'ης (ἡ) [ᾰν]
   I nécessité, contrainte : ἀνάγκῃ, OD. 1, 154, etc. ; SOPH. Ph. 538 ; THC. 1, 37, etc. ; σὺν ἀνάγκῃ, THC. 3, 40 ; σὺν ἀνάγκᾳ, PD. P. 1, 51 ; ὑπ' ἀνάγκης, OD. 19, 156 ; HÉS. O. 15, Th. 615 ; ESCHL. Suppl. 1032 ; SOPH. Ph. 215 ; THC. 3, 32, etc. ; δι' ἀνάγκης, THC. 7, 48 ; PLAT. Tim. 47 e ; ἐξ ἀνάγκης, THC. 3, 40, etc. ; SOPH. Ph. 73, etc. ; κατ' ἀνάγκην, XÉN. Cyr. 4, 3, 7, etc. ; πρὸς ἀνάγκην, ESCHL. Pers. 569, par force, par nécessité ; ἀνάγκη avec ou sans ἐστί, cela est nécessaire, il y a nécessité : τίς τοι ἀνάγκη ; IL. 5, 633, quelle nécessité pour toi ? οἷσιν ἀνάγκη, IL. 10, 418, ceux pour qui il y a nécessité ; πολεμίζομεν, εἴπερ ἀνάγκη, IL. 24, 667 ; nous nous battrons, s’il le faut ; avec un inf. ἀλλὰ τίη ἔριδας καὶ νείκεα νῶϊν ἀνάγκη νεικεῖν ; IL. 20, 251, mais quelle nécessité de soulever entre nous deux des querelles et des contestations ? renforcé par πᾶσα ou πολλή : πᾶσα ἀνάγκη, avec l’inf. HDT. 1, 112 ; 2, 22 et 35 ; ESCHL. Suppl. 440 ; SOPH. El. 1497 ; PLAT. Phæd. 67 a, etc. c’est une nécessité absolue de, etc. ; πολλὴ ἀνάγκη, SOPH. Tr. 295, El. 309, etc. c’est une nécessité pressante ; particul. :
      1 la nécessité, càd. la destinée inévitable, la destinée, le destin : ἀνάγκη δαιμόνων, EUR. Ph. 1000 ; ou αἱ ἐκ θεῶν ἀνάγκαι, EUR. Ph. 1763, l’inévitable destinée réglée par les dieux ; en mauv. part, les malheurs amenés par le destin, EUR. Hec. 639, Andr. 516 ; ἡ Ἀ. la Destinée personnifiée, PAUS. 2, 48, 6 ; THÉM. 356 b, etc. ;
      2 besoin physique, loi de la nature, ESCHL. Ag. 725 ; XÉN. Mem. 1, 1, 11 ; PLAT. Rsp. 458 d, etc. ;
      3 nécessité logique, ARSTT. Metaph. 10, 8, 4, etc. ;
      4 misère, souffrance, EUR. Bacch. 89 ; nécessité qui contraint, SOPH. Ph. 206 ;
   II moyen de contrainte (torture, prison, etc.) d’ord. plur. HDT. 1, 116 ; THC. 1, 99, etc. ; au sg. XÉN. Hier. 9, 4 ; Lac. 10, 7 ;
   III liens du sang (v. ἀναγκαῖος 4 ; cf. lat. necessitudo) AND. 32, 14 ; LYS. 894, 20.

➳ Dor. ἀνάγκα, PD. ll. cc. ; ESCHL. Pers. 568, etc.

Étym. inconnue.

'

Ion. and Ep. ἀναγκαίη, ἡ, force, constraint, necessity, κρατερὴ δ’ ἐπικείσετ’ ἀ. Il. 6.458; ἀναγκαίη γὰρ ἐπείγει ib. 85; ἀναγκαίῃ πολεμίζειν 4.300; τίς τοι ἀνάγκη πτώσσειν; 5.633; οἷσιν ἀ. (sc. φυλάσσειν) 10.418, al. ; but in Hom. usu. in dat. as Adv., ἀνάγκῃ perforce, of necessity, ἀείδειν Od. 1.154; φεύγειν Il. 11.150; in act. sense, forcibly, by force, ἴσχειν, ἄγειν, Od. 4.557, 22.353; μνήσασθαι 7.217; strengthd. by καί, 10.434; ὑπ’ ἀνάγκης 19.156; opp. ἑκόντες, Pl. Phdr. 231a; ὑπ’ ἀναγκαίης Hdt. 7.172, al. ; ἐξ ἀνάγκης S. Ph. 73, Th. 3.40, etc. ; δι’ ἀνάγκης Pl. Ti. 47e; σὺν ἀνάγκᾳ Pi. P. 1.51; πρὸς ἀνάγκαν A. Pers. 569 codd. (lyr.), cf. Epict. Ench. 29.2; κατ’ ἀνάγκην X. Cyr. 4.3.7; ἀνάγκη ἐστί, c. inf., it must be that…, is necessary that…, cf. Il. supr. cit. ; πᾶσα ἀ. ἐστὶ ὗσαι Hdt. 2.22; τρέφειν τοὺς τοκέας τοῖσι μὲν παισὶν οὐδεμία ἀ., τῇσι δὲ θυγατράσι πᾶσα ἀ. ib. 35; c. dat. pers., ἀ. μοι σχεθεῖν A. Pr. 16, cf. Pers. 293; — in Trag. freq. in answers and arguments, πολλή γ’ ἀνάγκη, πολλή ΄στ’ ἀνάγκη, or πολλή μ’ ἀνάγκη, with which an inf. may always be supplied, E. Med. 1013, Hec. 396, S. Tr. 295; so πᾶσ’ ἀνάγκη El. 1497, cf. Pl. R. 441d; ἀνάγκη μεγάλη [ἐστί] ib. 485e, Is. 3.6, D. 28.9; ἐν ἀνάγκῃ ἐστί Lys. 6.8; later ἀνάγκην ἔχω, c. inf., Ev. Luc. 14.18.
necessity in the philosophical sense, Arist. APo. 94b37, Metaph. 1026b28, Ph. 199b34; logical necessity, Metaph. 1064b33; in pl., laws of nature, τίσιν ἀνάγκαις ἕκαστα γίγνεται τῶν οὐρανίων X. Mem. 1.1.11, cf. Hp. Aër. 21.
natural need, γαστρὸς ἀνάγκαις A. Ag. 726, cf. Ar. Nu. 1075, X. Cyn. 7.1; ὑπ’ ἀ. τῆς ἐμφύτου Pl. R. 458d; ἐρωτικαῖς ἀ. ib., etc. ἡ ἀ. τοῦ τόπου the lie of the ground as a necessary condition, PLille 4.14. ἀνάγκη δαιμόνων, αἱ ἐκ θεῶν ἀνάγκαι, fate, destiny, E. Ph. 1000, 1763; freq. personified in Poets, Parm. 8.30, Emp. 116, A. Pr. 105, S. Fr. 256; Ἀνάγκᾳ δ’ οὐδὲ θεοὶ μάχονται Simon. 5.21.
compulsion exerted by a superior, ἀ. προστιθέναι, ἐπιτιθέναι, X. Hier. 9.4, Lac. 10.7.
violence, punishment, esp. of torture, mostly pl., ἐς ἀνάγκας ἄγεσθαι Hdt. 1.116, cf. Antipho 6.25, Herod. 5.5; προσάγειν τινὶ τὰς ἀνάγκας Th. 1.99; τὰ πρὸς ἀνάγκας ὄργανα instruments of torture, Plb. 15.28.2; later in sg., ἡ ἀ. τῶν βασάνων Plu. 2.305e; πρὸς ἀνάγκην under torture, Id. Publ. 17; metaph, Hp. de Arte 13; δολοποιὸς ἀ., i.e. the stratagem of Nessus, S. Tr. 832; βρόχων πλεκταῖς ἀνάγκαις Xenarch. 1.9.
duress, ΄force majeure΄, ὅρκους οὓς ποιέονται ἐν ἀνάγκῃ ὄντες Democr. 239; stress of circumstances, ἀκούσιοι ἀ. Th. 3.82.
treatment by mechanical force, τῶν ἀναγκῶν τινὰ προσφέρειν Hp. Fract. 15, cf. Art. 73.
bodily pain, anguish, κατ’ ἀνάγκην ἕρπειν painfully, S. Ph. 206 (lyr.); ὑπ’ ἀνάγκης βοᾶν ib. 215; ὠδίνων ἀνάγκαι E. Ba. 89 (lyr.); generally, distress, ἐν ἀνάγκαις γλυκὺ γίνεται καὶ τὸ σκληρόν Simon. 226; freq. in LXX, Jb. 15.24, al. ; ἡ ἐνεστῶσα ἀ. 1 Ep. Cor. 7.26; esp. in pl., IG 12(7).386.23 (Amorgos, iii BC), D.S. 4.43, 2 Ep. Cor. 6.4, etc.
tie of blood, kindred, Lys. 32.5. = ἡ δικαστικὴ κλεψύδρα, Hsch.

ἡ (mit ἄγκος, Enge, schwerlich mit ἀνάγω zusammenhängend),
1) Zwang, Beschränkung des Willens,
   a) durch äußere Gewalt, wie durch Schicksalsbestimmung, κρατερὴ δ' ἐπικείσετ' ἀνάγκη Il. 6.458, ein mächtiger Zwang ; bes. häufig ἀνάγκῃ, aus Zwang, gezwungen, z.B. φεύγειν, 11.150 ; ἀμύνεσθαι, 12.178 ; ἂψ ἴμεν, 15.133 ; ἀείδειν, Od. 1.154 ; ἄγειν, gewaltsamer Weise, Il. 9.429 ; ἴσχειν, Od. 4.557 u. sonst ; εἰς δαιμόνων ἀνάγκην ἀφιγμένος, durch den Ausspruch der Götter, neben θεσφάτων ἐλεύθεροι, Eur. Phoen. 1014 ; εἰς ἀνάγκας ἀλγεινοτάτας ἐμπεσόντες Xen. Mem. 3.12.2 ; oft bei Tragg., auch im plur., Aesch. Prom. 108, Pers. 579 ; oft auch Leiden, Mühsal, Not, ὑπ' ἀνάγκας βοᾶν, vor Schmerz schreien, Soph. Phil. 213 ; φθογγὰ τοῦ στίβου κατ' ἀνάγκαν ἕρποντος, Einer, der mühselig einherschreitet, in der Not des Weges, 206, vgl. Κενταύρου δολοποιός Trach. 829.
   b) Zwangsmittel, Gefängnis, Ketten u. Banden, Her. 1.116 ; Diod. 3.14 ἀνάγκας ἐπιφέρειν, anwenden ; auch sing., ἐν ἁμίλλαισιν ἀνάγκας Eur. Bacch. 544 ; ἀνάγκην ἐπιτιθέναι Xen. Lac. 10.7 ; προστιθέναι Hier. 9.4 ; τὰ πρὸς τὰς ἀνάγκας ὄργανα, Folterwerkzeuge, Pol. 15.20 ; vgl. die Parodie πουλύπους ἁλοὺς βρόχων πλεκταῖς ἀνάγκαις Xenarch. com. Ath. II.64 (v. 9).
   c) physische Notwendigkeit, Naturgesetz, Verhängnis, ἀνάγκῃ οὐδὲ θεοὶ μάχονται Simon. bei Plat. Prot. 345d ; auch ἔγγραφοι ἀνάγκαι, geschriebene Gesetze, Plut. Lyc. 13 ; θεῖαι ἀνάγκαι Plat. Legg. VII.818b ; vgl. Xen. Mem. 1.1.11, 15.
   d) moralische Notwendigkeit, zwingende Beweise, ῥητόρων ἀνάγκας' διδάσκειν Anacr. 50.2.
2) Blutsverwandtschaft, Xen. Symp. 8.13 ; Isocr. 1.10. – Als adv. Vbdgn sind außer ἀνάγκῃ, welches auch in Prosa sehr geläufig ist, zu merken : ὑπ' ἀνάγκης, Od. 19.156 ; σὺν ἀνάγκῃ, Pind. P. 1.51 ; δι' ἀνάγκης, Plat. Tim. 47e ; ἐξ ἀνάγκης, Phaedr. 246a ; vgl. τὰ ἐξ ἀνάγκης παθήματα, = ἀναγκαῖα, Tim. 89b ; Soph. Phil. 73 ; κατ' ἀνάγκην, sowohl activ., zwingend, Pol. 1.37, als passiv., gezwungen, 3.67.5 ; πρὸς ἀνάγκην, Luc. Abdic. 26 u. öfter, bes. bei Sp. – Ebenso ἀνάγκη ἐστί, mit darauf folgendem inf., wie ἀναγκαῖόν ἐστι, man muß, Xen. Cyr. 1.4.12 ; u. ohne ἐστί, πᾶσα ἀνάγκη, oft bei Plat., z.B. Tim. 69d ; Dem. Lept. 28 πολλή γ' ἀνάγκη, auch oft bei Plat., in Zugeständnissen, es ist ja wohl nötig, ich muß ja wohl ; ἀνάγκη πολλή u. πολλή 'στι ἀνάγκη, in Behauptungen u. Bekräftigungen.

ἀνάγκη, -ης, ἡ
[in LXX chiefly for מָצוֹק, צַר ;]
__1. necessity: ἔχειν ἀ-, with inf., to be compelled, Luk.14:18 23:17 (Rec., R, mg.), 1Co.7:37, Ju 3, Heb.7:27; ἐξ ἀ., κατ᾽ ἀ., of necessity, 2Co.9:7, Heb.7:12, Phm 14; ἀ. μοι ἐπίκειται, n. is laid on me, 1Co.9:16; with inf. (= ἀναγκαῖον ἐστι), Mat.18:7, Rom.13:5, Heb.9:16, 23
__2. force, violence, hence pain, distress (Diod., al.; LXX; see M, Th., 41; MM, VGT, see word; cf. θλίψις): Luk.21:23, 1Co.7:26, 1Th.3:7; pl. (see B1., § 32, 6; Swete, Mk., 153), ἐν ἀ., 2Co.6:4 12:10.†
(AS)