ἀ·κολασία, ας (ἡ) [λᾰ] défaut de répression, PLAT. Gorg. 505 b, etc. ; d’où licence, désordre, p. opp. à σωφροσύνη, THC. 3, 37 ; ARSTT. Rhet. 1, 9 ; ATH. 633 e ; plur. LYS. 146, 34 ; PLAT. Leg. 884, etc.

Étym. ἀ, κολάζω.

ἡ, licentiousness, intemperance, opp. σωφροσύνη, Hecat. 144, Antipho 4.1.6, Th. 3.37, Pl. Grg. 505b, cf. Arist. EN 1107b6, etc. ; pl., Lys. 16.11, Pl. Lg. 884.

ἡ, Ungestraftheit, Zügellosigkeit, νομίζουσι τὴν ἀκ. ἐλευθερίαν εἶναι Isocr. 12.131 ; Xen. Ath. 1.9 ; der σωφροσύνη entgeggstzt, Thuc. 3.37 ; vgl. B.A. 367 ; Arist. rhet. 1.9 ; vgl. Eth. Nic. 2.7 ; der κοσμιότης, Plat. Legg. VII.794a ; mit τρυφή, Gorg. 522c ; ἀκοσμία, 508a ; ἀταξία, Crit. 53d ; oft mit ὕβρις, z.B. Apol. 26c ; der πονηρία übh. untergeordnet, Gorg. 477e ; ist nach Phaed. 69a τὸ ὑπὸ τῶν ἡδονῶν ἄρχεσθαι, unmäßige Ausschweifung jeder Art ; ἡ περὶ τὰ ἀφροδίσια ἀκ. Tim. 86d ; ἡ ποτῶν καὶ ἐδεστῶν ἀκ. ib. 72e. Den plur. neben κύβοι u. πότοι hat Lys. 16.11.