ας (ἡ) [ᾰσ] c. ἀκράτεια XÉN. Mem. 4, 5, 6 ; PLAT. Rsp. 461 b, Gorg. 525 a ; ARSTT. Rhet. 1, 12, 12, etc.

Étym. ἀκρατής.

ας (ἡ) [ᾱσ] intempérie, p. opp. à εὐκρασία, TH. C.P. 3, 2, 5 ; DC. 77, 22.

➳ Ion. ἀκρησίη, HPC. V. med. 10.

Étym. ἄκρατος.

[ᾰ], Ion. ἀκρασίη, = ἀκράτεια, Archil. Supp. 2.10, Democr. 234, D. 2.18, X. Mem. 4.5.6, Isoc. 15.221 (pl.), Arist. EN 1145a16, Men. 544, Ev. Matt. 23.25, etc. ; βρώσιος Dialex. 1.3.

[ᾱ], Ion. ἀκρησίη, ἡ, (< ἄκρατος) bad mixture, ill temperature, opp. εὐκρασία, ἀ. ἀέρος an unwholesome climate, Thphr. CP 3.2.5; διὰ τὴν ἀκρησίην, of meats, Hp. VM 7; χυμῶν ἀκρησίαι ib. 18.

[ρᾱ], ἡ, (-τος), schlechte Mischung, ἀέρος, verdorbene Luft, Theophr.; D.Cass.

ἡ (ἀκρατής), = ἀκράτεια, Unenthaltsamkeit, Ausschweifung, von Xen. an, Mem. 4.5.6 ff.; der σωφροσύνη entgegengesetzt wie der ἐγκράτεια ; Conv. 8.27 ; ἀκρασίαν παρέχεσθαι, sich ausschweifend zeigen, Isocr. 15.222 ; ἀκρ. βίου Dem. 2.18 ; neben πλεονεξία 26.25 ; seit Arist., z.B. Eth. N. 7.4, Eth.Magn. 2.6, herrschende Form ; Plut., ἡ πρὸς τὸ λαλεῖν ἀκρ. Lyc. 19, u. sonst.

ἀκρασία, -ας, ἡ
(< ἀκρατής, which see), [in LXX: 1Ma.6:26 * ;]
in Arist. and later writers = ἀκράτεια (Lft., Notes, 222 f.), want of power, hence want of self-control, incontinence: Mat.23:25, 1Co.7:5.†
(AS)