ἀκολουθέω-ῶ (f. -ήσω, ao. ἠκολούθησα, pf. inus.) [ᾰ]
   I faire route avec, accompagner, suivre, p. opp. à ἡγοῦμαι ou à ἄρχομαι, PLAT. Rsp. 474 c ; PLUT. Popl. c. Sol. 3, M. 1008 b ; ἀκ. τινι, ATT. (AR. Pl. 19 ; LUC. D. deor. 20, 3, etc.) ; rar. τινα, MÉN. 558 Kock ; μετά τινος, ISOCR. 299 c ; DÉM. 608, 14 ; σύν τινι, XÉN. An. 7, 5, 3 ; κατόπιν τινός, AR. Pl. 13, suivre qqn, marcher à la suite de qqn, accompagner qqn ; en parl. de serviteurs, TH. Char. 18, 2 ; PALÆPH. 2, 4 ; οἱ ἀκολουθοῦντες, PLUT. Alc. 3, la suite (de qqn) ; voc. ἀκολουθῶν, MÉN. (ATH. 639 d) esclave ! garçon ! avec une prép. et le rég. du lieu : ἀκ. εἰς, DÉM. 53, 25 Baiter-Sauppe ; ἐπί, DÉM. 47, 51, etc. ; πρός, DÉM. 60, 13, etc. suivre ou accompagner jusqu’à, vers, etc. ;
   II fig. ou p. anal. :
      1 suivre par l’intelligence ; ἀ. τῷ λόγῳ, PLAT. Phæd. 107 b, etc. suivre le développement d’un discours, le comprendre ;
      2 se laisser conduire ou diriger par : ἀ. τῇ γνώμῃ τινός, THC. 3, 38, suivre l’avis de qqn ; ἀ. τοῖς καιροῖς, DÉM. 730, 18, obéir aux circonstances ; ἀ. τοῖς νόμοις, AND. 31, 35, obéir aux lois ;
      3 suivre l’exemple de, se modeler sur (qqn ou qqe ch.) LUC. J. voc. 12 ;
      4 être la suite naturelle de, être conséquent avec ou conforme à, dat. PLAT. Rsp. 332 d, 400 e, etc. ; impers. ἀκολουθεῖ, ARSTT. Categ. 12, 2, il suit de là ;
      5 être analogue ou semblable à, dat. ARSTT. H.A. 2, 1, 3.

➳ Seul. Com. et Pros. att. — ἀκολουτέω, barbarisme d’un Scythe, AR. Th. 1198.

Étym. ἀκόλουθος.

follow one, go after or with him, freq. of soldiers and slaves; — mostly c. dat. pers., Ar. Pl. 19, etc. ; ἀ. τῷ ἡγουμένῳ Pl. R. 474c; with Preps., ἀ. μετά τινος Th. 7.57, Pl. La. 187e, Lys. 2.27, etc. ; τοῖς σώμασι μετ’ ἐκείνων ἠκολούθουν, ταῖς δ’ εὐνοίαις μεθ’ ὑμῶν ἦσαν Isoc. 14.15; ἀ. σύν τινι X. An. 7.5.3; κατόπιν τινός Ar. Pl. 13; rarely c. acc., Men. 558; abs., Pl. Plt. 277e, Thphr. Char. 18.8, etc. ; ἀ. ἐφ’ ἁρπαγήν, of soldiers, Th. 2.98; ἀκολουθῶν, ὁ, as Subst., = ἀκόλουθος 1, Men. Adul. Fr. 1. of stars, follow in the diurnal rotation, Autol. 2.2. metaph, follow, be guided by, τῇ γνώμῃ τινός Th. 3.38; τοῖς πράγμασιν, τοῖς τοῦ πολέμου καιροῖς, D. 4.39, 24.95; obey, τοῖς νόμοις And. 4.19; c. acc. neut., ἀ. ἅπαντα PLille 1.26.
follow the thread of a discourse, Pl. Phd. 107b, etc. of things, follow upon, to be consequent upon, consistent with, εὐλογία… εὐηθείᾳ ἀ. Id. R. 400e, cf. 398d; follow analogy of, Arist. HA 499a10, al. abs., to be consequent, ὡς γένους ὄντος τοῦ ἀεὶ ἀκολουθοῦντος Top. 128b4; as species to individual, GA 768b13. abs., ἀκολουθεῖ it follows, Id. Cat. 14a31. — Not in Trag. ; first in Hippon. 55, with ᾱ (s.v.l.), elsewhere ᾰ ; takes place of ἕπομαι in later Greek.

(-ος),
1) mit Jemand einen Weg machen, ihn begleiten, μετά τινος, Plat. Menex. 249d ; Lach. 187e ; Antiphan. Ath. III.98 ; Isocr. 14.15 ; Dem. 22.49, 59.108 ; (Phryn. verwirft sonderbar diese Verbdg); σύν τινι, Thuc. 4.124 ; Xen. An. 7.5.3 ; Dem. öfter, z.B. εἰς βουλήν 53.25 ; ἐπὶ τὴν τράπεζαν, zum Wechster, 47.51 ; ἐπὶ τὸ μνῆμα, zu Grabe geleiten, 43.63 ; πρὸς τὸν τάφον 60.13. Dah. bei Xen. oft parallel mit σύμμαχος εἶναι, Hell. 5.3.26, 7.1.30.
2) hinterher gehen, folgen ; ἕπεται καὶ ἀκολουθεῖ Cratin. Ath. I.29d ; τῷ ἡγουμένῳ Plat. Rep. V.414c ; Xen. Hell. 4.2.12 ; öfter gemeiner Soldat sein, im Ggstz von πολεμαρχέω, Polem. 1.13 ; Ar. Plut. 13 ; Diener sein, Theophr. Char. 18.2 ; Plut. Alc. 3 ; verfolgen, den Feind, Xen. Hell. 4.3.12 ; nachkommen, wie wir : das Pferd konnte ihm nicht folgen, Mem. 3.3.4 ; Men. bei Hermog. (Rhett. gr. III p. 177) scheint es auch mit dem accus. zu vbden.
3) λόγῳ, der Rede folgen, sie verstehen, Plat. Phaed. 107b, Theaet. 183d.
4) τοῖς ἔμπροσθεν εἰρημένοις Rep. I.332d, es folgt, stimmt damit überein, ergibt sich daraus ; absol., III.400c ; wie Arist. categ. 12.2 ; ἀπό τινος, Strab. III.165 ; – sich anpassen, bequemen nach, νόμοις Andoc. 4.19 ; τῇ γνώμῃ τινός Thuc. 3.38 ; τοῖς πράγμασι, καιροῖς, Dem. 24.95.
5) Sp., bes. NT, Jemandem nachfolgen, seinem Beispiele folgen, sein Schüler sein.

ἀκολουθέω, -ῶ
(< ἀκόλουθος, following; < ἀ- cop., κέλευθος, poët., away), [in LXX chiefly for הָלַךְ ;]
to accompany, follow: Mat.4:25, al. Metaph., of discipleship: Mat.9:9, Mrk.9:38, Jhn.12:26, al. Absol.: Mat.18:10; more freq., with dative (cl.), Mat.8:1, al.; before μετά, with genitive, (cl.; Eutherford, N.Phr., 458 f.), Luk.9:49; ὀπίσω, with genitive (Heb. הָלַךְ אָהֲרֵי), Mat.10:38 (cf. ἐξ-, ἐπ-, κατ-, παρ-, συν-ἀκολουθέω).
SYN.: (cl.) ἕπομαι, not in NT (see Cremer, 80; MM, VGT, see word). (AS)