'ἀλγέω-ῶ (f. ήσω, ao. ἤλγησα, pf. inus.) :
   I souffrir, d’où :
      1 éprouver une douleur physique, HDT. 4, 68 ; ἀ. ὀδύνῃσι, IL. 12, 206, éprouver des douleurs ; avec l’acc. de la partie atteinte : ἀ. τὸν δάκτυλον, PLAT. Rsp. 462 d ; THCR. Idyl. 8, 23 ; τὰ ὄμματα, PLAT. Rsp. 515 e, avoir mal au doigt, aux yeux ;
      2 éprouver une douleur morale, être agité, troublé, peiné : ἀ. ψυχήν, HDT. 3, 43 ; φρένα, EUR. Or. 608, avoir l’âme inquiète ou troublée ; ἀ. τινι, HDT. 3, 120 ; SOPH. O.C. 744, Ant. 468 ; EUR. Tr. 729 ; ἐπί τινι, SOPH. Aj. 377, etc. ; ἔν τινι, SOPH. Tr. 821, O.C. 760 ; τι, ESCHL. Pers. 1002 ; SOPH. Aj. 790 ; διά τι, HDT. 4, 68 ; περί τι, THC. 2, 65 ; τινος, ESCHL. Ag. 554 ; περί τινος, EUR. Andr. 240, souffrir de qqe ch. ; avec un rég. de pers. au gén. τινος, EUR. Hec. 1256, s’affliger au sujet de qqn ; avec un part. ἤλγησ' ἀκούσας, ESCHL. Pers. 844, j’ai souffert d’entendre ; cf. HDT. 3, 50 ; SOPH. Ph. 86, etc. ;
   II causer une souffrance, CLÉM. 233.

Étym. ἄλγος.

'

fut. -ήσω Od. 12.27, (< ἄλγος) feel bodily pain, suffer, ἀλγήσας smarting with pain, Il. 2.269, etc. ; suffer, be ill, Hdt. 4.68; more fully, ἀλγήσας ὀδύνῃσι Il. 12.206; suffering part in acc., ἄλγησον ἧπαρ A. Eu. 135; τὰς γνάθους ἀλγήσετε Ar. Pax 237; τὸν δάκτυλον Pl. R. 462d; τὰ ὄμματα ib. 515e.
suffer hardship, ἢ ἁλὸς ἢ ἐπὶ γῆς ἀλγήσετε Od. l.c. feel pain of mind, grieve, ἀ. ψυχήν, φρένα, Hdt. 3.43, E. Or. 608, etc. ; ἀ. τινί to be pained at a thing, Hdt. 3.120, S. OC 744, etc. ; ἐπ’ ἐξειργασμένοις Id. Aj. 377, etc. ; διά τι Hdt. 4.68; περί τι or τινος, Th. 2.65, E. Andr. 240; c. gen., ἀλγεῖν χρὴ τύχης παλιγκότου A. Ag. 571, cf. E. Hec. 1256; c. acc., ἀλγῶ μὲν ἔργα A. Ch. 1016; πρᾶξιν ἢν ἤλγησ’ ἐγώ S. Aj. 790; c. part., ἤλγησ’ ἀκούσας Hdt. 3.50, A. Pers. 844; ἀλγῶ κλύων S. Ph. 86; ὁρῶν Eup. 117.2 ; abs., τὸ ἀλγοῦν, opp. τὸ ἡδόμενον, Epicur. Sent. 4. Pass., ὑποχόνδριον ἀλγούμενον Hp. Coac. 273; τὸν ἀλγούμενον ὀδόντα Dsc. Eup. 1.66.

(ἄλγος), Schmerz empfinden, Hom. viermal, Od. 12.27 ἵνα μή τι ἢ ἁλὸς ἢ ἐπὶ γῆς ἀλγήσετε πῆμα παθόντες, Scholl. Aristonic. ὅτι συνέσταλκεν ἀντὶ τοῦ ἀλγήσητε ; ἀλγήσας Versanfang Il. 2.269, 8.55, 12.906, an der letzten Stelle ἀλγήσας ὀδύνῃσι, 8.85 u. 12.206 der aor. in der Bed. des Anfangens, der Schmerz traf ihn, er zuckte zusammen ; 2.269 ἀλγήσας nachdem der erste, heftigste Schmerz nachgelassen hatte ; – krank sein Her. 4.68 ; Xen. Cyr. 7.1.36 ; – oft mit dem acc., der den besondern Teil angibt, an dem man Schmerz empfindet und leidet, τὸν δάκτυλον, τὰ ὄμματα, Plat. Rep. V.462d, VII.515e, τὰς γνάθους Ar. P. 237, τοὺς πόδας Xen. Mem. 1.6.6, κεφαλάν Theocr. 3.52 ; – geistig, bekümmert, betrübt sein, auch sich ärgern ; absol. Soph. Phil. 795 ; mit dem partic. ἤλγησ' ἀκούσας Aesch. Pers. 830 ; Soph. O.C. 421, Trach. 1057 ; vgl. Plat. Symp. 178d, Phil. 47c ; mit dem acc., bes. der pronom., Aesch. Pers. 1002 ; Soph. πρᾶξιν, ἣν ἀλγῶ Aj. 777 ; Eur. Bacch. 1280, τόσον ἄλγος ἀλγεῖν 1213 ; συμφοράν DS. 14.112 ; mit dat. Aesch. Eum. 150 ; τοῖς σοῖς κακοῖς ἀλγῶ Soph. O.C. 748, El. 1192 ; Dem. 95.98 ; ἐπί τινι Soph. El. 525, Aj. 370 ; Plat. Ax. 365d ; Dem. 18.41 ; Ggstz χαίρω Luc. D. mar. 14 ; ἔν τινι Soph. O.C. 768 ; c. gen. Aesch. Ag. 557 Eur. Hec. 1232 ; διά τι Her. 4.68 ; Plat. Phil. 35e ; τινός, περί τινος, Eur. Andr. 239 ; περί τι Thuc. 2.65.

1. to feel bodily pain, suffer , (Iliad by Homer), etc.; the suffering part in accusative, ἀλγ. ἧπαρ (Aeschulus Tragicus); τὸν δάκτυλον, τὰ ὄμματα (Plato Philosophus)
2. to suffer hardship , (Odyssey by Homer)
3. to feel pain of mind, to grieve, be troubled or distressed , ἀλγεῖν ψυχήν, φρένα (Herdotus Historicus), etc.; ἀλγ. τινί to be pained at a thing, (Herdotus Historicus); ἐπί τινι (Sophocles Tragicus); διά τι (Herdotus Historicus); περί τι or τινος (Thucydides); with genitive, (Aeschulus Tragicus); with accusative, ἀλγῶ μὲν ἔργα (Aeschulus Tragicus); with participle, ἤλγης᾽ ἀκούσας (Herdotus Historicus) (ML)