(f. -ιοῦμαι, ao. ἠκρατισάμην) [ᾱτ]
      1 boire du vin pur, d’où déjeuner, parce que ce repas consistait d’ordinaire en pain trempé dans du vin, COM. (ATH. 11 c, f) ; DH. Comp. 3, p. 12, 14 Reiske ; DC. 65, 4 ; avec l’acc. ἀ. τι, AR. fr. 505 a, déjeuner de qqe ch. ;
      2 fig. prendre, en guise de vin pur, une ration de, gén. PHIL. 2, 166.

Étym. ἄκρατος.

(< ἄκρατος) drink neat wine; hence, breakfast, because this consisted of bread dipped in wine (Ath. 1.11c sq.), Ar. Pl. 295, ubi v. Sch., Canthar. 8; c. acc., ἀ. κοκκύμηλα to breakfast on plums, Ar. Fr. 607; μικρόν Aristomen. 14; metaph, c. gen., ἀμιγοῦς ἠκρατίσω σοφίας Ph. 2.166; — later in Act. -ίζω, fut. -ιῶ, entertain at breakfast, τοὺς ἐφήβους Inscr.Prien. 113.41; metaph, ποτιζέτω καὶ ἀκρατιζέτω ψυχάς Ph. 1.103.

[ρᾱ], (ἄκρατος), med., nicht mit Wasser vermischten Wein trinken, dah. (Schol. Theocr. 1.49 πρωΐας ἔτι οὔσης ὀλίγον τινὰ ἐσθίομεν ἄρτον καὶ ἄκρατον οἶνον πίνομεν) frühstücken, Comm. frg. bei Ath. I.11c ; ἀκρατιοῦμαι μικρόν u. κοκκύμηλα ἠκρατίσω Ar. bei Poll. 6.24. Bei Ar. Plut. 295 läuft τράγοι δ' ἀκρατιεῖσθε auf einen obscoenen Witz hinaus. S. Schol.