ἀ·λαπάζω [ᾰπᾰ] réduire à néant, d’où :
      1 détruire, anéantir, acc. de pers. ou de chose, IL. 5, 166, etc. ; fig. PANYAS. (ATH. 37 c) ;
      2 ruiner, OD. 17, 424 ; ἀ. πόλιν, IL. 2, 367, piller, saccager une ville.

➳ Impf. ἀλάπαζον, IL. 11, 503 ; inf. f. épq. ἀλαπαξέμεν, CALL. Dian. 251.

Étym. pré-grec ; cf. ἀ proth., λαπάζω, λαπάσσω.

Ep. impf. ἀλάπαζον Il. 11.503; fut. -άξω 2.367, A. Ag. 130 (anap.); Ep. aor. ἀλάπαξα Il. 11.750, Thgn. 951 ; — Pass., Il. 24.245 : — empty, drain, exhaust, Od. 17.424; ἀ. πόλιν sack, plunder, Il. 2.367; of men, overpower, destroy, 5.166, 31.503, al. ; metaph, [οἶνος] ἐκ κραδίης ἀνίας ἀνδρῶν ἀ. Panyas. 14. (ἀ- euph., cf. λαπάσσω.)

fut. ἀλαπάξω Hom. Il. 2.367, Aeschyl. Ag. 130, aor. ἀλάπαξα Hom. Il. 9.136, 278, 328, 11.750, Od. 17.424, 19.80, ausleeren ; verwandt λαπάζω, λαφύσσω, ἀφύσσω, λάπτω, ἁρπάζω ; vgl. καλύπτω κρύπτω ; s. Athen. 8.362f ; – Il. 2.367, 9.136, 278, 328, 24.245 πόλιν (πόλεις, ἄστυ) ἀλαπάζειν, eine Stadt erobern u. zerstören ; die Bewohner werden als Sklaven weggeführt ; Il. 5.166, 11.503 στίχας ἀνδρῶν (φάλαγγας) ἀλαπάζειν, die Reihen lichten, durch das Töten der einzelnen Krieger ; Il. 11.750 Ἀκτορίωνε ἀλάπαξα, töten ; 12.67 τοὺς ἀλαπάζει Ζεύς, zu Grunde richten, Od. 17.424, 19.80 ἀλλὰ Ζεὺς ἀλάπαξε Κρονίων, ἤθελε γάρ που, nahm mir mein Vermögen ; – Panyas. bei Athen. 2.37b vom Weine πάσας δ' ἐκ κραδίας ἀνίας ἀνδρῶν ἀλαπάζει.