[ᾰᾰ] adv. :
      1 d’en haut, de la région supérieure, ESCHL. Ch. 427 ; HDT. 4, 57 ; PLUT. Num. 13 ;
      2 (avec idée de temps) dès l’origine, dès le principe, HDT. 5, 65, etc. ; τὸ ἀν. HDT. 1, 170, etc. ; τὰ ἀν. HDT. 5, 55, etc. dès l’origine ; en parl. d’un récit, depuis le commencement, POL. 2, 35, 10, etc.

➳ Poét. avec sync. ἄγκαθεν, ESCHL. Ag. 3.

Étym. ἀνεκάς.

(Hdt. 6.128 codd.), Adv. of Place (cf. ἀνεκάς), from above, A. Ch. 427, Eu. 369 (lyr.); τἀνέκαθεν ῥεῖ ἐκ… Hdt. 4.57; cf. ἄγκαθεν. of Time, from the first, ἐόντες ἀ. Πύλιοι being Pylians by origin, Id. 5.65, cf. 7.221; more often with the Art., γεγονότες τὸ ἀ. ἀπὸ Αἰγύπτου 2.43, cf. 6.128; γένος ἐόντες τὰ ἀ. Γεφυραῖοι 5.55, cf. 1.170, 6.35; τὰ ἀ. λαμπροί of ancestral renown, 6.125; πόλις ἀ. συγγενίς OGI 566 (Lycia). ἀ. κατηγορεῖν narrate from the beginning, Plb. 2.35.10, 5.16.6.

a) von oben herab, = ἄνωθεν, u. damit vrbdn, Aesch. Ch. 421 ; vgl. 315 ; Eum. 347 ; ἡ ἀν. φορά Plut. Num. 13.
b) von der Zeit, von Alters, von den Ahnen her, ursprünglich, oft bei Her., auch ἀνέκαθε, z.B. ἔοντες ἀνέκαθεν Πύλιοι 5.65 ; τὰ ἀνέκαθεν 6.35 ; ἔσαν τὰ ἀν. λαμπροί 6.125 ; τὸ ἀνέκαθεν Ἀργείων ἄποικοι γεγόνασι Pol. 16.12.2, der auch ἀν. κατηγορεῖν, ποιεῖσθαι τὴν ἐξήγησιν sagt, 5.16.6, 2.35.10, von Anfang an.