ατος (τὸ) :
      1 ce qu’on place par-dessus, ce qu’on offre en outre, d’où surcroît, surplus : ἀναθήματα δαιτός, OD. 1, 152, le surcroît d’un repas, en parl. du chant et de la danse ;
      2 offrande religieuse (statue, trépied, etc.) HDT. 1, 14, etc. ; THC. 1, 132, etc. ; XÉN. An. 7, 3, 5, etc. ; SOPH. Ant. 286, etc. ; p. ext. tout objet qui perpétue un souvenir, monument, PLAT. Hipp. mi. 364 b ;
      3 p. suite, ornement, parure, EUR. fr. 522.

Étym. ἀνατίθημι.

ατος, τό, (< ἀνατίθημι) that which is set up; hence, like ἄγαλμα, votive offering set up in a temple, Hdt. 1.14, 92, S. Ant. 286, etc. ; ἀ. ἐκ λειτουργιῶν Lys. 26.4. used by Hom. only in first sense of ἄγαλμα, delight, ornament, μολπή τ’ ὀρχηστύς τε· τὰ γάρ τ’ ἀναθήματα δαιτός Od. 1.152, cf. 21.430, IG 14.1390; τοῖς τεκοῦσιν ἀνάθημα βιότου, of children, E. Fr. 518, cf. Pl. Hp. Mi. 364b; to help deserving poverty is βασιλικοῦ πλούτου ἀ. καὶ κατασκεύασμα λαμπρότατον D.H. 19.14. of a slave in a temple, ἀ. πόλεως devoted to this service by the city, E. Ion 310. — Cf. ἀνάθεμα.

(ἀνατίθημι), τό ; bei Hom. zweimal, Od. 1.152, 21.430 in dem Verse μολπή τ' ὀρχηστύς τε (μολπῇ καὶ φόρμιγγι)· τὰ γάρ τ' ἀναθήματα δαιτός, die Zierden des Mahles ; bei den Folgenden das als Weihgeschenk in Tempeln Aufgestellte und Geweihte (Suid. πᾶν τὸ ἀφιερωμένον θεῷ), von Bildwerken jeder Art ; Her. 1.14, 92 ; vgl. Soph. Ant. 286 ; Eur. Ion. 310 ; Plat. Gorg. 472b u. sonst ; σοφίας, ein Denkmal der Weisheit, Hipp. min. 264b. Dah. jeder auserlesene Schmuck ; Hermipp. bei Ath. I.28a βάλανοι καὶ ἀμύγδαλα ἀναθήματα δαιτός ; ebenso Kuchen, Ael. V.H. 11.12.

ἀνάθημα, -τος, τό
(cf. ἀνάθημα, and see MM, VGT, see word), [in LXX often as seel. for ἀνάθεμα (חָרַם), and in Num.21:3, Jdg.1:17 for חׇרְמָה, but prop. in 3Ma.3:17, al. ;]
a gift set up in a temple, a votive offering: Luk.21:5 (LT, -θεμα).†
(AS)