'ας (ἡ) [ᾰλ]
   I vérité :
      1 p. opp. à l’erreur ou au mensonge : ἀληθείην καταλέξαι, IL. 24, 407 ; ἀποειπεῖν, IL. 23, 361 ; εἶπαι τὴν ἀληθείην, HDT. 6, 69, dire la vérité ; πᾶσαν ἀ. μυθεῖσθαι, OD. 11, 507, ou πᾶσαν τὴν ἀ. εἰπεῖν, ATT. dire toute la vérité ; au plur. τὰς ἀληθείας λέγειν, MÉN. (Bkk. 376), ou ταῖς ἀληθείαις χρῆσθαι, ISOCR. 190 a, m. sign. ; ἀλήθειαν ἔχειν, ARSTT. Pol. 3, 11, 1, être vrai ;
      2 p. suite, habitude de dire la vérité, sincérité, franchise, HDT. 1, 55 ; ESCHL. Ag. 1550 ; ARSTT. Nic. 2, 7, 12, etc. ;
   II réalité, p. opp. à faux-semblant, apparence, THC. 2, 41 ; PLAT. Pol. 300 d ; ἐρυθροτέρα τῆς ἀληθείας, XÉN. Œc. 10, 2 (femme) plus rouge (à cause du fard) qu’elle n’est en réalité ; τῇ ἀληθείᾳ, THC. 4, 120 ; ἀληθείᾳ, PLAT. Prot. 338 c, Phædr. 277 e, etc. ; ἀπ' ἀληθείας, DÉM. 323, 26 ; μετ' ἀληθείας, XÉN. Mem. 2, 1, 27 ; DÉM. 19, 1 ; μετὰ πάσης ἀληθείας, DH. Pomp. 6 ; PLUT. M. 341 c ; κατὰ τὴν ἀλήθειαν, ISOCR. 242 a ; κατ' ἀλήθειαν, ARSTT. Pol. 3, 6, 6 ; ξὺν ἀληθείᾳ, ESCHL. Ag. 1567 ; πρὸς ἀλήθειαν, DS. 5, 67, etc. ; πρὸς τὴν ἀλήθειαν, POL. 10, 21, 10, etc. en réalité, en vérité, en toute vérité ; p. suite, réalisation, accomplissement d’un songe, d’un oracle, HDT. 3, 64 ;
   III symbole de vérité, ornement en saphir que portait le grand-prêtre égyptien, DS. 1, 48 et 75 ; EL. V.H. 13, 34.

➳ Épq. et ion. ἀληθείη, IL. 23, 361, etc. ; OD. 11, 507 ; dor. ἀλάθεια, ESCHL. Ag. 1550, etc. ou ἀλάθεα [λᾱ] THCR. Idyl. 29, 1.

Étym. ἀληθής.

'

ἡ, Dor. ἀλάθεια (also ἀλαθεία B. 12.204); ἀλάθεα Alc. 57, Theoc. 29.1 is neut. pl. of ἀλαθής ; Ep. (and early Att. acc. to Hdn. Gr. 2.454) ἀληθεία, Ion. ἀληθείη ; truth, opp.
lie or mere appearance; in Hom. only opp.
a lie, freq. in phrase ἀληθείην καταλέξαι Il. 24.407, al. ; ἀ. ἀποειπεῖν 23.361; παιδὸς πᾶσαν ἀ. μυθεῖσθαι to tell whole truth about the lad, Od. 11.507; ἀλάθει’ ἀτρεκής Pi. N. 5.17, cf. B. l.c. ; prov., οἶνος καὶ ἀ. `in vino veritas΄, Alc. l.c., etc. ; ἁπλᾶ γάρ ἐστι τῆς ἀ. ἔπη A. Fr. 176, cf. E. Ph. 469; χρᾶσθαι τῇ ἀ. Hdt. 1.116; εἰπεῖν τὴν ἀ. Id. 6.69; ἡ ἀ. περί τινος Th. 4.122, S. Tr. 91; ἀ. ἔχειν to be true, Arist. Pol. 1281a42; pl., ταῖς ἀ. χρῆσθαι Isoc. 9.5; τὰς ἀ. λέγειν Men. 87, 925; τὰς ἀ. ἀκοῦσαι τῶν γενομένων Alcid. Od. 13; — Ἀλήθεια or περὶ Ἀληθείας, title of works by Protag., Pl. Tht. 161c, Cra. 391c; by Antipho Soph., FOxy. 1364, cf. Hermog. Id. 2.11, etc. after Hom. also truth, reality, opp.
appearance, σὺν ἀλαθείᾳ καλῶν B. 3.96; ἡ ἀ. τῶν πραχθέντων Antipho 2.4.1; τῶν ἔργων ἡ ἀ. Th. 2.41; μιμήματα ἀληθείας Pl. Plt. 300c; — in adverb. usages, τῇ ἀ.
in very truth, Th. 4.120, etc. ; ταῖς ἀ. Isoc. 15.283, cf. Philem. 130, Plb. 10.40.5, Babr. 75.20; rarely (without the Art.) ἀληθείᾳ Pl. Prt. 343d; — with Preps., ἐν τῇ ἀ. Pl. La. 183d; ἐπὶ τῆς ἀληθείας καὶ τοῦ πράγματος in truth and reality, D. 21.72; ἐπ’ ἀληθείᾳ for the sake of truth, A. Supp. 628, Ar. Pl. 891; also, according to truth and nature, Theoc. 7.44; — μετ’ ἀληθείας X. Mem. 2.1.27, D. 2.4; — κατὰ τὴν ἀ. Isoc. 1.2.46, etc. ; κατ’ ἀλήθειον Arist. Pol. 1278b33, etc. ; — ξὺν ἀληθείᾳ A. Ag. 1567; — πρὸς ἀλήθειαν D.S. 5.67, etc.
real war, opp.
exercise or parade, Plb. 10.20.4, al. ; ἐπ’ αὐτῆς τῆς ἀ. Id. 1.21.3.
true event, realization of dream or omen, Hdt. 3.64, Damon ap. Sch. Ar. Pl. 1003. of persons, truthfulness, sincerity, Hdt. 1.55; ἀλαθείᾳ φρενῶν A. Ag. 1550, cf. Pl. R. 331c, Arist. EN 1108a20. Ἀ. personified, Emp. 1, Parm. 1.29, etc.
symbol of truth, jewel worn by Egyptian high-priest, D.S. 1.48, 75, Ael. VH 14.34; of the Thummim, LXX Le. 8.8.

ἡ, Hom. ἀληθείη, immer accus.; Her. ἀληθηΐη, die Wahrheit, Hom. ἀληθείην καταλέγειν z.B. Od. 16.226, ἀποειπεῖν. 23.861, Prädicatsnomen ταῦτά τοι, ἀχνύμενός περ, ἀληθείην κατέλεξα Od. 7.297 ; πᾶσαν ἀλ. παιδὸς μυθεῖσθαι, über den Sohn die ganze Wahrheit sagen, Od. 11.507 ; ähnl. Soph. πᾶσαν πυθέσθαι τῶνδ' ἀλήθειαν πέρι Τr. 91 ; τὰς ἀληθείας λέγειν Men. bei B.A. 376 ; ἀκούσεσθε πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν Plat. Apol. 17b, ἐρῶ 33c ; πάσας τὰς ἀληθείας Dem. 42.8, 47.40, die wahren Umstände. – Wahrhaftigkeit, Aufrichtigkeit, im Gegensatz der ψευδολογία Isocr. 12.78 ; Plut. Cat. min. 35 ; vom Richter Din. 1.87. – Wirklichkeit, bes. τῇ ἀληθείᾳ, in Wirklichkeit, dem τῷ λόγῳ entgegengesetzt Isocr. 3.33 ; sehr oft bei Plat., Prot. 339d ἄνδρα ἀγαθὸν γενέσθαι ἀληθείᾳ, τὸ τῇ ἀληθείᾳ ἄνδρα σοφὸν εἶναι Hipp. mai. 281b ; ταἶς ἀληθείαις Dio Chrys. 2.39 wie schon Philem. com., vgl. Meineke Menip. 32 ; – ταῖς ἀληθείαις ὅμοιον Alcidam. Od. 670.7 Sophist. 575.17. Andere advelb. Vrbdgn : σὺν ἀληθείᾳ Aesch. Ag. 1548 ; μετ' ἀληθείας u. ἐπ' ἀληθείας σκοπεῖσθαι Dem. 2.4, 18.294 ; ἐπ' ἀληθείᾳ Aesch. Suppl. 623 Ar. Plut. 892 πρὸς ἀλήθειαν häufig bei Pol. u. Sp., z.B. DS
Bei den Aegyptiern ein Schmuck des Oberpriesters als Zeichen der Wahrheit u. Gerechtigkeit, DS. 1.48 ; Ael. V.H. 14.34.

ἀλήθεια, -ας, ἡ
(< ἀληθής), [in LXX chiefly for אֱמֶת (on which, see Cremer, 627f.), אֱמוּנָה ;]
truth (see DB, iv, 818f.).
__1. Objectively, 'the reality lying at the basis of an appearance; the manifested, veritable essence of a matter' (Cremer, 86): Rom.9:1, al.; of religious truth, Rom.1:25, al.; esp. of Christian doctrine, Gal.2:5, al.; ἀ. θεοῦ, Rom.15:8.
__2. Subjectively, truthfulness, truth, not merely verbal (cl.), but sincerity and integrity of character: Jhn.8:44, 3Jo.3.
__3. In phrases (MM, VGT, see word): ἐπ᾽ ἀληθείας, Mrk.12:14, al.; ἀ. λέγειν (εἰπεῖν, λαλεῖν), Rom.9:1, 2Co.12:6, Eph.4:25, al.; ἀ. ποιεῖν, Jhn.3:21, 1Jn.1:6 (cf. DB, iv, 818b, ff.).
(AS)