῦτα τὰ ἔπη Ath. 5.188c, cf. Ar. Lys. 507. c. gen., dub. in Hom., δουλοσύνης ἀνέχεσθαι v.l. in Od. 22.423; so ἅπαντος ἀνδρὸς ἀ. Pl. Prt. 323a, cf. D. 19.16; to be content with, τοῦ ἐν σώματι κάλλους Plot. 5.9.2. the dependent clause is mostly (always in Hom.) in part., οὐ μάν σε… ἀνέξομαι ἄλγε’ ἔχοντα I will not suffer thee to have…, 11.5.895; οὐ γὰρ ἀεργὸν [ὄντα] ἀνέξομαι I will not suffer one [to be]…, Od. 19.27; εἰ τὸν… θανόντ’ ἄθαπτον ἠνσχόμην νέκυν S. Ant. 467; οὐκ ἀνέξεται τίκτοντας ἄλλους E. Andr. 712; καὶ γάρ κ’… ἀνεχοιμην ἥμενος for I would be content to sit…, Od. 4.595; σοῦ κλύων ἀνέξεται A. Pers. 838, cf. S. El. 1028, Ph. 411; ἀνάσχεσθε σιγῶσαι Id. Fr. 679; also οὐ σῖγ’ ἀνέξει; Id. Aj. 75; freq. in Prose, Hdt. 1.80, 206, 5.19, al., Th. 2.74, etc. ; ἄποτος ἀ. Arist. HA 596a2; also ἀ. τοῦ ἄλλα λέγοντος Pl. R. 564d; ἀ. τῶν οἰκείων ἀμελουμένων Id. Ap. 31b; οὐδ’ ἂν ἠνέσχεσθε εἴ τις… D. 21.170; — also in Act., ἀνέσχηκα Phalar. Ep. 105. rarely c. inf., suffer, οὐκ ἀνέξομαι τὸ μὴ οὐ… A. Eu. 914; κοκκύζειν τὸν ἀλεκτρυόν’ οὐκ ἀνέχονται Cratin. 311; ἀνακεκλίσθαι οὐκ ἀ. Aret. SA 1.9; ἀ. πάντα ὑπομένειν Alciphr. 3.34; σὺν ἄλλοις βιοῦν οὐκ ἀ. Ael. NA 6.30.
dare to do, ἀνέσχοντο τὸν ἐπιόντα δέξασθαι Hdt. 7.139. οὐκ ἀ., c. inf., refuse to do…, POxy. 903.36, al. rarely, hold on by one another, hang together, ἀνά τ’ ἀλλήλησιν ἔχονται Od. 24.8.

(ἔχω),
1) in die Höhe halten, emporstrecken, ἂν δὲ κύων κεφαλὴν ἔσχεν Od. 17.291 ; δάφνα πτόρθους Eur. Hec. 459 ; oft χεῖρας θεοῖς, die Hände zu den Göttern flehend emporstrecken, z.B. Il. 3.818 ; Διΐ 5.174 ; aber Od. 18.89 zum Faustkampfe, wie sonst med., s. unten ; καὶ τά γ' Ἀθηναίῃ ληΐτιδι δῖος Ὀδυσσεὺς ὑψόσ' ἀνέσχεθε χειρί, nämlich κυνέην, λυκέην, τόξα, δόρυ, um es ihr zuweihen, Il. 10.461 ; τὸ σκῆπτρον ἀνέσχεθε πᾶσι θεοῖσιν, um sie zu Zeugen zu machen, 7.412. Aehnl. εὐχάς Soph. El. 626 ; ὄργια, feiern, Ar. Th. 948 ; τίς φλόγα ἀνασχήσει ; wer wird die Fackel hochhalten ? Eur. I.A. 732, womit wohl ἄνεχε, πάρεχε Troad. 308, Cycl. 202 (parodiert von Ar. Vesp. 1326) zusammenhängt ; ἀνέχειν τὸ σημεῖον τοῦ πυρός, das Feuersignal aufpflanzen, Thuc. 4.111. Hierher gehören μαζὸν ἀνέσχεν, Hekabe zeigte dem Hektor die Brust, die ihn gesäugt, um ihn zu rühren, Il. 22.80 ; ἀηδὼν κισσὸν ἀνέχουσα, den Epheu hochhaltend, sich unter seinen Blättern verbergend, Soph. O.C. 680. Dah. aufrecht erhalten, εὐδικίας ἀνέχῃσι Od. 19.111 ; θεὸς τὰ κείνων Pind. Ol. 2.89 ; ähnlich σὲ λέχος δουριάλωτον στέρξας ἀνέχει Αἴας, erehrt dich, Soph. Aj. 211, wie λέκτρα βάκχης Eur. Hec. 123.
2) zurück-, aufhalten, ἵππους ἄνεχε, halte die Rosse an, Il. 23.426 ; ἀνέχοντες τὴν Σικελίαν μὴ ὑπ' αὐτοὺς εἶναι Thuc. 6.86, von B.A. 400 angeführt und κωλύειν erkl., wie aus Ar. οὐκ ἀνεῖχες αὐτόν. So τοῦ φονεύειν, dem Morden Einhalt tun (eigtl. sc. τοὺς στρατιώτας), Plut. Alex. 33 ; ἑαυτόν τινος, sich einer Sache enthalten, Luc.
3) intr., hervorragen, ἀνέσχεν αἰχμή Il. 17.310 ; hervorkommen, ὁ ἥλιος ἀνέσχεν Plat. Symp. 220d, die Sonne ging auf ; Xen. ἅμ' ἡλίῳ ἀνέχοντι Cyn. 6.13 ; s. ἀνίσχω ; hervortauchen, οὐδ' ἐδυνάσθη ἀνσχεθέειν ὑπὸ κύματος ὁρμῆς Od. 5.320 ; Her. 8.8 ; καμάτων, φήμης, sich aus dem Drangsal hervorarbeiten, es überstehen, Soph. O.R. 174, Trach. 203 u. Sp.; μάχης, πολέμου, hervorgehen, aus etwas entspringen, als Folge, Her. 5.106, 7.14. Von einem Lande, sich erstrecken, z.B. das Vorgebirge erstreckt sich ins Meer, Her. 7.123 ; πᾶσα γῆ ἀνέχει πρὸς τὸ Σικελικὸν πέλαγος Thuc. 4.53 u. Sp. Sich zurückhalten, Xen. Hell. 1.6.14 ; aufhören, ἐπεὶ δὲ ἀνέσχεν (vorher ging ὕδωρ καὶ βρονταὶ διεκώλυσαν) 1.6.20, wie Theogn. 26 Ζεὺς οὔθ' ὕων, οὔτ' ἀνέχων πάντας ἁνδάνει. Beharren, Thuc. διασκοπῶν ἀνεῖχε (sc. γνώμην) Thuc. 7.28 ; vgl. Xen. Hell. 2.2.10 περὶ τῶν τειχῶν, in beiden Stellen dem ἀντέχω nahestehend.
Med., ἀνέχομαι (impf. ἠνειχόμην, aor. ἠνεσχόμην im Att.),
1) sich aufrecht erhalten, von einem Verwundeten, οὐδέ σ' ὀΐω δηρὸν ἔτ' ἀνσχήσεσθαι Il. 5.285 ; sich wach erhalten, Od. 11.375, wo es in die gew. Bdtg übergeht : aushalten, ertragen :
   a) absol., Tragg. u. Prosa, bes. sich zurückhalten, sich mäßigen, neben περιμείναντες Xen. Mem. 4.5.9 ; vgl. Thuc. 5.45 ; οὐκέτι Xen. An. 1.8.26.    b) c. acc., κήδεα Il. 18.430 ; ξείνους, Fremdlinge unter sich leiden, ihre Anwesenheit gestatten, Od. 7.32 ; ἀεργόν 19.27 ; gastlich aufnehmen, 17.13 ; κακά, πῆμα, Aesch. Ag. 879, Ch. 736 ; δουλοσύνην, πλεονεξίαν, Her. 1.169, 7.149 ; μεταβολάς, ἑτέρους νόμους, Plat. Polit. 270c, Legg. IV.708c u. Folgd.    c) c. gen., δουλοσύνης Od. 22.423 (Bekk. δουλοσύνην); ἅπαντος ἀνδρός Plat. Prot. 323a ; Eur. Andr. 981, ξυμφοραῖς δ' ἠνειχόμην, ist ἀνέχομαι absol. zu fassen, wegen meines Unglücks blieb ich standhaft. Tritt ein Verbum dazu, so steht dies im inf. nur bei der Bdtg wagen, wie τλῆναι, z.B. τὸν ἐπιόντα δέξασθαι Her. 7.139 ; sonst im partic., u. zwar
   a) aufs Objekt bezogen, mit dem acc., οὐκ ἀνέξομαί σε ἄλγε' ἔχοντα, ich werde es nicht zugeben, daß du duldest, Il. 5.895 ; οὐκ ἀνέξεται τίκτοντας ἄλλους Eur. Andr. 712 ; χώραν πορθουμένην, das Land verwüsten lassen, Isocr. 4.118 ; σὲ ὀλίγα λέγοντα Luc. Tim. 37 ; od. gew. mit dem gen., μεταβαλλομένου δαίμονος, den Wechsel des Geschicks. Eur. Troad. 101 ; τῶν οἰκείων ἀμελουμένων, die Vernachlässigung, Plat. Apol. 31b ; τοῦ ἄλλα λέγοντος Rep. VIII.564d ; τινῶν λεγόντων Dem. 9.6 ; αὐτοῦ βασιλεύοντος Xen. An. 2.2.1 ; τῶν ταῦτα ἀποφαινομένων Pol. 3.82 u. öfter.
   b) aufs subj. bezogen, παρὰ σοί γ' ἀνεχοίμην ἥμενος, ich könnte bei dir zu sitzen aushalten, Od. 4.595 ; σὺ δ' εἰσορόων ἀνέχεσθαι 16.277 ; Il. 1.586, 5.382 ἀνάσχεο κηδομένη περ ; οὐ σιγῶσα – ἀνασχήσῃ, du wirst nicht schweigen können, Aesch. Spt. 234 ; σοῦ κλύων ἀνέξεται Pers. 824 ; ἠνέσχετο τοῦτο ὁρῶν, er konnte es ansehen, Soph. Phil. 409 ; κακῶς πάσχουσα Eur. Med. 38 ; ἀνέσχοντο ἀκούσαντες Her. 3.89 (wie Lys. 13.8) u. öfter ; ἢ καὶ ἀνέξει– ἐλεγχόμενον ὁρῶν, wirst du es ertragen zu sehen, wie er überführt wird, Plat. Theaet. 161a ; vgl. Xen. Cyr. 5.1.25 u. sonst häufig. Bei Plat. Rep. V.479a folgt auch ἄν τις φῇ.
2) aneinanderhalten, zusammenhangen, Od. 24.8.
3) wie das act., emporhalten ; so bei Hom. δόρυ, μελίην, χεῖρας, die Händeerheben, auch ohne χεῖρας, ἀνασχόμενος, nachdem er ausgeholt hatte, schlug er zu, Od. 14.425, 18.95.

ἀν-έχω
[in LXX chiefly for אָפַק hithp. ;]
to hold up; in NT always mid., to bear with, endure: in cl. most freq. with accusative, but in NT with genitive of person(s), Mat.17:17, Mrk.9:19, Luk.9:41, 2Co.11:1 11:19, Eph.4:2, Col.3:13; before μικρόν τι, with genitive of person(s) and with genitive of thing(s), 2Co.11:1; with dative of thing(s), 2Th.1:4 (v M, Th., in l); before εἴ τις, 2Co.11:20; absol., 1Co.4:12, 2Co.11:4; to bear with = to listen to, with genitive of person(s), Act.18:14; with genitive of thing(s), 2Ti.4:3, Heb.13:22 (cf. προσανέχω and MM, VGT, see word).†
(AS)