ἀμελέω-ῶ (f. ήσω, ao. ἠμέλησα, pf. ἠμέληκα) ne pas s’inquiéter, négliger : τινος, IL. 8, 330, etc. ; HDT. 2, 121, etc. ; THC. 3, 40, etc. ; XÉN. Ages. 7, 3, etc. ; rar. ἐπί τινι, SOPH. El. 237, négliger qqn ; rar. τι, HDT. 7, 163, négliger qqe ch. ; avec l’inf. ἀ. ποιεῖν, HDT. 2, 66 ; PLAT. Phæd. 98 d, Leg. 944 c, etc. négliger de faire ; abs. être négligent, insouciant, HÉS. O. 398 ; ESCHL. Eum. 86, etc. ; au pass. être négligé, délaissé ; ὑπό τινος, THC. 1, 68 ; τινι, EUR. I.A. 1094, par qqn ; abs. XÉN. Cyr. 7, 5, 75, etc.

Étym. ἀμελής.

aor. ἠμέλησα, Ep. ἀμ- Il., v. infr. ; pf. ἠμέληκα X. Cyr. 1.6.43; (< ἀμελής): — have no care for, be neglectful of, in Hom. always c. neg. (not in Od.), οὐδ’ ὣς Μενελάου ἐφημοσύνης ἀμέλησεν Il. 17.697; οὐκ ἀμέλησε κασιγνήτοιο πεσόντος 8.330; οὐκ ἀμέλησε Πατρόκλοιο πεσόντος he lost not sight of Patroclus [in order to plunder him], 17.9; — after Hom., with and without neg., εἰ τούτων ἀμελήσει Hdt. 2.121. γ΄, cf. Ar. Nu. 989, Th. 3.40, Pl. Lg. 900b, al. ; δόξης ἀμελῆσαι D. 18.227; ἀμελήσας ὑμῶν 21.167; (τούτῳ is f.l. for τούτου in Lycurg. 15); οὐκ ἐμοῦ τοῦ νομοθέτου ἀμελήσων ἀλλ’ εἰς τὸν Κρόνον αὐτόν Luc. Sat. 10. abs., to be careless, negligent, Hes. Op. 400, freq. in Att., Isoc. 9.78, etc. ; τὸ μὴ ἀμελεῖν μάθε A. Eu. 86; πῶς ἐπὶ τοῖς φθιμένοις ἀμελεῖν καλόν; S. El. 237. c. acc. rei, Hdt. 7.163; c. acc. pers. et part., overlook; hence, allow, suffer, παῖδας ἐκτεκνούμενος λάθρᾳ θνῄσκοντας ἀμελεῖ lets them die, E. Ion 439; c. gen., τοῦ ὀργίζεσθαι X. Mem. 2.3.9. c. inf., neglect to do, Hdt. 2.66, Pl. Phd. 98d, Lg. 944d, al. Pass., to be slighted, overlooked, E. IA 1094, Th. 1.68; ἐκφεύγει τἀμελούμενον S. OT 111; οὐδ’ ἐκεῖνά μοι ἀμελεῖται X. Oec. 12.2; οἱ ἠμελημένοι ἄνθρωποι Th. 2.49. pf. part. Pass. in med. sense, careless, Max.Tyr. 8.7, 21.9. Adv. ἠμελημένως carelessly, X. An. 1.7.19. ἀμέλει, v. sub voc.

vernachlässigen, Hom. viermal, Il. 8.330 Αἴας δ' οὐκ ἀμέλησε κασιγνήτοιο πεσόντος, 13.419 ἀλλ' οὐδ' ἀχνύμενός περ ἑοῦ ἀμέλησεν ἑταίρου ; 17.9 οὐδ' ἄρα Πάνθου υἱὸς ἐϋμμελίης ἀμέλησεν Πατρόκλοιο πεσόντος ἀμύμονος ; 697 ἀλλ' οὐδ' ὧς Μενελάου ἐφημοσύνης ἀμέλησεν ; – ebenso Aesch. Eum. 86, öfter in Suppl.; Eur. Hel. 45, Ion 1610 ; ἁ ἀρετὰ ἀμελεῖται I.A. 1094 ; Soph. ἐπί τινι El. 230, τινός frg. 304 ; pass. τἀμελούμενον, das Vernachlässigte, O.R. 111. In Prosa häufig, gew. mit dem gen., acc. Eur. Ion 448 παῖδας θνήσκοντας ἀμελεῖ ; Her. 7.163 ; c. part. ἀθροιζομένης δυνάμεως ἀμελῆσαι Xen. Hell. 5.2.16 ; pass. ἀμελεῖσθαι ὑπό τινος Plat. Rep. X.613a, Legg. X.905a ; unterlassen, c. inf., Her. 2.66 ; ἀμελήσας μανθάνειν Alc.I. 113c ; Phaed. 98d ; Xen. Cyr. 7.2.17 ; vollständiger τοῦ ὀργίζεσθαι Xen. Mem. 2.3.9 ; ἠμελημένως ἔχειν. vernachlässigt sein, Xen. Mem. 3.11.4 ; ἠμέληκα Cyr. 1.6.43.

ἀμελέω, -ῶ
(< μέλει), [in LXX: Jer.4:17 (מָרָה) Jer.31:32 (בַּעַל), Wis.3:10, 2Ma.4:14 * ;]
__(a) absol., to be careless, not to care: Mat.22:5;
__(b) with genitive, to be careless of, to neglect: 1Ti.4:14, Heb.2:3 8:9 (see MM, VGT, see word).†
(AS)