'[ῡ] (impf. ἤμϐλυνον, f. ἀμϐλυνῶ [ῠ], ao. ἤμϐλυνα [ῡ], pf. inus. ; pass. ao. ἠμϐλύνθην, pf. ἤμϐλυμμαι) émousser, d’où :
      1 au propre, au pass. s’émousser, en parl. des dents, ARSTT. P.A. 3, 1 ; de la pointe d’un roseau taillé pour écrire, ANTH. 9, 65 ;
      2 fig. amortir, adoucir, affaiblir : σέλας, LYC. 1429, l’éclat d’une lumière ; ὄμματος αὐγήν, ANTH. 6, 67, l’éclat des yeux ; ἄκρατον, PLUT. M. 656 a, la force du vin pur, le tremper ; τὸ τάχος, PLUT. M. 507 a, ralentir la vitesse ; τινα, PLUT. Cæs. 62, M. 31 c, contenir qqn (modérer le zèle, contenir la colère de qqn) ; au pass. s’émousser, s’affaiblir, en parl. d’une maladie, HPC. 1243 d ; de la colère, SOPH. fr. 761 ; de la passion, PLAT. Rsp. 490 b, etc. ; fig. θέσφατ' οὐκ ἀμϐλύνεται, ESCHL. Sept. 844, l’oracle ne perd pas sa force ; au mor. être découragé, THC. 2, 87.

➳ Fut. moy. au sens pass. 3 sg. ἀμϐλυνεῖται, HPC. 1243 d.

Étym. ἀμϐλύς.

'

fut. -υνῶ (ἀπ-) A. Th. 715; aor. ἤμβλυνα AP 6.67 (Jul.); — Pass., fut. -υνθήσομαι (ἀπ-) A. Pr. 866, but -υνοῦμαι (in pass. sense) Hp. Aph. 1.9; aor. ἠμβλύνθην LXX Ge. 27.1, AP 6.65 (Paul. Sil.), etc. ; pf. ἤμβλυμμαι, 3 sg. ἤμβλυται S.E. M. 7.183, pl. -υνται (ἀπ-) Hom. Epigr. 12; ἀπήμβλυνται is 3 sg. in Herod. Fr. 10.4: — blunt, dull, take the edge off, properly of a sharp instrument, and metaph, make dim, dull, μερίμνας Emp. 2, cf. 110.7; τὸ ψυχρὸν… τοὺς χυμοὺς ἀ. Arist. Sens. 443b15; ὄμματος αὐγὴν ἀμβλύνας AP 6.67 (Jul.); τὸ ἄλγος Aret. CA 1.10; ἄκρατον take away strength of wine, Plu. 2.656a; οὐ γὰρ ἀοιδὰς ἀμβλύνειν αἰὼν… δύναται AP 7.225; θυμὸν ἀ. Phld. Mus. p. 76K. Pass., become blunt or dull, lose edge, of the teeth, Arist. PA 661b22, cf. GA 789a9; of eyesight, ἠμβλύνθησαν οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ ὁρᾶν LXX Ge. 27.1.
become obtuse, γωνία Papp. 118.6. metaph, ὀργὴ γέροντος ὥστε μαλθακὴ κοπὶς… ἀμβλύνεται S. Fr. 894, cf. Pl. R. 490b; of an oracle, lose its edge or force, A. Th. 844; ἡ νοῦσος ἀμβλυνεῖται Hp. Aph. 1.9; of the mind, to be disheartened, Th. 2.87; c. gen., ἀμβλύνεσθαι ἐρωῆς Oppian. H. 2.338.

(ἀμβλύς), abstumpfen, von scharfen Werkzeugen ; auch von Schreibfedern, δόναξ ἀμβλυνθείς Paul.Sil. (VII. 65.); schwächen, von Augen, χρόνος ὄμματος αὐγὴν ἀμβλύνας Iul. Aeg. 10 (VI.67); übertr. ἀμβλύνειν ἀοιδὰς αἰὼν οὐ δύναται Ep.adesp. 615 (VII.225); μήδων ἄρηα, den Krieg beilegen, Loll. Bass. 8 (VII.243). – Im pass. geschwächt werden, Thuc. 2.87 ; schwach, kraftlos sein, θέσφατα οὐκ ἀμβλύνεται, ist fortwährend in Wirkung, Aesch. Spt. 826 ; Soph. frg. 762 ; σέλας Lycophr. 1428 ; ἐρωῆς, im Schwunge, Opp. H. 2.338 ; erkalten, Plat. Rep. V.490b ; οὐκ ἀμβλύνοιτο οὐδ' ἀπολήγοι ἔρωτος Plut.

to blunt, take the edge off a sharp instrument, and metaphorically to make dull , ὄμματος αὐγήν [variant datesAnthology Palantina:—;Pass. to become dull, lose its edge or force , (Aeschulus Tragicus) (ML)